Ever Green
متخصص بخش پزشکی
اگرشما تصمیم به درمانهای اثبات نشده یا مكمل و غیره از جمله گیاه درمانی دارید ، بهتر است به طور كامل آنرا با تیم درمانی در میان بگذارید . بعضی از درمانهای ثابت نشده می تواند با درمانها ی استاندارد تداخل دارویی داشته باشند و سبب عوارض كشنده شود. بخصوص انواع مختلف گیاه درمانی که درابتدا شاید انسان فکر کند عارضه زیادی نداشته باشند. اکثر این داروهای گیاهی متشکل از مواد شیمیایی متعدد درون گیاه میباشد که خواص آنها و تداخل درمانی آنها بررسی نشده است .و گاها سبب بی اثر شدن درمانهای جاری و گاها بروز عوارض شدید میگردند.
درمان كانسر پستان بر اساس مرحله یاStage بیماری :
STAGE یا مرحله بیماری : منظور میزان گسترش بیماری می باشد كه به اندازه تومور اولیه هنگام جراحی و به تعداد غدد لمفاوی درگیر زیر بغل و به درگیری در نقاط دور دست مثلا در كبد یا ریه یا استخوان بستگی دارد.
جهت بررسی درگیری كانسر در نقاط دیگر بدن ، در ویزیت اول یكسری بررسی های كامل از جمله سی تی اسكن از شكم و لگن ، گرافی قفسه صدری ، اسكن استخوان ، و آزمایشات متعدد از كبد و كلیه به عمل می آید .از ماركرهای توموری نیز برای پیگیری بیمار استفاده می شود . در اكثر بیماران تومور محدود به پستان و یا غدد لمفاوی زیر بغل بوده و بعد از جراحی تمامی آزمایشات نرمال می باشد . در این حالت درمانها برای جلوگیری از عود احتمالی انجام میگیرد. به این درمان ، درمان كمكی یا درمان ادجوانت گویند .
مرحله صفر( Stage 0 )
دو گونه مرحله صفر بیماری وجود دارد، كه كاملا متفاوت از یكدیگر درمان می شوند .
( Ductal carcinoma in situ ( DCIS
( Lobular carcinoma insitu ( LCIS
جهت درمان LCIC درمان فوری و شدید توصیه نمیشود، زیرا این حالت یك سرطان حقیقی نیست . اما از آنجایی كه ریسك یك كانسر مهاجم را به طور قابل توجهی بالا می برد پیگیری نزدیك الزامی است . این شامل ماموگرافی سالیانه و معاینه بالینی دو بار در سال است . بررسی و پیگیری دقیق هر دو پستان الزامی است زیرا احتمال كانسر در هر دو پستان بالا تر از معمول است.
این زنها ممكن است جزو آزمونهای درمانی در مطالعات پیشگیری از كانسر پستان قرار گیرند . ( به عنوان مثال تاموكس فن یا رالوكسی فن ) و در مورد روشهای پیگیری دیگر به آنها شرح داده شود مانند تغییر در رژیم غذایی ، ورزش مداوم و جراحی به عنوان پیشگیری ( ماستكتومی دو طرفه ساده = خارج كردن پستان بدون خارج كردن غدد لمفاوی زیر بغل ) بخصوص در خانمهایی كه ریسك بالای كانسر پستان دارند مانند كسانی كه سابقه فامیلی قوی دارند ممكن است توسط بیمار جهت جلوگیری از كانسر پستان مهاجم انتخاب شود. بر اساس انتخاب بیمار او میتواند ترمیم پستان سریع یا تاخیری را انتخاب كند .
انتخاب درمان در DCIS به نتیجه ماموگرام و بیوپسی بستگی دارد و البته به انتخاب خود بیمار.دراكثر موارد بیمار میتواند بین یك لامپكتومی وپرتودرمانی ( درمان با خفظ پستان ) یا یك ماستكتومی ساده انتخاب داشته باشد . لامپكتومی بدون پرتودرمانی ممكن است در بیماران با یك ضایعه خیلی كوچك و درجه بدخیمی كم به كار برد .ودرصورت منطقه بزرگ یا ضایعات متعدد و یااینكه نتوان ضایعه رابا یك حاشیه پاك جراحی كرد بهتراست بیمار ماستكتومی ساده شود .بیمارانی كه ماستكتومی شده اند میتوانند تحت جراحی ترمیمی پستان فوری و یاباتاخیرقرارگیرند . بررسی های اخیر نشان داده تاموكسی فن بعد از لامپكتومی و پرتودرمانی ریسك عودبا كانسر مهاجم را كم كند .
