[FONT=Vazir, helvetica, sans-serif]معاينه علائم حياتی
تعداد نبض: تعداد نبض در دقيقه با تعداد ضربان قلب يكسان است. از اين رو از نبض به عنوان يك معيار كار قلب استفاده ميشود. بنابراين اگر نبض كند يا بيش از حد تند بزند نشاندهنده اختلال در عملكرد قلب يا وجود يك نوع بيماري است. براي گرفتن نبض، نوك 2 انگشت بزرگ و نشانه را روي محل نبض مصدوم قرار دهيد. رايجترين نبضي كه مورد معاينه قرار ميگيرد نبض راديال است. محل لمس اين نبض، روي مچ دست در سمت انگشت شست مصدوم است. البته چنانچه در ناحيه مچ دست نتوانستيد نبض مصدوم را پيدا كنيد، نبض گردني كاروتيد را كه محل لمس آن روي گردن و در فرورفتگي كنار سيب آدم است، بگيريد. حدود نبض طبيعي در حالت استراحت در بالغين در يك دقيقه 100 ـ 60، در كودكان 140 ـ 70 و در نوزادان 180 ـ 100 است.
براي گرفتن نبض بيمار از انگشت شست استفاده نكنيد. نبض انگشت شست ميتواند در شمارش نبض بيمار اختلال ايجاد كند.
تعداد تنفس: تعداد تنفس فرد مصدوم را در يك دقيقه بشماريد. بهترين مكان براي شمارش تنفس، شكم يا قفسه سينه است. هر يك دم و بازدم يك تنفس محسوب ميشود. در هر دقيقه يك فرد بالغ بين 20 ـ 12 بار، كودك 30 ـ 15 بار و نوزاد 50 ـ 25 بار نفس ميكشد. در مصدوم بالغي كه كمتر از 8 يا بيش از 24 بار در دقيقه نفس ميكشد، مشكل تنفسي وجود دارد. صداي خسخس و صداي بلند فريادمانند، نشاندهنده محدود بودن راه هوايي و صداي غلغل در هنگام تنفس نشاندهنده وجود خونابه يا مايعات در مجاري هوايي است.
وضعيت پوست: رنگ پوست نشاندهنده گردش و وضعيت اكسيژنرساني خون است. اغلب رنگ افراد با پوست روشن را در ناحيه صورت و افراد با پوست تيره را در ناحيه بستر ناخن ميسنجند. پوست در فرد طبيعي صورتي رنگ است. پوست رنگ پريده در جريان شوك، غش، حمله قلبي، خونريزي و ترس، پوست كبود در موارد نارسايي قلبي، انسداد راه هوايي و بعضي از مسموميتها و پوست سرخ به دليل فشار خون بالاست.