امام جواد علیه السلام می فرماید:«القصد الی الله تعالی بالقلوب أبلغ من إتعاب الجوارح بالأعمال»
می فرماید:راه خدا را شروع کردن از قلب رساننده تر است، میانبرتر است از اینکه جوارح را به زحمت بیاندازی. یعنی چی؟ یعنی یک خشم فرو خوردن آدم را از هزار رکعت نماز زودتر به خدا می رساند. خیلی حرفه بزرگی است، من مومنی را می شناختم که آقا انقدر این تلخ بود، که الان یادش می افتم بی اختیار برایش رحمت می فرستم اما باور کنید کامم تلخ می شود، چون می رفت تو مسجد تمام نوافل، تمام مستحبات، سر راهش هر جا یک هیئتی بود یک سری می زد، خانه که می آمد انگار اژدها وارد شده، از دم در فریاد شروع می شد، چرا در این روغن باز است؟، چه قدر به شما بگویم، کی شما آدم می شویر؟! فکر می کرد خودش ملائکه است، وقتی مُرد زن و بچه اش آرام شدند.اینجوری که آدم به خدا نمی رسد،مگر اسباب بازی است؟ هی هزار رکعت نماز بخوان بعد هم برو داد بزن، نه از اینجا باید شروع کنیم. اینجا را درست کن بعد هزار رکعت نماز خودش می آید، خودت مشتاق می شوی.
می خواهد برود جمکران، حالا با مادرش هم بحثش شده است، دوستانش هم دم در هستند، مادرش همینجوری نگاهش می کند، مادری که اینقدر زحمتش را کشیده است شبها نخوابیده است، حالا این جوان عصبانی شده است، خداحافظی هم نمی کند، خیلی خب این کار را کردی؟ خیلی معذرت می خواهم من را ببخشید، آدم باید خیلی احمق باشد فکر کند از مادر خداحافظی نکند، امام زمان به او نگاه کند، این آدم باید برایش دعا نوشت، دعا هم درستش نمی کند، چون می گوید لكل شيء دواء الا الحماقه. حماقت درمان ندارد، احمق احمق است دیگر، منتهی بعضی احمق ها عمدا احمق می شوند آنها درست نمی شوند، اگر عمدی نباشد درست می شود.
«القصد الی الله تعالی بالقلوب أبلغ من إتعاب الجوارح بالأعمال»ببین یک خشم فرو خوردن تو را زودتر می رساند تا اینکه هزاز رکعت نماز بخوانی، یک دل شاد کرد تو را خیلی زودتر می رساند، یک مادر خوشحال کردن زودتر می رساند..این دین، دین ماست و منافاتی هم با بقیه چیزها ندارد، امیرالمومنین علیه السلام امام العارفین است، امام المتقین است، ازهمه بیشتر نماز می خوانده است، عبادت می کرده است، این را که می دانید، و الله العظیم اینها به این معنا نیست که ما زیر آب این چیزها را بزنیم ، اینها به این معنا است که از اینجا باید شروع کنیم، از این باطن کارها را شروع کنیم و پیش برویم ان شاء الله.