مرحله یك ( Stage 1 ) :
روش انتخابی در این مرحله برای اكثر بیماران درمان با حفظ پستان با لامپكتومی ( خارج كردن تومورسرطانی با یك حاشیه پاك در اطراف ) و خارج كردن غددلمفاوی زیر بغل ، سپس اجرای پرتودرمانی است . خارج كردن غده لمفاوی نگهبان یا مسئول میتواند جایگزینی برای روش مرسوم باشد.
انتخاب دیگر جراحی پستان رادیكال تعدیل شده میباشد (MRM=Modifed radical Mastectomt) خارج كردن پستان و غدد لمفاوی زیر بغل بایابدون ترمیم پستان.
اگر قطر توده كمتر از یك سانتیمتر باشد درمان كمكی یا ادجوانت لازم نیست.بعضی از پزشكان اگر در این بیماران با توده كمتر از یك سانتیمتر علایم باپیش آگهی بدوجودداشت ( مانند درجه بالای بدخیمی در بررسی میكروسكوپی ، یا درصد بالای فاز S درفلوسیتومتری یا اندكس بالایKi-67 یا گیرنده استروژن منفی ) توصیه به درمان كمكی مانند شیمی درمانی یا هرومن درمانی می شود.اگر توده بزرگ باشد براساس مسائل ذكرشده در بالا نیاز به درمان كمكی با شیمی درمانی یا هورمون درمانی می باشد
مرحله دو ( Stage 2 ) :
نوع جراحی برای مرحله یك و دو بیماری مشابه است.بعد از ماستكتومی اگر تومور بزرگ باشد یا به غدد لمفاوی زیر بغل دست اندازی كرده باشد پرتودرمانی توصیه می شود .
درمان كمكی سیستمیك یا ادجوانت سیستمیك ( یعنی درمانی كه از طریق خون در تمام بدن پخش شده و میتواند به طریق خوراكی یا وریدی مصرف شود ) در این مرحله نیاز می باشد. درمان كمكی می تواند هورمون درمانی یا شیمی درمانی یا هر دو باشد ( بر اساس سن بیمار ، نتایج بررسی گیرنده استروژن ، و اینكه بیماری به غدد لمفاوی زیر بغل دست اندازی كرده یا خیر ).
یك انتخاب برای خانمهایی كه تمایل به حفظ پستان دارند و توده پستان انها بین 2 تا 5 سانتیمتر میباشد درمان نئوادجوانت یاشیمی درمانی قبل از جراحی است. در این روش با شیمی درمانی اندازه توده كوچك شده و امكان لامپكتومی فراهم می آید .در بعضی از خانمها اندازه توده نسبت به اندازه پستان آنها بزرگ بوده و لامپكتومی مشكل و یا غیر ممكن است. اگر درمان نئوادجوانت بتواند توده را كوچك كند سپس لامپكتومی به عمل آمده و بعد از آن پرتودرمانی شده و شیمی درمانی با یا بدون هورمون درمانی اجرا می گردد. ولی اگر كموتراپی نئوادجوانت نتوانست توده را كوچك كند باید ماستكتومی به عمل آمده و بعد از آن پرتودرمانی و سپس شیمی درمانی با یا بدون هورمون درمانی به عمل آید .
درمان كمكی یا ادجوانت در كانسر پستان مرحله 1 و 2 :درمان بر اساس اندازه تومور ،انتشار تومور به غدد لمفاوی زیر بغل ، و خصوصیات دیگر تومورتوصیه میشود .این درمان شامل شیمی درمانی یا هومون درمانی یا هر دو است .
