Ever Green
متخصص بخش پزشکی
كـلا روش هـايي كـه بـراي زدودن مـوهـاي زائــد بـدن مورد
اســتفاده قرار ميگيرند به دو دسته موقتي و دائم تقسيم
بندي مي شوند:
1- روشهاي موقتي: شامل كندن با موچين، تراشيدن،
اپـيلاتورها (موكنهاي مكانيكي)، دپيـلاتــوري ها (موكنهاي
شيميايي)، مومك انداختن، و بند انداختن، بازدارنده هاي
رشد.
2- روشهاي دائمي: شامل الكتروليز و ليزر.
نوع تقسيم بندي ديگري نيز بر اساس ميزان كنده شدن مو به قرار زير است:
1- Depilation (كندن قسمتي از مو بالاي سطح پوست): تراشيـدن، كـرمـهـاي موبر وساينده ها.
2- Epilation ( كندن تمام مو از ريشه): كنـدن با موچيـن، بـنـد انـداخـتـن، مــومك انداختن، شيره قند و موبرهاي مكانيكي.
پيش از آغاز براي تخفيف درد ناشي از بكارگيـري روشهاي فوق ميتـوانــيد از راهكارهاي زير بهره بگيريد:
1-يخ: يخ سبب بي حـسي موقت موضـع مــورد نظر شده و تورم و التهاب را نيز كاهش ميدهد.
2- كرمهاي بي حس كننده موضعي همچون ليدوكائين (lidocaine) مي تـواند بـسيار موثر باشد.
3- مصرف آنتي هيستامينها تورم و التهاي را در پوست كاهش ميدهند.
تراشيدن (shaving)
ـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــ
آسانترين، متداولترين و ارزانترين روش ميباشد. استفـاده
از خـودتـــــراش دستي و يا الكتريكي.
مـزايا: ارزان، سـريــع، عـوارض جـانـبـي انــدك، بــي درد،
بي خطر و در منزل قابل انجام ميباشد.مناسب براي پاها،
زير بغل و صورت.
معايب: اثرش كوتاه مدت مي باشد: چند سـاعت تا چند
روز، مـعـمـولا بـايـد هر روز تـكرار شود، ممكن است سبب
بريدگي و تحريك پوست گردد، ميتواند باعث مـوهاي درون
رويــيده گردد، براي موهاي فرفري و پوستهاي تحريك شده
جوش دار مناسب نميباشد.
رويش مجدد مو: پس از3-1 روز.
انواع خودتراش معمولي: Disposable (يكبار مصرف: پـس از مـصـرف دور انـداخـــته ميــشود) و Safety Razor (داراي دو تيغ كنار هم جاي يك تيغ بوده و ايمني بيشتري دارد وپوست را زخمي نميكند.)
انواع خود تراش برقي
Rotary Head: داراي تـيـغه هـاي بـرنـده كـه در پـشت
شـبــكه هاي فلزي معلق چرخيده و موها را مي تــراشــد
معمـولا داراي 3 تيغه گرد ميباشد كه بصورت مثلثــي روي
خود تـراش تعبيه شده اند. براي كساني كه صورتشـان را
چند روز يكبار اصلاح ميكنند مناسب ميباشد.
Foil Head: داراي يك تيغه بوده كه توسط يك فويل قابـل
انـعطـاف پـوشــيده شده است و با حركات رفت و برگشت
سبب تراشيدن مو ميگردد. بـــراي افرادي كه صورتشان را
هر روز اصلاح مي كنند مناسب است.
Trimmers: پيرايشگرهـا بـراي كوتاه كردن قسمتهايي
مانند خط ريش، پشت گردن، داخل بيني و گـوش كاربرد
دارند.
* پيش از استفاده از تيغ اصلاح و يا خود تراشهاي برقي موضع مورد نظر را بــا آب گرم و صابون بشوييد تا موها نرمتر گرديده و پوست نيز تميز گردد.
* اگر از تيغ اصلاح معمولي استفاده ميكنيد پيش از اصلاح حتما از ژلها و كرمهاي اصلاح استفاده كنيد.
* موها را در جهت رويششان بتراشيد.
* پس از اصلاح موضع را با آب و صابون شسته و از لـــوسيونهاي پس از اصلاح (after Shave) استفاده كنيد.
* تراشيدن مكرر مو سبب ضخيم شدن مو نمي گـردد. تـنها به علت آنكه سر مخروطي شكل مو بريده ميگردد مو ضخيمتر بنظر ميرسد.
