Miss zahra
متخصص بخش تکنولوژی
![](http://www.up.iranjoman.com/images/4yq502hadlm3h19rq3we.bmp)
مقدمه
بیش از یکصد سال از حفر اولین چاه نفت در ایران می گذرد و صنعت نفت کشور، با در اختیار د اشتن حدود ۱۳ و ۱۸ درصد از کل ذخایر نفت و گاز جهان، محور اصلی توسعه اقتصادی کشور به شمار می رود.
استخراج و تبدیل این منابع به محصولات دارای ارزش افزودۀ بالا، مستلزم بکارگیری تکنولوژی های پیشرفته است؛ ولی متأسفانه قابلیت های تکنولوژیکی این صنعت در ایران، نه تنها هیچگاه در حد توانمندی های مورد نیاز برای تجاری سازی تکنولوژی های جدید نبوده بلکه عمدتاً در حد تولید فرآورده هایی با ارزش کم یا متوسط بوده است .
همین شکاف آشکار تکنولوژیکی، چندین دهه است که مدیران این صنعت را ناگزیر، به سمت استفاده از تکنولوژی های وارداتی در قالب انواع و اقسام پروژه های انتقال تکنولوژی سوق داده است؛ اما مشکلات و ضعف های موجود در انتقال و بومی سازی تکنولوژی های مدرن علاوه بر تحمیل هزینه های سنگین خرید تکنولوژی، این صنعت را در سطح واردکننده تکنولوژی های خارجی نگاه داشته است .
نشان بارز این ادعا خرید مکرر لیسانس واحدهای مشابه در سال های اخیر است.
انتقال تکنولوژی فرآیندی پیچیده و دشوار است و برای موفقیت بیشتر در این زمینه لازم است علاوه بر آماده سازی زیرساخت های موجود، فرآیند انتقال تکنولوژی را با تمرکز بیشتری مدیریت نمود تا تکنولوژی وارداتی به گونه ای کسب شود که نه تنها برای
تولید محصول به کار گرفته شود بلکه زمینه ای برای خلق تکنولوژی جدید باشد .
در این مقاله سعی شده ضمن مرور ادبیات تکنولوژی و انتقال تکنولوژی، مشکلات و تنگناهای اساسی انتقال تکنولوژی در ایران، وضعیت و سطح تکنولوژیکی صنعت نفت کشور و محورهای عمدۀ یک تحقیق در زمینه مدیریت فرآیند انتقال تکنولوژی در صنعت نفت کشور تبیین گردد.
بیش از یکصد سال از حفر اولین چاه نفت در ایران می گذرد و صنعت نفت کشور، با در اختیار د اشتن حدود ۱۳ و ۱۸ درصد از کل ذخایر نفت و گاز جهان، محور اصلی توسعه اقتصادی کشور به شمار می رود.
استخراج و تبدیل این منابع به محصولات دارای ارزش افزودۀ بالا، مستلزم بکارگیری تکنولوژی های پیشرفته است؛ ولی متأسفانه قابلیت های تکنولوژیکی این صنعت در ایران، نه تنها هیچگاه در حد توانمندی های مورد نیاز برای تجاری سازی تکنولوژی های جدید نبوده بلکه عمدتاً در حد تولید فرآورده هایی با ارزش کم یا متوسط بوده است .
همین شکاف آشکار تکنولوژیکی، چندین دهه است که مدیران این صنعت را ناگزیر، به سمت استفاده از تکنولوژی های وارداتی در قالب انواع و اقسام پروژه های انتقال تکنولوژی سوق داده است؛ اما مشکلات و ضعف های موجود در انتقال و بومی سازی تکنولوژی های مدرن علاوه بر تحمیل هزینه های سنگین خرید تکنولوژی، این صنعت را در سطح واردکننده تکنولوژی های خارجی نگاه داشته است .
نشان بارز این ادعا خرید مکرر لیسانس واحدهای مشابه در سال های اخیر است.
انتقال تکنولوژی فرآیندی پیچیده و دشوار است و برای موفقیت بیشتر در این زمینه لازم است علاوه بر آماده سازی زیرساخت های موجود، فرآیند انتقال تکنولوژی را با تمرکز بیشتری مدیریت نمود تا تکنولوژی وارداتی به گونه ای کسب شود که نه تنها برای
تولید محصول به کار گرفته شود بلکه زمینه ای برای خلق تکنولوژی جدید باشد .
در این مقاله سعی شده ضمن مرور ادبیات تکنولوژی و انتقال تکنولوژی، مشکلات و تنگناهای اساسی انتقال تکنولوژی در ایران، وضعیت و سطح تکنولوژیکی صنعت نفت کشور و محورهای عمدۀ یک تحقیق در زمینه مدیریت فرآیند انتقال تکنولوژی در صنعت نفت کشور تبیین گردد.