رانندگي در شهر و جاده تفاوتهايي دارد. گرچه اصول اوليه جا و مكان خاصي ندارد. اما نكاتي است كه در هر جايي ظرافت خاص خود را دارد
و اما در شهر ما با هزاران هزار خودروي ديگر و هزاران هزار راننده و هزاران هزار نوع روش متفاوت رانندگي روبرو هستيم
بدانيم كه معابر از آن همه شهروندان است. پس همه و همه در آن شريك هستند. شايد يك خودرو در مقايسه با كل مساحت شهر جاي كمي اشغال كند. اما همين يك خودرو وقتي در ترافيك به خصوص در يك ترافيك سنگين قرار گرفت نحوه حركت آن در جريان خودروهاي عبوري تاثيري بسزا دارد. پس نمي توان به بهانه سهيم بودن در معابر حق ديگران را پايمال نمود. بلكه مي بايست اين را در نظر داشت كه ديگران هم از امكانات اجتماع و از ان جمله راههاي شهري سهم دارند
پس وظيفه هر شهروند است كه با رعايت كليه مقررات و قوانين و حركت بر طبق اصول كمترين تاثير منفي را در ترافيك داشته باشد. شايد در يك جاده خلوت برون شهري و آن هم دو بانده حركت كند در خطوط دوم و سوم خيلي تاثيري در ترافيك آن جاده نداشته باشد اما در شهر كوچكترين قصور در رعايت اصول حركتي مي تواند عامل عمده اختلال در عبور و مرور خودروها باشد
پس چنانچه مدعي راننده واقعي بودن هستيم مي بايست حتي الامكان در بين خطوط حركت كنيم و يا خط حركتي ما به گونه اي باشد كه خودروهاي ديگر بدون نياز به انحراف قادر به سبقت گرفتن از سمت چپ ما باشند
و اما در شهر ما با هزاران هزار خودروي ديگر و هزاران هزار راننده و هزاران هزار نوع روش متفاوت رانندگي روبرو هستيم
بدانيم كه معابر از آن همه شهروندان است. پس همه و همه در آن شريك هستند. شايد يك خودرو در مقايسه با كل مساحت شهر جاي كمي اشغال كند. اما همين يك خودرو وقتي در ترافيك به خصوص در يك ترافيك سنگين قرار گرفت نحوه حركت آن در جريان خودروهاي عبوري تاثيري بسزا دارد. پس نمي توان به بهانه سهيم بودن در معابر حق ديگران را پايمال نمود. بلكه مي بايست اين را در نظر داشت كه ديگران هم از امكانات اجتماع و از ان جمله راههاي شهري سهم دارند
پس وظيفه هر شهروند است كه با رعايت كليه مقررات و قوانين و حركت بر طبق اصول كمترين تاثير منفي را در ترافيك داشته باشد. شايد در يك جاده خلوت برون شهري و آن هم دو بانده حركت كند در خطوط دوم و سوم خيلي تاثيري در ترافيك آن جاده نداشته باشد اما در شهر كوچكترين قصور در رعايت اصول حركتي مي تواند عامل عمده اختلال در عبور و مرور خودروها باشد
پس چنانچه مدعي راننده واقعي بودن هستيم مي بايست حتي الامكان در بين خطوط حركت كنيم و يا خط حركتي ما به گونه اي باشد كه خودروهاي ديگر بدون نياز به انحراف قادر به سبقت گرفتن از سمت چپ ما باشند
بدانيم كه هر لحظه ممكن است مانعي در جلوي ما قرار گيرد پس سرعت اتومبيل را در محدوده مجاز حفظ كنيم. عوامل محدود كننده سرعت را در نظر داشته باشيم. ميدان ديد-تراكم خودروها-عرض گذرگاه-ميزان روشنايي-خط ترمز خودرو-وضعيت لاستيكها و غيره عواملي هستند كه ما بايد بر اساس آنها سرعت مطمئنه را در نظر بگيريم و از آن تجاوز نكنيم
منبع : اتوکلوب یزد