موچين، بند انداختن، بازدارنده هاي مو، ساينده ها و موبرهاي مكانيكي...
استفاده از موچين (tweezing=plucking)
يك روش كهنه مي باشد كه مـوها توسط موچين از ريشه
كنده ميشوند.
مزايا: بـسيـار بـراي ابـروهـا و مــــوهاي منفرد زائد صـورت
مناسب ميباشند.
معايب: نبايـد براي موهاي بيني استفاده شوند- ميتواند
دردناك باشد- براي نواحي وسيع نامناسب مي بـاشـــد-
ممكن است ايجاد مـوهـاي درون رويـيـده و يــا حــفـــره در
پوست كند.
رويش مجدد مو: پس از 8-3 هفته.
چند نكته:
* موچين را پس از استفاده با آب و صابون بشوييد.
* سر موچين را پيش از استفاده با الكل ضد عفوني كنيد.
* مو ها را در جهت رويششان بكنيد. و در آن واحد تنها يك تار مو را از ريشه جدا كنيد. * پيش از استفاده از موچين صورت را با آب گرم بشوييد تا عمل كندن آسانتر گردد.
بند انداختن (threading=khite=fatlah)
يك روش قديمي است كه آرايشگر يك سر نخ را بـا دنـدان
گرفــته و سر ديگر را با دست چپ ميگيرد سپس با دست
راست خــود قسمت ميانه نخ را توسط انگشتان نشانه و
مياني خود بصورت يك حلقه در آورده و توسط آن اقدام بـه
كندن موهاي زائد ميكند.
مزايا: ارزان، سـريــع، تميز، درد كمتري نسبت به موچين
دارد، براي ابرو و صورت مناسب ميباشد.
معايب: مي تواند دردناك باشد، سبب خارش و التهاب مي گردد، داراي عواض جانـبي: سرخي و التهاب پوست، عفونت فوليكول مو و تغيير در رنگدانه هاي پوست ميباشد.
رويش مجدد مو: پس از 8-3 هفته.
بازدارنده هاي رشد (hair Inhibitors)
اينگونه مواد بر فوليكول مو اثر كرده و مو ها را بتدريج نازك ميكند و پس مدتي سبب كند شدن و توقف رشد مو ميگردند. مانند: استروژن، Lupron، Luprolide و Androcur.
ساينده ها (abrasives=mitt)
در ايـن روش از يـك سـطح زبـر و سـاينده براي كندن موها
استفاده ميشود.
مزايا: ارزان، سريع، بي درد، چون سبـب لايـه بـــرداري و
سايش پوست نيز ميگردد پس از مصرف پوست نيز نرمـتر
و لطيفتر ميگردد.
معايب: اثرش كوتاه مدت است و بايد هر روز استفاده گردد. اگـر هــنگام استفاده فشار زياد بر پوست اعمال گردد سبب تحريك و خراشيدگي پوست مي گردد. نــبايد در نواحي حساس مانند صورت، بازوها و نواحي تناسلي استفاده گردد. روي پـوست تحريك شده و آسيب ديده نبايد استفاده شود.
نكته:
* پيش از استفاده از اين روش پوست بايد كاملا تميز و خشك باشد.
* ساينده را روي پوست قرار داده و با حركات چرخشي و با فشار ملايم بر پوست اقدام به كندن موها كنيد.
رويش مجدد مو: پس از 3-1 روز.
موكنهاي مكانيكي (rotary Epilators)
مانند ريش تراش عمل مي كـنـنـد امـا داراي چـنـد رديـــف
موچين مكانيكي در سر مي بـاشند كه موها را گرفته و از
ريشه ميكنند.
مزايا: براي پا و دست مناسب مي باشـد. اثر آن طولانـي
مدت است.
معايب: اسـتفاده آن براي موهاي پشت پا مشكل است.
ممكن است موهاي نازك را نكند و يا ايـــجاد موهاي درون
روييده كند. موها بايد حداقل نيم سانتي متر طول داشته
باشند تا توسط موكنها برداشته شوند. در نــواحي اعضاء
تناسلي، صورت و زير بغل نبايد استفاده گردند.
رشد مجدد مو: پس از 8-3 هفته.
موبرهاي شيمايي، مومك، شيره قند و روشهاي دائمي زدودن مو...
