احتمال وجود سياره پنجم گازي در سامانه خورشيدي
شبيه سازي محققان در موسسه "بولدر" نشان مي‌دهد احتمال وجود يك سياره گازي پنجم در روزهاي ابتدايي شكل‌گيري سامانه خورشيدي وجود دارد
به گزارش خبرگزاري مهر، دانشمندان بر اين باورند كه شايد يك رويارويي قدرتمند با سياره مشتري در حدود ميلياردها سال پيش منجر به بيرون رانده شدن پنجمين سياره عظيم گازي از سامانه خورشيدي شده است.
شبيه سازي كه توسط محققان مركز مطالعات "ساوث ولز" موسسه "بولدر" در كلرادو انجام گرفته اين فرضيه را مطرح مي‌كند كه شايد منظ.مه خورشيدي يك سياره عظيم گازي ديگر نيز در اختيار داشته، سياره‌اي كه در ميان زحل و اورانوس قرار داشته است. شبيه سازي جديد رايانه‌اي مي‌تواند نشان دهد كه چگونه سياره‌هاي سامانه خورشيدي موقعيت كنوني خود را به دست آورده‌اند، رازي كه اخترشناسان مدتها است در تلاش براي كشف آن هستند.
شكل گيري و متولد شدن اورانوس و نپتون سالها ذهن محققان را به خود مشغول كرده بود. صفحه گازي و غبار آلود فرضي كه منجر به شكل گرفتن اين دو سياره گازي شده بسيار رقيق‌تر از آن بوده كه بتواند اين دو سياره را در موقعيت كنوني‌شان به وجود آورد.
اين احتمال وجود دارد كه اين دو سياره به همراه مشتري و زحل در روزهاي ابتدايي تشكيل سامانه خورشيدي نسبت به موقعيت كنوني خود فاصله كمتري از يكديگر داشته‌اند و با گسترده شدن همزمان، منجر به خالي شدن صفحه گازي شده‌اند.
غول‌هاي گرانشي سامانه خورشيدي، يعني مشتري، زحل، اورانوس و نپتون پس از شكل گيري براي دستيابي به موقعيت كنوني خود با يكديگر رقابت كرده‌اند. بر اساس شبيه سازي‌هاي گذشته اورانوس و نپتون بايد به فضاي خارج پرتاب مي‌شدند، در واقع براي بقاي اين سياره‌ها فرضيه‌اي جديد مطرح شده است: وجود يك سياره يخي قرباني ميان زحل و اورانوس!
اين سياره احتمالي كه اخترشناسان نام "هادس" را براي آن انتخاب كرده‌اند بر اساس 6 هزار شبيه سازي رايانه‌اي كه تا كنون درباره آن انجام گرفته، وجود داشته است. شبيه سازي‌هاي قبلي تنها شامل سياره‌هاي مشتري، زحل، اورانوس و نپتون در سامانه خورشيدي بوده‌اند اما شبيه سازي‌هاي جديد پنج سياره را در نظر گرفته‌اند.
در حدود 90 درصد از شبيه سازي‌هاي چهار سياره‌اي در نهايت سه سياره در بخش‌هاي خارجي‌تر سامانه خورشيدي باقي مي‌گذارند در حالي كه در نيمي از مدل‌هاي پنج سياره‌اي، چهار سياره در موقعيتي كاملا مشابه موقعيت كنوني سياره‌هاي سامانه خورشيدي به جا خواهند ماند.
اين شبيه سازي‌ها همچنين نشان مي‌دهند سياره مشتري از جايگاهي نزديك‌تر به خورشيد به موقعيت كنوني خود پريده است كه محققان اين پديده را پيامد طبيعي يك سيستم سياره‌اي پنج تايي مي‌دانند.
منبع: همشهري
R
شبيه سازي محققان در موسسه "بولدر" نشان مي‌دهد احتمال وجود يك سياره گازي پنجم در روزهاي ابتدايي شكل‌گيري سامانه خورشيدي وجود دارد
به گزارش خبرگزاري مهر، دانشمندان بر اين باورند كه شايد يك رويارويي قدرتمند با سياره مشتري در حدود ميلياردها سال پيش منجر به بيرون رانده شدن پنجمين سياره عظيم گازي از سامانه خورشيدي شده است.
شبيه سازي كه توسط محققان مركز مطالعات "ساوث ولز" موسسه "بولدر" در كلرادو انجام گرفته اين فرضيه را مطرح مي‌كند كه شايد منظ.مه خورشيدي يك سياره عظيم گازي ديگر نيز در اختيار داشته، سياره‌اي كه در ميان زحل و اورانوس قرار داشته است. شبيه سازي جديد رايانه‌اي مي‌تواند نشان دهد كه چگونه سياره‌هاي سامانه خورشيدي موقعيت كنوني خود را به دست آورده‌اند، رازي كه اخترشناسان مدتها است در تلاش براي كشف آن هستند.
شكل گيري و متولد شدن اورانوس و نپتون سالها ذهن محققان را به خود مشغول كرده بود. صفحه گازي و غبار آلود فرضي كه منجر به شكل گرفتن اين دو سياره گازي شده بسيار رقيق‌تر از آن بوده كه بتواند اين دو سياره را در موقعيت كنوني‌شان به وجود آورد.
اين احتمال وجود دارد كه اين دو سياره به همراه مشتري و زحل در روزهاي ابتدايي تشكيل سامانه خورشيدي نسبت به موقعيت كنوني خود فاصله كمتري از يكديگر داشته‌اند و با گسترده شدن همزمان، منجر به خالي شدن صفحه گازي شده‌اند.
غول‌هاي گرانشي سامانه خورشيدي، يعني مشتري، زحل، اورانوس و نپتون پس از شكل گيري براي دستيابي به موقعيت كنوني خود با يكديگر رقابت كرده‌اند. بر اساس شبيه سازي‌هاي گذشته اورانوس و نپتون بايد به فضاي خارج پرتاب مي‌شدند، در واقع براي بقاي اين سياره‌ها فرضيه‌اي جديد مطرح شده است: وجود يك سياره يخي قرباني ميان زحل و اورانوس!
اين سياره احتمالي كه اخترشناسان نام "هادس" را براي آن انتخاب كرده‌اند بر اساس 6 هزار شبيه سازي رايانه‌اي كه تا كنون درباره آن انجام گرفته، وجود داشته است. شبيه سازي‌هاي قبلي تنها شامل سياره‌هاي مشتري، زحل، اورانوس و نپتون در سامانه خورشيدي بوده‌اند اما شبيه سازي‌هاي جديد پنج سياره را در نظر گرفته‌اند.
در حدود 90 درصد از شبيه سازي‌هاي چهار سياره‌اي در نهايت سه سياره در بخش‌هاي خارجي‌تر سامانه خورشيدي باقي مي‌گذارند در حالي كه در نيمي از مدل‌هاي پنج سياره‌اي، چهار سياره در موقعيتي كاملا مشابه موقعيت كنوني سياره‌هاي سامانه خورشيدي به جا خواهند ماند.
اين شبيه سازي‌ها همچنين نشان مي‌دهند سياره مشتري از جايگاهي نزديك‌تر به خورشيد به موقعيت كنوني خود پريده است كه محققان اين پديده را پيامد طبيعي يك سيستم سياره‌اي پنج تايي مي‌دانند.
منبع: همشهري
R