اَشکال و بافت های عجیب و غریبی را می توان در نزدیکی سحابی مخروطی یافت. اَشکال غیر عادی ناشی از فعل و انفعالات پیچیده ای است که بین غبار ظریف میان ستاره ای با نور پر انرژی و گاز داغ ستاره های جوان انجام می شود. روشن ترین ستاره در سمت راست تصویر بالا S Mon است در حالیکه منطقه زیرین آن به خاطر رنگ و ساختارش به نام سحابی "پوستین روباه" شناخته می شود. نور آبی که مستقیما اطراف S Mon را فرا گرفته است، ناشی از انعکاس نور ستاره های روشن توسط گرد و غبار است. نور قرمزی که کل ناحیه را در بر گرفته نه تنها ناشی از انعکاس نور توسط گرد و غبار است، بلکه حاصل از انتشار گاز هیدروژن است که توسط نور ستارگان یونیزه شده است. S Mon بخشی از یک خوشه جوان ستاره ای بنام NGC 2264 است که در فاصله حدود 2500 سال نوری در صورت فلکی تکشاخ ( Monoceros) قرار دارد. منشاء سحابی مرموز مخروط که در سمت چپ نمایان است همچنان ناشناخته باقی مانده است.