وبرهاي شيميايي (depilatories)
مواد شيميايي مي باشنـد كـه خـاصيـت قليايي داشته و
سبب انحلال پروتئين مو ميگردند. مواد موثر آن سديم و يا
كلسيم تيوگـلـــيكلات مي باشند (sodium & Calcium
Thioglycolate)
مزايا: ارزان، سريع، بي درد.
معايب: اثرش كوتاه مدت است و سبب تحريكات پوستي
ميگردد.
رشد مجدد مو: پس از چند روز تا 2 هفته.
بصورت ژل، لوسيون، اسپري و كرم وجود دارند و بايد روي مو به مدت 15-4 دقيقه بسته به ضخامت پوست باقي بمانند. پيش از استفاده مي بايد روي بخش كوچكي از پوست تست حساسيت انجام گيرد. براي پوستهاي خيلي حساس نبايد استـفـــاده گـردد و در نواحي ابرو بخشهايي از پـوست كه داراي خراشيدگي و زخم ميباشد نيز نبايد استفاده شود.
موم انداختن (waxing)
نـحـوه عـمل آن ايـن چنــين است كه موم داغ را روي پوست پخش
كرده و روي آن نوار باريكي از جنس پارچه و يا سلفون كشيـــــده و
پـــس از سرد شدن موم و چسبيدن مو به موم با يك حركت سريع
موم و نوار باريك را همراه با مو سريع از روي پوست ميكشند.
مزايا: ارزان، سريع، در خانه قابل انجام است، چون موم انداختــن سبــب كنـــده شدن سلولهاي مرده پوست نيز ميشود بنابراين سبب لطافت و نرمي پوست نيز ميگردد.
معايب: كثيف كاري زياد دارد- ممكن است سـبـب عفـونت پــوست گردد و يا موها بطور يكدست و يكنواخت كنده نگردند- موهاي كوتاهتر از 2 ميليمتر را ممكن است نكند.
رشد مجدد مو: پس از 6-3 هفته.
مومك انداختن به دو صورت ميباشد:
*روش گرم (hot): ابتدا موم را گـرم كرده سـپـس لايـه نازگي از آن را در جهت رويش مو قرار مي دهند. هنگامي كه موم سرد شد و موها به آن چسبيده شدند با پارچه و يا سلفوني كه روي موم قرار داده شده بود موها را برخلاف جهت رويششان كشيده و مو ها را از ريشه ميكنند.
* روش سرد (cold): در اين روش از موم سرد كـه از پيـش روي نــوارهـاي بــاريـكـي آغشته شده اند استفاده ميگردد.
نكته ها:
* پيش از استفاده موم بايد در قسمت كوچكي از پوست تست حساسيت انجام گيرد. * از اين روش در افرادي كه ديابت، واريس، خال و زگيل دارند نبايد انجام گيرد.
* از اين روش در نواحي مانند نـوك سينه، آلت تـنـاسلــي مــرد، مــژه ها، درون گوش و بيني، پوست تحريك شده، آفتاب سوخته و داراي جـراحت و افــرادي كــه بــه پوستشان كرمهاي رتين آ، ديفرين و رنووا زده باشند نبايد انجام گيرد.
* براي استفاده از اين روش موها بايد حداقل 2 ميلي متر طول داشته باشند.
* موضع مورد نظر را پيش از موم انداختن با آب و صابون شسته و كاملا خشك كنيد.
* هنگام كشيدن نوار موم، نوار را به سمت بالا نكشيد آن را با زاويه 40 درجـه در حالي كه با دست ديگر پوستتان را كشيده ميكنيد، نوار را با يك حركت سريع بكشيد.
* ايجاد سرخي و التهاب خفيف پس از موم انداختن طبيعي ميباشد.
* 12 ساعت پس از موم انداختن ناحيه مورد نظر را در معرض نور خورشيد قرار ندهيد. * پس از موم انداختن پوست خود را با كرمهاي آنتي باكتريال ضد عفوني كنيد.
شيره قند (sugaring)
دقيقا مانند موم انداختن ميباشد اما تركيب آن شامل: قند، عصاره ليمو ترش و آب گـرم مي بـاشد. به طــوري كــه با تركيب اين 3 جزء و حرارت دادن آن يك محلول غليظ بدست مي آيد كه با گرد كردن آن با دست و پهن كردن آن روي پوست و قرار دادن نوار پارچه اي روي آن و كشـيـدن آن پـس از سـرد شــدن محلول غليظ موها از ريشه كنده مي شـود. معمولا در اين روش سرخي و التهاب پوست كاهش مي يابد.
