گل همیشه بهار
متخصص بخش اینترنت
دکتر پرویز رجبی؛ تاریخ‌دان، مترجم، نویسنده، شب گذشته ـ ۲۱ بهمن ماه ـ به دلیل عوارض ناشی از سرطان در منزلش درگذشت.
پرویز رجبی در ۲۷ اردیبهشت ۱۳۸۱ در روستای امامقلی، حدود ۴۰ کیلومتری قوچان، به دنیا آمد.
کودکی را در زادگاه پدرش در روستای «آق‌کند»، بین میانه و زنجان سپری کرد و در همان‌جا به مدرسهٔ ابتدایی رفت.
وی در مشهد دیپلم گرفت و به استخدام ادارهٔ فرهنگ قوچان (آموزش و پرورش کنونی) درآمد. در سال ۱۳۳۸ به تهران آمد و در بانک صادرات استخدام شد و تا ۱۳۴۲ در آن بانک کار می‌کرد.
دکتر پرویز رجبی در سال ۱۳۴۲برای ادامهٔ تحصیل به آلمان رفت و در سال ۱۳۴۹ با مدرک دکتری از دانشگاه «گوتینگن آلمان» به ایران بازگشت و پس از آن به استخدام دانشگاه اصفهان درآمد و بعد از مدتی توسط ساواک اخراج شد
پس از اخراج از وزارت علوم و آموزش عالی در سال ۱۳۵۱سرانجام مرکز تحقیقات ایران‌شناسی را تأسیس کرد.
او در ۱۳۶۷ مجدداً به آلمان رفتند و به مدت شش سال به تحقیق و تدریس در دانشگاهای «ماربورگ» و «گوتینگن» مشغول بود.
در ۱۳۷۳ به ایران بازگشت و ریاست بخش ایران‌شناسی دایرةالعمارف بزرگ اسلامی را تا حدود پنج سال پیش به عهده گرفت.
پرویز رجبی در ۱۳۷۹ براثر سکته مغزی و فلج شدن نیمی از بدنش خانه‌نشین شد، اما هم‌چنان به کار تحقیق و ترجمه اشتغال داشت.
در پاییز و زمستان ۱۳۸۹ یک دوره سخت بیماری و شیمی‌درمانی را تحمل کرد و سرانجام شامگاه گذشته ـ ۲۱ بهمن ماه ـ از دنیا رفت.
وی در فاصلهٔ سال‌های ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۱ مدیر مسئول و سردبیر مجلهٔ «فردای ایران» نیز بود، او همچنین چند سال در دانشگاه شهید بهشتی تدریس می‌کرد.
به گزارش ایسنا، از جمله آثار منتشر شده توسط وی می‌توان به «هزاره‌های گمشده»، «سده‌های گمشده»،
«ایران‌شناسی»، «تاریخ ایران در دوره ایلامی»، «تاریخ ایران در دوره سلوکیان و اشکانیان»، «کریم خان زند و زمان او»، و «از زبان داریوش» اشاره کرد.
همچنین کتاب‌هایی مانند «کویر ایران»، «مارکوپولو در ایران»، «شهریاری ایران» و «هنر جهان اسلام» از جمله آثاری هستند که توسط وی ترجمه شده است.
محمد صابر صادقی ـ دوست و همکار مرحوم رجبی ـ دربارهٔ زمان تشیع پیکر وی به ایسنا گفت: هنوز زمان برگزاری این مراسم‌ها مشخص نیست و فردا بعدازظهر اعلام خواهد شد.
افکار نیوز
پرویز رجبی در ۲۷ اردیبهشت ۱۳۸۱ در روستای امامقلی، حدود ۴۰ کیلومتری قوچان، به دنیا آمد.
کودکی را در زادگاه پدرش در روستای «آق‌کند»، بین میانه و زنجان سپری کرد و در همان‌جا به مدرسهٔ ابتدایی رفت.
وی در مشهد دیپلم گرفت و به استخدام ادارهٔ فرهنگ قوچان (آموزش و پرورش کنونی) درآمد. در سال ۱۳۳۸ به تهران آمد و در بانک صادرات استخدام شد و تا ۱۳۴۲ در آن بانک کار می‌کرد.
دکتر پرویز رجبی در سال ۱۳۴۲برای ادامهٔ تحصیل به آلمان رفت و در سال ۱۳۴۹ با مدرک دکتری از دانشگاه «گوتینگن آلمان» به ایران بازگشت و پس از آن به استخدام دانشگاه اصفهان درآمد و بعد از مدتی توسط ساواک اخراج شد
پس از اخراج از وزارت علوم و آموزش عالی در سال ۱۳۵۱سرانجام مرکز تحقیقات ایران‌شناسی را تأسیس کرد.
او در ۱۳۶۷ مجدداً به آلمان رفتند و به مدت شش سال به تحقیق و تدریس در دانشگاهای «ماربورگ» و «گوتینگن» مشغول بود.
در ۱۳۷۳ به ایران بازگشت و ریاست بخش ایران‌شناسی دایرةالعمارف بزرگ اسلامی را تا حدود پنج سال پیش به عهده گرفت.
پرویز رجبی در ۱۳۷۹ براثر سکته مغزی و فلج شدن نیمی از بدنش خانه‌نشین شد، اما هم‌چنان به کار تحقیق و ترجمه اشتغال داشت.
در پاییز و زمستان ۱۳۸۹ یک دوره سخت بیماری و شیمی‌درمانی را تحمل کرد و سرانجام شامگاه گذشته ـ ۲۱ بهمن ماه ـ از دنیا رفت.
وی در فاصلهٔ سال‌های ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۱ مدیر مسئول و سردبیر مجلهٔ «فردای ایران» نیز بود، او همچنین چند سال در دانشگاه شهید بهشتی تدریس می‌کرد.
به گزارش ایسنا، از جمله آثار منتشر شده توسط وی می‌توان به «هزاره‌های گمشده»، «سده‌های گمشده»،
«ایران‌شناسی»، «تاریخ ایران در دوره ایلامی»، «تاریخ ایران در دوره سلوکیان و اشکانیان»، «کریم خان زند و زمان او»، و «از زبان داریوش» اشاره کرد.
همچنین کتاب‌هایی مانند «کویر ایران»، «مارکوپولو در ایران»، «شهریاری ایران» و «هنر جهان اسلام» از جمله آثاری هستند که توسط وی ترجمه شده است.
محمد صابر صادقی ـ دوست و همکار مرحوم رجبی ـ دربارهٔ زمان تشیع پیکر وی به ایسنا گفت: هنوز زمان برگزاری این مراسم‌ها مشخص نیست و فردا بعدازظهر اعلام خواهد شد.
افکار نیوز