درمان هورمونی ممكن است درخانمهایی كه رسپتورمنفی هستندموثرنباشد. این بیماران معمولا تنها شیمی درمانی به عنوان درمان كمكی بعد از جراحی دریافت میكنند. زنهای با سن بالاتر از 50 سال كه منس(عادت ماهیانه ) آنها قطع شده و رسپتور استروژن توده پستان مثبت شود معمولا درمان هورمونی با تاموكسی فن به عنوان درمان كمكی دریافت میكنند .( تعدای از این بیماران بخصوص اگر درگیری غدد لمفاوی زیر بغل داشته باشند شیمی درمانی هم دریافت میكنند).
زنهای با سن كمتر از 50 سال كه هنوز عادت ماهیانه میشوند معمولا شیمی درمانی وریدی می شوند . تا سالهای اخیر خانمها ی قبل از سنین یائسگی بعد از شیمی درمانی درمان هورمونی نمی شدند ولی ثابت شده درمان هورمونی در این بیماران اگر گیرنده هورمونی مثبت باشدریسك عود كانسر پستان را كمتر می كند و طول عمر نهائی را بالا میبرد .
مرحله سه ( stage 3 ) :
این مرحله به دوقسمت تقسیم میشود 3الف و 3ب.
كانسرها ی كوچكتر مرحله 3 الف را می توان با روش جراحی (با یا بدون ترمیم پستان ) خارج كرد . لامپكتومی ( خارج كردن تمامی توده بدون خارج كردن پستان ) براساس اندازه توده و پستان میتواند یك انتخاب مناسب باشد . بعد از جراحی معمولا اشعه درمانی یا شیمی درمانی كمكی به عمل می آید . كانسر های بزرگتر مرحله 3الف را ممكن است با شیمی درمانی نئو ادجانت (قبل از جراحی ) با یا بدون هورمون درمانی درمان كرد .سپس درمان جراحی اصلی پستان را با یا بدون ترمیم پستان اجرا نمود . خارج كردن توده ( لامپكتومی ) یك انتخاب دیگر است، كه بعد از آن باید در تمامی بیماران اشعه درمانی را اجرا كرده و درمان كمكی سیستمیك شامل شیمی درمانی را با یا بدون درمان هورمونی اجرا نمود .
برای مرحله 3 ب ، كه شامل كانسر پستان التهابی نیز میشود ، درمان شامل شیمی درمان نئوادجوانت(قبل از جراحی )، با یا بدون هورمون درمانی است ، بعد از آن بیمار باید جراحی به صورت خارج كردن توده( لامپكتومی)،یا جراحی وسیع پستان انجام شود و معمولا بعد از آن كموتراپی ادامه داده میشود . هدف شیمی درمان قبل از جراحی كوچك كر دن توده در حدی است كه بتوان آنرا راحتر و كاملتر خارج كرد . بعد از جراحی ، اشعه درمانی، كموتراپی و هورمون درمانی انجام میشود . بیماران با كانسر پستان مرحله 3 ب را میتوان با روشهای شیمی درمانی آزمایشی شدید همراه با پیوند سلولهای بنیادی درمان كرد. کلا پیش آگهی بیماران در این مرحله خوب نیست لذا باید به فکر روشهای درمانی جدید بود و اکثر مراکز تحقیقاتی تمایل دارند این بیماران وارد آزمونهای بالینی گردند.
مرحله چهارم (stage 4 ) :
درمان سیستمیك ( درمانی كه از طریق خون در بدن پخش میشود ) ، درمان اصلی در این مرحله است كه شامل شیمی درمانی ، هورمون درمانی یا هر دو است . ایمنی درمانی با trastuzumab(herceptin) به تنهائی یا به همراه شیمی درمانی یك انتخاب جدید در خانمهای با كانسر پستان و سطح بالای پروتیین HER2/neu در نسج تومور پستان میباشد . herceptin را معمولا هر گاه درمان ابتدایی با شیمی درمانی یا هورمون درمانی استاندارد مفید نشودو یا شكست به خورد به كار میبرند . اشعه درمانی یا جراحی را نیز ممكن است درتخفیف بعضی علایم به كار ببرند.
درمان جهت كاهش درد، به منطقه انتشاركانسر بستگی دارد،به عنوان مثال دردبه دلیل متاستازاستخوانی را ممكن است با اشعه درمانی خارجی و/یا با داروهای دسته biphosphonatesمانند pamidronate ( Aredia) یاzometa درمان كرد .