روشهاي دائمي زدودن مو
1- الكتروليز (electrolysis=electrology)
در ايـن روش يـك جـريـان ضـعـيف الكتريكي مستقيم (dc)
توسط يك سوزن فلزي ظريف كه درون فـوليــكول فـرو بـرده
شـده اسـت سبـب الـكـترولـيـز شدن آب و نـمك موجود در
فـوليـكـول شــده كــه بــا تــولــيـد ماده شـيمـيـايـي بنـــام
هيدروكسيد سديم (سودسوزآور) بــاعث آسيب وارد كردن
بـه سلـول هاي مولد مو مي گردد. روش ديـــگر كه ترموليز
(thermolysis) نـام دارد در آن از جـريـــان الـــكتريكي با
فركانس بالا بهره گـرفتـه شـده كـه بـا تـولـيـد گرمــا ســبب
آسيب به سلولهاي مولد ميگردد.
مزايا: اثر آن تقريبا دائمي ميباشد.
معايب: گران، دردناك، زمانبر، خسته كننده، بـراي نـواحي وسيع انجام آن بسيار زمانبر است. براي انجام الكتروليز بروي هر تار مو به 5-3 دقيقه زمان احتياج مي باشد. مـمكن اسـت سبـب عـــفونت پوست گردد و يا به پوست آسيب جدي برسد. در بـيـماران داراي عارضه قلبي نبايد انجام گيرد.
2- ليزر (laser)
با بهره گيري از پرتوي ليزر و تاباندن آن به فولـــيكول مو سبب آسيب گرمايي و مكانيكي آن ميگردد.
مزايا: معمولا دائمي ميباشد (6 ماه)- براي نواحي وسيع مناسب است.
معايب: ممكن است سبب سوختگي و بي رنگ شدن پوست گردد، گران، اصـولا لـــيرز تنها براي افرادي كه داراي پوست روشن و موهاي تيره ميباشند موثر واقع مي گـردد زيرا كه پرتوهاي ليزر جذب رنگدانه هاي مو ميشود هرچه مو تيره تر باشد اثـر آن بهتر نمايان ميگردد. كلا استفاده از ليزر بهيجوجه توصيه نميگردد.
اســتفاده قرار ميگيرند به دو دسته موقتي و دائم تقسيم
بندي مي شوند:
1- روشهاي موقتي: شامل كندن با موچين، تراشيدن،
اپـيلاتورها (موكنهاي مكانيكي)، دپيـلاتــوري ها (موكنهاي
شيميايي)، مومك انداختن، و بند انداختن، بازدارنده هاي
رشد.
2- روشهاي دائمي: شامل الكتروليز و ليزر.
نوع تقسيم بندي ديگري نيز بر اساس ميزان كنده شدن مو به قرار زير است:
1- Depilation (كندن قسمتي از مو بالاي سطح پوست): تراشيـدن، كـرمـهـاي موبر وساينده ها.
2- Epilation ( كندن تمام مو از ريشه): كنـدن با موچيـن، بـنـد انـداخـتـن، مــومك انداختن، شيره قند و موبرهاي مكانيكي.
پيش از آغاز براي تخفيف درد ناشي از بكارگيـري روشهاي فوق ميتـوانــيد از راهكارهاي زير بهره بگيريد:
1-يخ: يخ سبب بي حـسي موقت موضـع مــورد نظر شده و تورم و التهاب را نيز كاهش ميدهد.
2- كرمهاي بي حس كننده موضعي همچون ليدوكائين (lidocaine) مي تـواند بـسيار موثر باشد.
3- مصرف آنتي هيستامينها تورم و التهاي را در پوست كاهش ميدهند.
تراشيدن (shaving)
ـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــ
آسانترين، متداولترين و ارزانترين روش ميباشد. استفـاده
از خـودتـــــراش دستي و يا الكتريكي.
مـزايا: ارزان، سـريــع، عـوارض جـانـبـي انــدك، بــي درد،
بي خطر و در منزل قابل انجام ميباشد.مناسب براي پاها،
زير بغل و صورت.
معايب: اثرش كوتاه مدت مي باشد: چند سـاعت تا چند
روز، مـعـمـولا بـايـد هر روز تـكرار شود، ممكن است سبب
بريدگي و تحريك پوست گردد، ميتواند باعث مـوهاي درون
رويــيده گردد، براي موهاي فرفري و پوستهاي تحريك شده
جوش دار مناسب نميباشد.
