در يکي از طولانيترين و خستهکنندهترين آزمايشهاي جهان، دانشمندان در انتظار فرود يک قطره قير هستند که با قطره پيشين ۱۲ سال فاصله زماني دارد!اين آزمايش«قطره قير» در سال ۱۹۲۷ آغاز شده و براي نمايش حقيقت مايع بودن قير که ظاهري شبيه به جامد داشته، طراحي شد.
اين آزمايش اکنون براي ۸۵ سال است که ادامه داشته و طبق برآوردها احتمالا تا يک قرن ديگر به طول خواهد انجاميد.يک توده از اين ماده سياه که با چکش قابل شکستن است در يک قيف شيشهيي قرار داده شده و دانشمندان صبور براي اثبات فرضيه مايع بودن طبيعت قير به انتظار نشستند.
يک دهه پس از آنکه پرفسور توماس پارنل از دانشگاه کمبريج اين فرآيند را آغاز کرد، يکي ازهشت قطره فرو افتاد.اين مايع چسبنده به حرکت بسيار آرام اما مداوم خود به سمت پائين ادامه داده و در سال ۱۹۴۷ دومين قطره به پائين سقوط کرد.
قطرات بعدي در سالهاي ۱۹۵۴، ۱۹۶۲، ۱۹۷۰، ۱۹۷۹، ۱۹۸۸ و آخري در سال ۲۰۰۰ فرو افتادند که در آن يک وبکم که در بالاي آزمايش براي ثبت لحظات نصب شده بود، در لحظه مهم از کار افتاد.پرفسور جان ماينستون اکنون نگهباني از اين آزمايش را که در دانشگاه کوئينزلند استراليا در معرض نمايش عموم قرار دارد، عهده دار است.
در حال حاضر قطره بعدي شکل يک قطره اشک کامل به خود گرفته و ماينستون اميدوار است بتواند سقوط آنرا به شخصه مشاهده کند. اين قطره احتمالا بين امسال تا سال آينده فرود خواهد آمد.با بيشتر شدن تعداد قطرات، فاصله ميان آنها بيشتر شده از اين رو قطره بعدي احتمالا آخرين قطره براي چند دهه آينده باشد.
به گفته ماينستون، قطره کنوني بسيار کوچکتر از قطره پيشين بوده که هنوز به قير متصل است، اما احتمالا پهن شده و قطره بعدي با شکل متمايزتري مشخص خواهد شد.
ماينستون ميگويد: قير يک ماده همگن نبوده، بلکه ترکيب پيچيدهاي از هيدروکربنها است،بنابراين پيشبيني آنچه رخ خواهد داد، بسيار مشکل است به خصوص اينکه شرايط با ورود تهويه هوا تغيير کرده است.
اين آزمايش اکنون براي ۸۵ سال است که ادامه داشته و طبق برآوردها احتمالا تا يک قرن ديگر به طول خواهد انجاميد.يک توده از اين ماده سياه که با چکش قابل شکستن است در يک قيف شيشهيي قرار داده شده و دانشمندان صبور براي اثبات فرضيه مايع بودن طبيعت قير به انتظار نشستند.

قطرات بعدي در سالهاي ۱۹۵۴، ۱۹۶۲، ۱۹۷۰، ۱۹۷۹، ۱۹۸۸ و آخري در سال ۲۰۰۰ فرو افتادند که در آن يک وبکم که در بالاي آزمايش براي ثبت لحظات نصب شده بود، در لحظه مهم از کار افتاد.پرفسور جان ماينستون اکنون نگهباني از اين آزمايش را که در دانشگاه کوئينزلند استراليا در معرض نمايش عموم قرار دارد، عهده دار است.
در حال حاضر قطره بعدي شکل يک قطره اشک کامل به خود گرفته و ماينستون اميدوار است بتواند سقوط آنرا به شخصه مشاهده کند. اين قطره احتمالا بين امسال تا سال آينده فرود خواهد آمد.با بيشتر شدن تعداد قطرات، فاصله ميان آنها بيشتر شده از اين رو قطره بعدي احتمالا آخرين قطره براي چند دهه آينده باشد.

ماينستون ميگويد: قير يک ماده همگن نبوده، بلکه ترکيب پيچيدهاي از هيدروکربنها است،بنابراين پيشبيني آنچه رخ خواهد داد، بسيار مشکل است به خصوص اينکه شرايط با ورود تهويه هوا تغيير کرده است.