الهه خورشید
متخصص بخش خانه و خانواده
چندی پیش،رئیس سازمان ملی جوانان دربارهء افزایش ازدواج‌های اینترنتی هشدار داد و گفت:نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد آسیب‌های ازدواج‌های اینترنتی باید بیشتر مورد توجه قرار گیرند.،رئیس سازمان ملی جوانان،
در حاشیهء یکی از جلسات هیأت دولت در گفت‌وگویی کوتاه با خبرنگاران،در پاسخ به سؤالی دربارهء گسترش ازدواج‌های اینترنتی،با اشاره به این‌که تشکیل خانواده نیاز به شناخت زیادی از دو طرف دارد،گفت:شناسایی‌هایی که از طریق ارتباطهای اینترنتی میان افراد صورت می‌گیرد،بیشتر مورد سوء استفادهء انسان‌های شیاد است و خانواده‌ها،به ویژه جوان‌ها،باید به آن توجه بیش‌تری کنند.
او به خانواده‌ها دربارهء ازدواج‌های اینترنتی هشدار داد و خواستار مراقبت بیشتر والدین نسبت به فرزندان خود در این زمینه شد.
اولی‌اش 25 سال پیش
این اولین بار نیست که موضوع ازدواج‌های اینترنتی،مورد توجه مسئولان فرهنگی کشورمان قرار می‌گیرد؛تقریبا از همان زمانی که دسترسی به اینترنت در ایران گسترش پیدا کرد و همگانی شد،موضوع ارتباطهای اینترنتی هم به میان کشیده شد.این موضوع البته در غرب،چندان جدید نیست. همین چند وقت پیش بود که نخستین ازدواج اینترنتی،25 ساله شد.این زن و شوهر که در سال 1982 میلادی از طریق کامپیوتر با هم آشنا شده و ازدواج کرده بودند،بیست و پنجمین سالگرد ازدواجشان را جشن گرفتند.
از آن هنگام تاکنون دنیای مجازی اینترنت بسیار متحول شده و گپ اینترنتی یا چت و دوست‌یابی اینترنتی برای خیلی‌ها به یک سرگرمی روزمره تبدیل شده که در بسیاری از موارد به زندگی مشترک انجامیده است.
تماس‌های اینترنتی از جمله راه‌هایی است که برای آشنا کردن افراد در مواردی که امکان این آشنایی خارج از دنیای مجازی ممکن نبوده،مورد استفاده قرار گرفته است.به دلیل ندیدن طرف مقابل و امکان جعل هویت،تماس‌های اینترنتی عیوب و خطرهایی نیز در بر دارد که تجربهء یافتن عشق یا همدم را در دنیای مجازی مشکل و پیچیده می‌کند.
آشنایی با چند کلیک
پیدا کردن شریک زندگی مناسب یکی از مهم‌ترین چالش‌های زندگی است.اما اکنون تنها با فشار دادن چند کلید می‌توان عضو سایتی شد که هزاران نفر از اقصی نقاط دنیا برای یافتن دوست یا شریک زندگی،در آن عضو شده‌اند.با فراگیر شدن اینترنت در دنیا،استفاده از اینترنت و شبکه‌های دوست‌یابی،یکی از پرطرفدارترین شیوه‌های دوست‌یابی است و ایرانیان هم از این مقوله مستثنا نیستند.سایت‌های مخصوص دوست‌یابی و چت‌روم‌های ایرانیان،هواداران زیادی به ویژه در میان جوانان دارد.
تجربهء افرادی که به سایت‌ها مراجعه می‌کنند چیست؟
روشنک دختر 25 ساله‌ای است که مقیم بریتانیاست و یکی از کسانی است که مرد رؤیاهایش را در اینترنت جست‌وجو کرده.او دربارهء روی آوردن به اینترنت و دوست‌یابی از این طریق می‌گوید:«یکی از دوستانم ازدواج خیلی موفقی داشت که از همین طریق انجام شده بود.این امر مرا تشویق می‌کرد که آن‌لاین دوست پیداکنم.»
علی سی و پنج ساله،نظر متفاوتی دارد:«روش ترجیحی من آن نیست،چون شما نه شخص را می‌بینید و نه صدایش را می‌شنوید و در نشستن و نوشتن پشت کامپیوتر هم خوب نیستم و برایم کمر درد می‌آورد و اذیتم می‌کند.»
خیلی‌ها معتقدند که آشنایی‌ها در فضای مجازی اینترنتی مثل بازی کودکانهء گل یا پوچ است که نمی‌توان حدس زد کسی که با او مواجه می‌شوید چگونه است.
البته این حرف شبیه به حرف قدیمی‌ترهاست که می‌گفتند ازدواج مثل هندوانهء سربسته است و نمی‌توان فهمید داخلش چیست.هرچند این حرف زمانی زده شده که از اینترنت و ازدواج‌های اینترنتی خبری نبود.
صرف‌نظر از جوانب مثبت و منفی ارتباطات اینترنتی و قرارهای مجازی،اینترنت بدون شک فرصتی مهیا کرده که ایرانیان بدون نگرانی از فاصله و مرز به یافتن فرد مورد نظر خود بپردازند و با فرصت برابری که برای زنان و مردان فراهم است،دیگر،زنانی که در انتظار ازدواج‌اند،به انتظار خواستگار موعود در خانه نمی‌نشینند و خود آستین بالا می‌زنند.
هرچه هست،ازدواج اینترنتی هم رفته رفته دارد به یکی از شیوه‌های آشنایی به منظور ازدواج تبدیل می‌شود؛شیوه‌ای که اگر به درستی و صادقانه مورد استفاده قرار نگیرد،خانواده‌ای با بنیان‌های سست نتیجه‌اش است که به زودی از هم فرو می‌پاشد.