رويش مجدد مو: پس از3-1 روز.
انواع خودتراش معمولي: Disposable (يكبار مصرف: پـس از مـصـرف دور انـداخـــته ميــشود) و Safety Razor (داراي دو تيغ كنار هم جاي يك تيغ بوده و ايمني بيشتري دارد وپوست را زخمي نميكند.)
انواع خود تراش برقي
Rotary Head: داراي تـيـغه هـاي بـرنـده كـه در پـشت
شـبــكه هاي فلزي معلق چرخيده و موها را مي تــراشــد
معمـولا داراي 3 تيغه گرد ميباشد كه بصورت مثلثــي روي
خود تـراش تعبيه شده اند. براي كساني كه صورتشـان را
چند روز يكبار اصلاح ميكنند مناسب ميباشد.
Foil Head: داراي يك تيغه بوده كه توسط يك فويل قابـل
انـعطـاف پـوشــيده شده است و با حركات رفت و برگشت
سبب تراشيدن مو ميگردد. بـــراي افرادي كه صورتشان را
هر روز اصلاح مي كنند مناسب است.
Trimmers: پيرايشگرهـا بـراي كوتاه كردن قسمتهايي
مانند خط ريش، پشت گردن، داخل بيني و گـوش كاربرد
دارند.
* پيش از استفاده از تيغ اصلاح و يا خود تراشهاي برقي موضع مورد نظر را بــا آب گرم و صابون بشوييد تا موها نرمتر گرديده و پوست نيز تميز گردد.
* اگر از تيغ اصلاح معمولي استفاده ميكنيد پيش از اصلاح حتما از ژلها و كرمهاي اصلاح استفاده كنيد.
* موها را در جهت رويششان بتراشيد.
* پس از اصلاح موضع را با آب و صابون شسته و از لـــوسيونهاي پس از اصلاح (after Shave) استفاده كنيد.
* تراشيدن مكرر مو سبب ضخيم شدن مو نمي گـردد. تـنها به علت آنكه سر مخروطي شكل مو بريده ميگردد مو ضخيمتر بنظر ميرسد.
موچين، بند انداختن، بازدارنده هاي مو، ساينده ها و موبرهاي مكانيكي...
استفاده از موچين (tweezing=plucking)
يك روش كهنه مي باشد كه مـوها توسط موچين از ريشه
كنده ميشوند.
مزايا: بـسيـار بـراي ابـروهـا و مــــوهاي منفرد زائد صـورت
مناسب ميباشند.
معايب: نبايـد براي موهاي بيني استفاده شوند- ميتواند
دردناك باشد- براي نواحي وسيع نامناسب مي بـاشـــد-
ممكن است ايجاد مـوهـاي درون رويـيـده و يــا حــفـــره در
پوست كند.
رويش مجدد مو: پس از 8-3 هفته.
چند نكته:
* موچين را پس از استفاده با آب و صابون بشوييد.
* سر موچين را پيش از استفاده با الكل ضد عفوني كنيد.
* مو ها را در جهت رويششان بكنيد. و در آن واحد تنها يك تار مو را از ريشه جدا كنيد. * پيش از استفاده از موچين صورت را با آب گرم بشوييد تا عمل كندن آسانتر گردد.
بند انداختن (threading=khite=fatlah)
يك روش قديمي است كه آرايشگر يك سر نخ را بـا دنـدان
گرفــته و سر ديگر را با دست چپ ميگيرد سپس با دست
راست خــود قسمت ميانه نخ را توسط انگشتان نشانه و
مياني خود بصورت يك حلقه در آورده و توسط آن اقدام بـه
كندن موهاي زائد ميكند.
مزايا: ارزان، سـريــع، تميز، درد كمتري نسبت به موچين
دارد، براي ابرو و صورت مناسب ميباشد.
معايب: مي تواند دردناك باشد، سبب خارش و التهاب مي گردد، داراي عواض جانـبي: سرخي و التهاب پوست، عفونت فوليكول مو و تغيير در رنگدانه هاي پوست ميباشد.
رويش مجدد مو: پس از 8-3 هفته.
بازدارنده هاي رشد (hair Inhibitors)
اينگونه مواد بر فوليكول مو اثر كرده و مو ها را بتدريج نازك ميكند و پس مدتي سبب كند شدن و توقف رشد مو ميگردند. مانند: استروژن، Lupron، Luprolide و Androcur.
