نتایج یک پژوهش جدید نشان می‌دهد که الکترون‌های ناپدید شده توسط کشند‌های ناشی از ذرات باد خورشیدی، در دوره تشدید فعالیت خورشید، جاروب شده‌اند.
به هنگام فعالیت‌های قوی خورشیدی مانند فوران خرمنی تاج، بخشی از لایه‌های خارجیِ مغناطیسی شدهٔ جو خورشید با میدان مغناطیسی زمین برخورد می‌کنند و موجب به وجود آمدن طوفان‌های ژئومغناطیسی می‌شوند که این طوفان‌ها می‌توانند به سامانه‌های الکترونیکی فضاپیما‌های موجود در مدار زمین آسیب برسانند. کمربند تابشی خارجی زمین، فضایی به شکل پیراشکی است که مملو از الکترون‌هایی است که با سرعتی نزدیک به سرعت نور در حرکت‌اند و طوفان‌های خورشیدی بر این فضا تاثیر خاصی دارد.
در زمان تشدید باد خورشیدی که انتظار می‌رود کمربند تابشی زمین پر از الکترون شود، بهخاطر تشدید طوفان‌های ژئومغناطیسی الکترون‌ها ناپدید می‌شوند.
واقعا الکترون‌ها کجا می‌روند؟ تا همین اواخر پاسخ واضحی برای این سوال وجود نداشت. برای حل این معما «درو ترنر» (Drew Turner)، پژوهش گر دانشگاه UCLA و تیمش از داده‌های به دست آمده از سه فضاپیمایی که در فواصل مختلف از زمین در مدار هستند، برای به دام انداختن الکترون‌های گریزان استفاده کردند.
این داده‌ها نشان داد که اندکی از الکترون‌های گم شده وارد جو می‌شوند و بیشتر آن‌ها توسط زمین به عقب رانده می‌شوند. با یورش ذرات باد خورشیدی در زمان تشدید فعالیت‌های خورشید، کمربند تابشی زمین تهی از الکترون شده و طوفان‌های ژئومغناطیسی را موجب می‌شوند.
این الکترون‌های پر انرژی می‌توانند لباس‌های فضانوردان را سوراخ کرده و آسیب‌های جدی ایجاد کنند. شناخت بهتر از الکترون‌ها به ساخت مدل‌های درست‌تر برای پیش بینی تاثیرات طوفان‌های ژئومغناطیسی بر کمربند تابشی کمک می‌کند.
مترجم: سپیده همتیان
به هنگام فعالیت‌های قوی خورشیدی مانند فوران خرمنی تاج، بخشی از لایه‌های خارجیِ مغناطیسی شدهٔ جو خورشید با میدان مغناطیسی زمین برخورد می‌کنند و موجب به وجود آمدن طوفان‌های ژئومغناطیسی می‌شوند که این طوفان‌ها می‌توانند به سامانه‌های الکترونیکی فضاپیما‌های موجود در مدار زمین آسیب برسانند. کمربند تابشی خارجی زمین، فضایی به شکل پیراشکی است که مملو از الکترون‌هایی است که با سرعتی نزدیک به سرعت نور در حرکت‌اند و طوفان‌های خورشیدی بر این فضا تاثیر خاصی دارد.
در زمان تشدید باد خورشیدی که انتظار می‌رود کمربند تابشی زمین پر از الکترون شود، بهخاطر تشدید طوفان‌های ژئومغناطیسی الکترون‌ها ناپدید می‌شوند.
واقعا الکترون‌ها کجا می‌روند؟ تا همین اواخر پاسخ واضحی برای این سوال وجود نداشت. برای حل این معما «درو ترنر» (Drew Turner)، پژوهش گر دانشگاه UCLA و تیمش از داده‌های به دست آمده از سه فضاپیمایی که در فواصل مختلف از زمین در مدار هستند، برای به دام انداختن الکترون‌های گریزان استفاده کردند.
این داده‌ها نشان داد که اندکی از الکترون‌های گم شده وارد جو می‌شوند و بیشتر آن‌ها توسط زمین به عقب رانده می‌شوند. با یورش ذرات باد خورشیدی در زمان تشدید فعالیت‌های خورشید، کمربند تابشی زمین تهی از الکترون شده و طوفان‌های ژئومغناطیسی را موجب می‌شوند.
این الکترون‌های پر انرژی می‌توانند لباس‌های فضانوردان را سوراخ کرده و آسیب‌های جدی ایجاد کنند. شناخت بهتر از الکترون‌ها به ساخت مدل‌های درست‌تر برای پیش بینی تاثیرات طوفان‌های ژئومغناطیسی بر کمربند تابشی کمک می‌کند.
مترجم: سپیده همتیان