به گزارش ایران-ایران به نقل از ایسنا، زندگی مدرن و مظاهر آن شامل بحران اقتصادی، جنگ، تهدیدات تروریستی و پدیده گرمایش جهانی طی چند دهه اخیر به شدت بر کیفیت زندگی انسان اثر گذاشته است.
روش استاندارد فعلی برای سنجش پیشرفت های اجتماعی و اقتصادی در نقاط مختلف جهان، بررسی تولید ناخالص داخلی (GDP) است، اما محققان استرالیایی معتقدند که این روش ناکارآمد بوده و قادر به اندازه گیری سطح رفاه اقتصادی و اجتماعی کشورهای مختلف نیست.
محققان دانشگاه کانبرا بعنوان روش جایگزین از روش جدید شاخص پیشرفت واقعی (GPI) استفاده کردند که علاوه بر استفاده از فاکتورهای روش GDP از ۲۴ فاکتور دیگر مانند میزان جرایم، سطح آلاینده ها، نرخ تصادفات رانندگی، تعداد زنان خانه‌دار استفاده می‌کند.
در این پژوهش داده‌های جمع‌آوری شده طی سال های ۱۹۵۰ تا ۲۰۰۳ میلادی از ۱۷ کشور جهان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت که نشان می‌دهد، سطح کیفیت زندگی در سال ۱۹۷۸ میلادی در بالاترین حد خود قرار داشته است.
پس از این تاریخ بیشتر کشورها شاهد کاهش چشمگیر سطح کیفیت زندگی بوده اند؛ به طور مثال کشور انگلیس تا اوایل دهه ۱۹۹۰ میلادی روند نزولی شدیدی را در شاخص پیشرفت واقعی تجربه کرده بود و آمریکا نیز روند نسبتا ثابتی را در پیش گرفته است.
در این بین تنها کشور ژاپن تا پایان سال ۲۰۰۳ میلادی شاهد افزایش شاخص پیشرفت واقعی (GPI) بوده است.
با این حال برخی از کارشناسان همچنان در خصوص صحت و دقت روش جدید تردید داشته و آن را ملاک مناسبی برای سنجش پیشرفت اجتماعی و اقتصادی نمی دانند.
