امام علی‌بن موسی‌الرضا(ع) هرگاه هلال ماه رمضان طلوع می‌کرد، رو به قبله می‌ایستاد و دستان خود را به آسمان بلند می‌کرد؛ از خداوند می‌خواست آن را هلال مبارکی قرار دهد و توفیق روزه‌داری، سلامت جسم و اطاعات از پروردگار متعال را طلب می‌کرد.
در دعای شصت و یکم کتاب «صحیفه رضویه جامعه»، دعای امام علی‌بن موسی‌الرضا(ع) هنگام افطار بدین صورت بیان شده است:
عنه قال:
من قال عند إفطاره:
اللّهم لکَ صُمنا بتوفیقک وعلی رِزقکَ اَفطَرنا بِاَمرک، فَتقبّلهُ مِنّا واغفر لنا، اِنّک اَنت الغَفورُ الرّحیم.
غفرالله ما دخل علی صومه من النقصان بذنوبه.
از امام رضا(ع) نقل شده که فرمودند:
هر کس هنگام افطارش بگوید:
خداوندا! با توفیق تو برایت روزه گرفتیم و با دستور تو با روزی‌ات افطار کردیم، پس آن را از ما بپذیر و ما را بیامرز، به راستی که تو خودت بسیار آمرزنده و بسیار مهربانی.
خداوند هر نقص و عیبی را که به خاطر گناهانش بر روزه او وارد شده، می‌آمرزد.
در دعای شصت و یکم کتاب «صحیفه رضویه جامعه»، دعای امام علی‌بن موسی‌الرضا(ع) هنگام افطار بدین صورت بیان شده است:
عنه قال:
من قال عند إفطاره:
اللّهم لکَ صُمنا بتوفیقک وعلی رِزقکَ اَفطَرنا بِاَمرک، فَتقبّلهُ مِنّا واغفر لنا، اِنّک اَنت الغَفورُ الرّحیم.
غفرالله ما دخل علی صومه من النقصان بذنوبه.
از امام رضا(ع) نقل شده که فرمودند:
هر کس هنگام افطارش بگوید:
خداوندا! با توفیق تو برایت روزه گرفتیم و با دستور تو با روزی‌ات افطار کردیم، پس آن را از ما بپذیر و ما را بیامرز، به راستی که تو خودت بسیار آمرزنده و بسیار مهربانی.
خداوند هر نقص و عیبی را که به خاطر گناهانش بر روزه او وارد شده، می‌آمرزد.