ساينده ها (abrasives=mitt)
در ايـن روش از يـك سـطح زبـر و سـاينده براي كندن موها
استفاده ميشود.
مزايا: ارزان، سريع، بي درد، چون سبـب لايـه بـــرداري و
سايش پوست نيز ميگردد پس از مصرف پوست نيز نرمـتر
و لطيفتر ميگردد.
معايب: اثرش كوتاه مدت است و بايد هر روز استفاده گردد. اگـر هــنگام استفاده فشار زياد بر پوست اعمال گردد سبب تحريك و خراشيدگي پوست مي گردد. نــبايد در نواحي حساس مانند صورت، بازوها و نواحي تناسلي استفاده گردد. روي پـوست تحريك شده و آسيب ديده نبايد استفاده شود.
نكته:
* پيش از استفاده از اين روش پوست بايد كاملا تميز و خشك باشد.
* ساينده را روي پوست قرار داده و با حركات چرخشي و با فشار ملايم بر پوست اقدام به كندن موها كنيد.
رويش مجدد مو: پس از 3-1 روز.
موكنهاي مكانيكي (rotary Epilators)
مانند ريش تراش عمل مي كـنـنـد امـا داراي چـنـد رديـــف
موچين مكانيكي در سر مي بـاشند كه موها را گرفته و از
ريشه ميكنند.
مزايا: براي پا و دست مناسب مي باشـد. اثر آن طولانـي
مدت است.
معايب: اسـتفاده آن براي موهاي پشت پا مشكل است.
ممكن است موهاي نازك را نكند و يا ايـــجاد موهاي درون
روييده كند. موها بايد حداقل نيم سانتي متر طول داشته
باشند تا توسط موكنها برداشته شوند. در نــواحي اعضاء
تناسلي، صورت و زير بغل نبايد استفاده گردند.
رشد مجدد مو: پس از 8-3 هفته.
موبرهاي شيمايي، مومك، شيره قند و روشهاي دائمي زدودن مو...
وبرهاي شيميايي (depilatories)
مواد شيميايي مي باشنـد كـه خـاصيـت قليايي داشته و
سبب انحلال پروتئين مو ميگردند. مواد موثر آن سديم و يا
كلسيم تيوگـلـــيكلات مي باشند (sodium & Calcium
Thioglycolate)
مزايا: ارزان، سريع، بي درد.
معايب: اثرش كوتاه مدت است و سبب تحريكات پوستي
ميگردد.
رشد مجدد مو: پس از چند روز تا 2 هفته.
بصورت ژل، لوسيون، اسپري و كرم وجود دارند و بايد روي مو به مدت 15-4 دقيقه بسته به ضخامت پوست باقي بمانند. پيش از استفاده مي بايد روي بخش كوچكي از پوست تست حساسيت انجام گيرد. براي پوستهاي خيلي حساس نبايد استـفـــاده گـردد و در نواحي ابرو بخشهايي از پـوست كه داراي خراشيدگي و زخم ميباشد نيز نبايد استفاده شود.
موم انداختن (waxing)
نـحـوه عـمل آن ايـن چنــين است كه موم داغ را روي پوست پخش
كرده و روي آن نوار باريكي از جنس پارچه و يا سلفون كشيـــــده و
پـــس از سرد شدن موم و چسبيدن مو به موم با يك حركت سريع
موم و نوار باريك را همراه با مو سريع از روي پوست ميكشند.
مزايا: ارزان، سريع، در خانه قابل انجام است، چون موم انداختــن سبــب كنـــده شدن سلولهاي مرده پوست نيز ميشود بنابراين سبب لطافت و نرمي پوست نيز ميگردد.
معايب: كثيف كاري زياد دارد- ممكن است سـبـب عفـونت پــوست گردد و يا موها بطور يكدست و يكنواخت كنده نگردند- موهاي كوتاهتر از 2 ميليمتر را ممكن است نكند.
رشد مجدد مو: پس از 6-3 هفته.
مومك انداختن به دو صورت ميباشد:
*روش گرم (hot): ابتدا موم را گـرم كرده سـپـس لايـه نازگي از آن را در جهت رويش مو قرار مي دهند. هنگامي كه موم سرد شد و موها به آن چسبيده شدند با پارچه و يا سلفوني كه روي موم قرار داده شده بود موها را برخلاف جهت رويششان كشيده و مو ها را از ريشه ميكنند.