Biphosphonates یك سری دارو هستند كه از شكستگی استخوانهای آسیب دیده به دلیل كانسر پستان جلوگیری می كنند.
بیماران با حال عمومی بهتر و وضع جسمی مناسب را باید ترقیب كرد وارد روشها ی درمانی آزمایشی با شیمی درمانی شدید و پیوند سلول بنبیادی شوند .
درمان كانسر پستان بر اساس مرحله یاStage بیماری :
STAGE یا مرحله بیماری : منظور میزان گسترش بیماری می باشد كه به اندازه تومور اولیه هنگام جراحی و به تعداد غدد لمفاوی درگیر زیر بغل و به درگیری در نقاط دور دست مثلا در كبد یا ریه یا استخوان بستگی دارد.
جهت بررسی درگیری كانسر در نقاط دیگر بدن ، در ویزیت اول یكسری بررسی های كامل از جمله سی تی اسكن از شكم و لگن ، گرافی قفسه صدری ، اسكن استخوان ، و آزمایشات متعدد از كبد و كلیه به عمل می آید .از ماركرهای توموری نیز برای پیگیری بیمار استفاده می شود . در اكثر بیماران تومور محدود به پستان و یا غدد لمفاوی زیر بغل بوده و بعد از جراحی تمامی آزمایشات نرمال می باشد . در این حالت درمانها برای جلوگیری از عود احتمالی انجام میگیرد. به این درمان ، درمان كمكی یا درمان ادجوانت گویند .
مرحله صفر( Stage 0 )
دو گونه مرحله صفر بیماری وجود دارد، كه كاملا متفاوت از یكدیگر درمان می شوند .
( Ductal carcinoma in situ ( DCIS
( Lobular carcinoma insitu ( LCIS
جهت درمان LCIC درمان فوری و شدید توصیه نمیشود، زیرا این حالت یك سرطان حقیقی نیست . اما از آنجایی كه ریسك یك كانسر مهاجم را به طور قابل توجهی بالا می برد پیگیری نزدیك الزامی است . این شامل ماموگرافی سالیانه و معاینه بالینی دو بار در سال است . بررسی و پیگیری دقیق هر دو پستان الزامی است زیرا احتمال كانسر در هر دو پستان بالا تر از معمول است.
این زنها ممكن است جزو آزمونهای درمانی در مطالعات پیشگیری از كانسر پستان قرار گیرند . ( به عنوان مثال تاموكس فن یا رالوكسی فن ) و در مورد روشهای پیگیری دیگر به آنها شرح داده شود مانند تغییر در رژیم غذایی ، ورزش مداوم و جراحی به عنوان پیشگیری ( ماستكتومی دو طرفه ساده = خارج كردن پستان بدون خارج كردن غدد لمفاوی زیر بغل ) بخصوص در خانمهایی كه ریسك بالای كانسر پستان دارند مانند كسانی كه سابقه فامیلی قوی دارند ممكن است توسط بیمار جهت جلوگیری از كانسر پستان مهاجم انتخاب شود. بر اساس انتخاب بیمار او میتواند ترمیم پستان سریع یا تاخیری را انتخاب كند .
انتخاب درمان در DCIS به نتیجه ماموگرام و بیوپسی بستگی دارد و البته به انتخاب خود بیمار.دراكثر موارد بیمار میتواند بین یك لامپكتومی وپرتودرمانی ( درمان با خفظ پستان ) یا یك ماستكتومی ساده انتخاب داشته باشد . لامپكتومی بدون پرتودرمانی ممكن است در بیماران با یك ضایعه خیلی كوچك و درجه بدخیمی كم به كار برد .ودرصورت منطقه بزرگ یا ضایعات متعدد و یااینكه نتوان ضایعه رابا یك حاشیه پاك جراحی كرد بهتراست بیمار ماستكتومی ساده شود .بیمارانی كه ماستكتومی شده اند میتوانند تحت جراحی ترمیمی پستان فوری و یاباتاخیرقرارگیرند . بررسی های اخیر نشان داده تاموكسی فن بعد از لامپكتومی و پرتودرمانی ریسك عودبا كانسر مهاجم را كم كند .
