زمستان خاکی

[B a R a N]

بسم الله الرحمن ارحیم

«وهوالذی ینزل الغیث من بعد ما قنطوا و ینشر رحمته و هو الولی الحمید»


واوست کسی که بارانت را پس از انکه مردم ناامید شدند فرو می اورد و رحمت خویش را می گسترد.
​

بنام خدا

صدای هوهوی باد تق وتوق وحشتناک تکان خوردن حفاظ موتور اسپلیت روی پشت بام باعث رعب و وحشت میشه .
در حال و باز میکنم. حیاط خونه به برهوتی تبدیل شده. خاک تمام سطح حیاط را پوشانده هوای کثیف وپر از گرد وخاک در فضا پیچیده
بینی و دهنمو با ماسک آبی رنگی می پوشانم ولی انگار بود ونبودش فرقی ندارد خاک تا ته حلقم جا خوش میکند.
روسریمو تا روی چشمام پایین میکشم .
در حیاط و باز میکنم وارد کوچه میشم کوچه ی پر از خاک،درهای خاک گرفته ی همسایه ها،انگار که سالیان ساله که کسی اینجا زندگی نمیکند.وخالی از سکنه شده.
وارد خیابان می شوم. طوفان می وزد گرد باد با سرعت می پیچد خاکی که به سمتم هجوم کی آورد باعث میشود پشتمو به خیابان کنم وبا دستمام صورتم را بپوشانم.
جلوتر میروم حتی پرنده ای پر نمیزند خیابان همیشه شلوغ و پر رفت آمدمان حالا خلوت وآرام شده.تنها صدایی که می آید صدای وزش طوفان است.
سرم را بالا میبرم،به آسمان خاکی رنگ خدا آسمانی که چند هفته ایست که این رنگی شده نگاهی میکنم خدایا روزی می آید که آسمانت را با همان رنگ قدیمی وآشنای آبی رنگش با ابرهای تکه تکه ببینم؟
خدایا روزی می آید که بارانت بر سرو تنمان ببارد و لبخند شوق را بر لبمان جاری کند.
خیابان ها ومعابر پراز آب بشن و پاچه ی شلوارها تا زانو تازده بشن؟ماشین ها با رد شدنشان موجی را خلق کنند؟
صدای خنده ی بچه ها از مدرسه که کنار زمین کنده شده ی پر از آب بر سر و کول هم می پرند وبا پا بروی هم آب میپاشند گوش فلک را کر کند؟
زمین های اطراف شهر مملو از آب به مانند دریاچه ای زیبا تبدیل بشن؟
خدایا روزی می آید که این روح زندگی جاری شود؟
زمستان را به امید رحمتت به امید نعمتت به امید بارانت
زمستان را به امید هوای خنک برای تن گر گرفته از شرجی وگرما ی تابستانت خوشیم
خدایا نگذار نگاه ناامیدمان به آسمانت نظاره گر باشد.وسرها از افسوس تکان خورد و لبهایمان به صدای آهی باز شود.
بار الها گناهکاریم و طلب و بخشش کار ماست
نگذار در این کارزار تر وخشک با هم بسوزند
به حق بنده های پاکت رحمتت را ارزانی ما کن.