* روش سرد (cold): در اين روش از موم سرد كـه از پيـش روي نــوارهـاي بــاريـكـي آغشته شده اند استفاده ميگردد.
نكته ها:
* پيش از استفاده موم بايد در قسمت كوچكي از پوست تست حساسيت انجام گيرد. * از اين روش در افرادي كه ديابت، واريس، خال و زگيل دارند نبايد انجام گيرد.
* از اين روش در نواحي مانند نـوك سينه، آلت تـنـاسلــي مــرد، مــژه ها، درون گوش و بيني، پوست تحريك شده، آفتاب سوخته و داراي جـراحت و افــرادي كــه بــه پوستشان كرمهاي رتين آ، ديفرين و رنووا زده باشند نبايد انجام گيرد.
* براي استفاده از اين روش موها بايد حداقل 2 ميلي متر طول داشته باشند.
* موضع مورد نظر را پيش از موم انداختن با آب و صابون شسته و كاملا خشك كنيد.
* هنگام كشيدن نوار موم، نوار را به سمت بالا نكشيد آن را با زاويه 40 درجـه در حالي كه با دست ديگر پوستتان را كشيده ميكنيد، نوار را با يك حركت سريع بكشيد.
* ايجاد سرخي و التهاب خفيف پس از موم انداختن طبيعي ميباشد.
* 12 ساعت پس از موم انداختن ناحيه مورد نظر را در معرض نور خورشيد قرار ندهيد. * پس از موم انداختن پوست خود را با كرمهاي آنتي باكتريال ضد عفوني كنيد.
شيره قند (sugaring)
دقيقا مانند موم انداختن ميباشد اما تركيب آن شامل: قند، عصاره ليمو ترش و آب گـرم مي بـاشد. به طــوري كــه با تركيب اين 3 جزء و حرارت دادن آن يك محلول غليظ بدست مي آيد كه با گرد كردن آن با دست و پهن كردن آن روي پوست و قرار دادن نوار پارچه اي روي آن و كشـيـدن آن پـس از سـرد شــدن محلول غليظ موها از ريشه كنده مي شـود. معمولا در اين روش سرخي و التهاب پوست كاهش مي يابد.
روشهاي دائمي زدودن مو
1- الكتروليز (electrolysis=electrology)
در ايـن روش يـك جـريـان ضـعـيف الكتريكي مستقيم (dc)
توسط يك سوزن فلزي ظريف كه درون فـوليــكول فـرو بـرده
شـده اسـت سبـب الـكـترولـيـز شدن آب و نـمك موجود در
فـوليـكـول شــده كــه بــا تــولــيـد ماده شـيمـيـايـي بنـــام
هيدروكسيد سديم (سودسوزآور) بــاعث آسيب وارد كردن
بـه سلـول هاي مولد مو مي گردد. روش ديـــگر كه ترموليز
(thermolysis) نـام دارد در آن از جـريـــان الـــكتريكي با
فركانس بالا بهره گـرفتـه شـده كـه بـا تـولـيـد گرمــا ســبب
آسيب به سلولهاي مولد ميگردد.
مزايا: اثر آن تقريبا دائمي ميباشد.
معايب: گران، دردناك، زمانبر، خسته كننده، بـراي نـواحي وسيع انجام آن بسيار زمانبر است. براي انجام الكتروليز بروي هر تار مو به 5-3 دقيقه زمان احتياج مي باشد. مـمكن اسـت سبـب عـــفونت پوست گردد و يا به پوست آسيب جدي برسد. در بـيـماران داراي عارضه قلبي نبايد انجام گيرد.
2- ليزر (laser)
با بهره گيري از پرتوي ليزر و تاباندن آن به فولـــيكول مو سبب آسيب گرمايي و مكانيكي آن ميگردد.
مزايا: معمولا دائمي ميباشد (6 ماه)- براي نواحي وسيع مناسب است.
معايب: ممكن است سبب سوختگي و بي رنگ شدن پوست گردد، گران، اصـولا لـــيرز تنها براي افرادي كه داراي پوست روشن و موهاي تيره ميباشند موثر واقع مي گـردد زيرا كه پرتوهاي ليزر جذب رنگدانه هاي مو ميشود هرچه مو تيره تر باشد اثـر آن بهتر نمايان ميگردد. كلا استفاده از ليزر بهيجوجه توصيه نميگردد.