مرحله یك ( Stage 1 ) :
روش انتخابی در این مرحله برای اكثر بیماران درمان با حفظ پستان با لامپكتومی ( خارج كردن تومورسرطانی با یك حاشیه پاك در اطراف ) و خارج كردن غددلمفاوی زیر بغل ، سپس اجرای پرتودرمانی است . خارج كردن غده لمفاوی نگهبان یا مسئول میتواند جایگزینی برای روش مرسوم باشد.
انتخاب دیگر جراحی پستان رادیكال تعدیل شده میباشد (MRM=Modifed radical Mastectomt) خارج كردن پستان و غدد لمفاوی زیر بغل بایابدون ترمیم پستان.
اگر قطر توده كمتر از یك سانتیمتر باشد درمان كمكی یا ادجوانت لازم نیست.بعضی از پزشكان اگر در این بیماران با توده كمتر از یك سانتیمتر علایم باپیش آگهی بدوجودداشت ( مانند درجه بالای بدخیمی در بررسی میكروسكوپی ، یا درصد بالای فاز S درفلوسیتومتری یا اندكس بالایKi-67 یا گیرنده استروژن منفی ) توصیه به درمان كمكی مانند شیمی درمانی یا هرومن درمانی می شود.اگر توده بزرگ باشد براساس مسائل ذكرشده در بالا نیاز به درمان كمكی با شیمی درمانی یا هورمون درمانی می باشد
مرحله دو ( Stage 2 ) :
نوع جراحی برای مرحله یك و دو بیماری مشابه است.بعد از ماستكتومی اگر تومور بزرگ باشد یا به غدد لمفاوی زیر بغل دست اندازی كرده باشد پرتودرمانی توصیه می شود .
درمان كمكی سیستمیك یا ادجوانت سیستمیك ( یعنی درمانی كه از طریق خون در تمام بدن پخش شده و میتواند به طریق خوراكی یا وریدی مصرف شود ) در این مرحله نیاز می باشد. درمان كمكی می تواند هورمون درمانی یا شیمی درمانی یا هر دو باشد ( بر اساس سن بیمار ، نتایج بررسی گیرنده استروژن ، و اینكه بیماری به غدد لمفاوی زیر بغل دست اندازی كرده یا خیر ).
یك انتخاب برای خانمهایی كه تمایل به حفظ پستان دارند و توده پستان انها بین 2 تا 5 سانتیمتر میباشد درمان نئوادجوانت یاشیمی درمانی قبل از جراحی است. در این روش با شیمی درمانی اندازه توده كوچك شده و امكان لامپكتومی فراهم می آید .در بعضی از خانمها اندازه توده نسبت به اندازه پستان آنها بزرگ بوده و لامپكتومی مشكل و یا غیر ممكن است. اگر درمان نئوادجوانت بتواند توده را كوچك كند سپس لامپكتومی به عمل آمده و بعد از آن پرتودرمانی شده و شیمی درمانی با یا بدون هورمون درمانی اجرا می گردد. ولی اگر كموتراپی نئوادجوانت نتوانست توده را كوچك كند باید ماستكتومی به عمل آمده و بعد از آن پرتودرمانی و سپس شیمی درمانی با یا بدون هورمون درمانی به عمل آید .
درمان كمكی یا ادجوانت در كانسر پستان مرحله 1 و 2 :درمان بر اساس اندازه تومور ،انتشار تومور به غدد لمفاوی زیر بغل ، و خصوصیات دیگر تومورتوصیه میشود .این درمان شامل شیمی درمانی یا هومون درمانی یا هر دو است .
درمان هورمونی ممكن است درخانمهایی كه رسپتورمنفی هستندموثرنباشد. این بیماران معمولا تنها شیمی درمانی به عنوان درمان كمكی بعد از جراحی دریافت میكنند. زنهای با سن بالاتر از 50 سال كه منس(عادت ماهیانه ) آنها قطع شده و رسپتور استروژن توده پستان مثبت شود معمولا درمان هورمونی با تاموكسی فن به عنوان درمان كمكی دریافت میكنند .( تعدای از این بیماران بخصوص اگر درگیری غدد لمفاوی زیر بغل داشته باشند شیمی درمانی هم دریافت میكنند).
