نويسنده: مریم حاج حیدری
<li class="ContentPublishDate tplvar-content-publishdate">تلسکوپ بسیار بزرگ رصدخانه جنوبی اروپا (VLT) به‌تازگی دورنمای خیره‌کننده‌ای از یک سحابی در اطراف خوشه ستاره‌ای به‌نام NGC1929 شکار کرده؛ این مجموعه از اجرام، همگی درون ابر ماژلانی بزرگ قرار دارند که مثل قمر به دور کهکشان راه شیری می‌گردد. اما نمونه‌ای از چیزی که ستاره‌شناسان یک حباب غول‌پیکر کیهانی می‌نامند در پیرامون این پرورشگاه ستاره‌ای قرار دارد.
این تصویر به‌وسیله تلسکوپVLT گرفته شده که یک حباب غول‌پیکر را به‌رنگ سرخ در پیرامون خوشه ستاره‌ای و کنار ابر ماژلانی بزرگ نشان می‌دهد./ ESO/Manu Mejias
ابر ماژلانی بزرگ در واقع یک کهکشان کوچک در همسایگی راه شیری است و چندین ناحیه دارد که ابرهای گاز و غبار، در حال شکل‌گیری ستاره‌ها هستند. یکی از این ناحیه‌ها که اطراف خوشه ستاره‌ای NGC1929 قرار دارد در تصویر جدیدی که VLT گرفته به‌خوبی دیده می‌شود. ستاره‌های جوان و داغ، پرتوهای شدید فرابنفش به فضای پیرامون آزاد می‌کنند و باعث تابش گازهایی می‌شوند که مرزهای آن، حباب غول‌پیکر را آشکار می‌کنند؛ پوسته گسترده‌ای از مواد که 250 تا 325 سال نوری پهنا دارد.
این حباب غول‌پیکر که به‌نام N44 نیز شناخته می‌شود، به نظر می‌رسد از ترکیب دو نوع فرآیند شکل گرفته باشد: اول، جریان‌هایی از ذرات باردار که از ستاره‌های بسیار روشن و داغ در مرکز خوشه آزاد می‌شود، دوم، امواج پرفشار از انفجارهای ابرنواختری که گازهای اطراف را به‌شکل حبابی سرخ‌رنگ در پیرامون سحابی پخش کرده‌اند. اگرچه این حباب با نیروهای ویرانگر به‌وجود آمده، ولی ستاره‌های نوزاد در لبه‌هایش در حال رشد هستند؛ جایی‌که گازها در مقیاس کیهانی در حال بازیافتند و نسل بعدی ستاره‌ها در آینده موجی از زندگی تازه را به درون NGC 1929 خواهند دمید.
<li class="ContentPublishDate tplvar-content-publishdate">تلسکوپ بسیار بزرگ رصدخانه جنوبی اروپا (VLT) به‌تازگی دورنمای خیره‌کننده‌ای از یک سحابی در اطراف خوشه ستاره‌ای به‌نام NGC1929 شکار کرده؛ این مجموعه از اجرام، همگی درون ابر ماژلانی بزرگ قرار دارند که مثل قمر به دور کهکشان راه شیری می‌گردد. اما نمونه‌ای از چیزی که ستاره‌شناسان یک حباب غول‌پیکر کیهانی می‌نامند در پیرامون این پرورشگاه ستاره‌ای قرار دارد.
این تصویر به‌وسیله تلسکوپVLT گرفته شده که یک حباب غول‌پیکر را به‌رنگ سرخ در پیرامون خوشه ستاره‌ای و کنار ابر ماژلانی بزرگ نشان می‌دهد./ ESO/Manu Mejias
این حباب غول‌پیکر که به‌نام N44 نیز شناخته می‌شود، به نظر می‌رسد از ترکیب دو نوع فرآیند شکل گرفته باشد: اول، جریان‌هایی از ذرات باردار که از ستاره‌های بسیار روشن و داغ در مرکز خوشه آزاد می‌شود، دوم، امواج پرفشار از انفجارهای ابرنواختری که گازهای اطراف را به‌شکل حبابی سرخ‌رنگ در پیرامون سحابی پخش کرده‌اند. اگرچه این حباب با نیروهای ویرانگر به‌وجود آمده، ولی ستاره‌های نوزاد در لبه‌هایش در حال رشد هستند؛ جایی‌که گازها در مقیاس کیهانی در حال بازیافتند و نسل بعدی ستاره‌ها در آینده موجی از زندگی تازه را به درون NGC 1929 خواهند دمید.