زنهای با سن كمتر از 50 سال كه هنوز عادت ماهیانه میشوند معمولا شیمی درمانی وریدی می شوند . تا سالهای اخیر خانمها ی قبل از سنین یائسگی بعد از شیمی درمانی درمان هورمونی نمی شدند ولی ثابت شده درمان هورمونی در این بیماران اگر گیرنده هورمونی مثبت باشدریسك عود كانسر پستان را كمتر می كند و طول عمر نهائی را بالا میبرد .
مرحله سه ( stage 3 ) :
این مرحله به دوقسمت تقسیم میشود 3الف و 3ب.
كانسرها ی كوچكتر مرحله 3 الف را می توان با روش جراحی (با یا بدون ترمیم پستان ) خارج كرد . لامپكتومی ( خارج كردن تمامی توده بدون خارج كردن پستان ) براساس اندازه توده و پستان میتواند یك انتخاب مناسب باشد . بعد از جراحی معمولا اشعه درمانی یا شیمی درمانی كمكی به عمل می آید . كانسر های بزرگتر مرحله 3الف را ممكن است با شیمی درمانی نئو ادجانت (قبل از جراحی ) با یا بدون هورمون درمانی درمان كرد .سپس درمان جراحی اصلی پستان را با یا بدون ترمیم پستان اجرا نمود . خارج كردن توده ( لامپكتومی ) یك انتخاب دیگر است، كه بعد از آن باید در تمامی بیماران اشعه درمانی را اجرا كرده و درمان كمكی سیستمیك شامل شیمی درمانی را با یا بدون درمان هورمونی اجرا نمود .
برای مرحله 3 ب ، كه شامل كانسر پستان التهابی نیز میشود ، درمان شامل شیمی درمان نئوادجوانت(قبل از جراحی )، با یا بدون هورمون درمانی است ، بعد از آن بیمار باید جراحی به صورت خارج كردن توده( لامپكتومی)،یا جراحی وسیع پستان انجام شود و معمولا بعد از آن كموتراپی ادامه داده میشود . هدف شیمی درمان قبل از جراحی كوچك كر دن توده در حدی است كه بتوان آنرا راحتر و كاملتر خارج كرد . بعد از جراحی ، اشعه درمانی، كموتراپی و هورمون درمانی انجام میشود . بیماران با كانسر پستان مرحله 3 ب را میتوان با روشهای شیمی درمانی آزمایشی شدید همراه با پیوند سلولهای بنیادی درمان كرد. کلا پیش آگهی بیماران در این مرحله خوب نیست لذا باید به فکر روشهای درمانی جدید بود و اکثر مراکز تحقیقاتی تمایل دارند این بیماران وارد آزمونهای بالینی گردند.
مرحله چهارم (stage 4 ) :
درمان سیستمیك ( درمانی كه از طریق خون در بدن پخش میشود ) ، درمان اصلی در این مرحله است كه شامل شیمی درمانی ، هورمون درمانی یا هر دو است . ایمنی درمانی با trastuzumab(herceptin) به تنهائی یا به همراه شیمی درمانی یك انتخاب جدید در خانمهای با كانسر پستان و سطح بالای پروتیین HER2/neu در نسج تومور پستان میباشد . herceptin را معمولا هر گاه درمان ابتدایی با شیمی درمانی یا هورمون درمانی استاندارد مفید نشودو یا شكست به خورد به كار میبرند . اشعه درمانی یا جراحی را نیز ممكن است درتخفیف بعضی علایم به كار ببرند.
درمان جهت كاهش درد، به منطقه انتشاركانسر بستگی دارد،به عنوان مثال دردبه دلیل متاستازاستخوانی را ممكن است با اشعه درمانی خارجی و/یا با داروهای دسته biphosphonatesمانند pamidronate ( Aredia) یاzometa درمان كرد .
Biphosphonates یك سری دارو هستند كه از شكستگی استخوانهای آسیب دیده به دلیل كانسر پستان جلوگیری می كنند.
بیماران با حال عمومی بهتر و وضع جسمی مناسب را باید ترقیب كرد وارد روشها ی درمانی آزمایشی با شیمی درمانی شدید و پیوند سلول بنبیادی شوند .