Ever Green
متخصص بخش پزشکی
در اين بخش نگاه دوباره اي به علل و عوامل مربوط به بينش مردم نسبت به تغذيه داريم . چرا مردم مي خواهند بدانند چه چيزهائي براي سلامت آنها مفيد است و چه چيزهائي باعث به مخاطره انداختن سلامت آنها مي شود. دوست داشتن يك امر غريزي است كه در ناخداگاه همه هست و به همين علت هم وسواس در جستجوي حقيقت ، در بشر هيمشه بوده و هست . به بيان ديگري مسئله را پيش مي بريم چرا با اينكه همه مي دانند نوشابه هاي گاز دار براي سلامت آنها مفيد نيست ولي باز به خوردن نوشابه علاقه نشان مي دهند. همه مي دانندكه كشيدن سيگار براي سلامتي مضر است و حتي افرادي كه در نزديكي آنها هستند نيز از زيانهاي دود سيگار در امان نيستند . بعضي اوقات با افرادي روبرو مي شويم كه در خوردن غذا هيچ معيار و الگوئي را براي خود رعايت نمي كنندو حتي در هنگام شنيدن مباحثي پيرامون تغذيه درست ، به ديد تمسخر به موضوع نگاه مي كنند. اما همين افراد در صورتي كه به دليل يك بيماري نا خواسته به بيمارستان و نزد پزشك مراجعه مي كنند ، در رعايت دستورات پزشك آنچنان مقيد و مصمم مي شوند كه قابل توصيف نيست . اينجا موضوع ترس است .چراكه فرد به يقين دريافته كه در صورت عدم رعايت آن نكات، مرگ حتمي به سراغش خواهد آمد ...
خوردن غذا لذت خاصي دارد واگر نبود اين ميل دروني چه بسا بعضي ها از خوردن غذا پرهيز مي كردند تامرگ به سراغ آنها بيايد . اين ميل غريزي باعث بقاع موجودات زنده است . اما چگونه خوردن موضوع ديگري است كه به آن خواهيم پرداخت . راستي آيا تا كنون از خود پرسيده ايد كه در طول روز چي مي خوريد ، چه مقدار مي خوريد و چه زماني را براي خوردن انتخاب مي كنيد. تاكنون به برنامه غذائي يك هفته خود نگاه كرده ايد.اين موضوعات پايه و اساس گفتار ما را پيرامون يك الگوي درست در برد خواهد گرفت .
پس همه سالم بودن را دوست دارندو تمايلي ندارند كه بخشي از زندگي خود را با مشقت و بيماري سپري كنند. در اينجا به تفسير سلامت مي پردازيم از ديدگاه مردم سلامت چيست ، آيا همينكه ظاهري سالم داشته باشيم ، شاخص هاي سلامت را داريم يا نه ، از ديد علمي به فردي سالم مي گويند كه از هيچ بيماري رنج نبرد و جسم و روح او در سلامت كامل باشد . خيلي از مردم بدون اينكه خود بدانند از يك سري بيماريهاي جسمي و روحي كه متوجه آن نيستند رنج مي برند و به همين علت در انجام فعاليت هاي روزمره ناتوان هستند .
براي نيل به آينده روشن هر شخصي نياز به برنامه ريزي دارد و اگر با پيش بيني و برنامه ريزي قدم به جلو نگذارد هرگز به هدف خود نخواهد رسيد.در نگاه دقيق تر مي بينيم در اين برنامه درازمدت با پيمودن پله هاي ترقي روز به روز به هدف خود نزديك تر مي شود و با انجام ارزشيابي، خطاهاي احتمالي را مرتفع مي كند . حال چگونه انتظار داريم كه بدون برنامه ريزي براي جسم خود بتوانيم بدني سالم و دور از بيماري داشته باشيم . بدن انسان در هر مرحله از زندگي نيازهاي خاص خود را دارد كه بايد به آن پرداخته شود و بدون برنامه روشن نمي توان انتظار داشت كه جسم و روحي سالم داشته باشيم . حال كه به اهميت تغذيه پي برديم بايد به چگونگي آن پرداخت ، هر فردي در طول روز براي انجام فعاليتهاي روزمره و انجام واكنشهاي داخلي بدن نياز به سوخت يا انرژي دارد كه در اصطلاح تغذيه به آن كالري يا كيلو كالري مي گويند كه اين مقدار انرژي را از طريق خوردن غذا بدست مي آوريم . همه غذا ها انرژي دارند و پس از خوردن در بدن به مصرف سلولها مي رسند اما اينكه ما چه نيازهائي داريم و براي رفع آن به چه مواد غذائي نيازمند هستيم حرف ديگري است . دانشمندان علوم تغذيه غذا ها را به سه گروه چربي ، پروتئين و كربوهيدات تقسيم مي كنند كه البته به گروه ديگري هم كه به تنهايي انرژي ندارند اما باعث تسريع در آزاد سازي انرژي غذا ها و انجام فعل و انفعالات شيميائي بدن مي شوند نيز به عنوان ريز مغذي ها اشاره مي كنند كه در مورد آنها قبلا گفته ايم.
دانشمندان براين عقيده هستند كه بايد بر اساس نياز بدن از هر گروه ازغذاها به اندازه كافي استفاده كنيم تا بدن بتواند به بهترين شكل از آنها استفاده كند .
در رابطه با مقدار مصرف هر گروه از غذا ها در بخش گروههاي غذائي كامل بحث شده و دراين انشا سعي داريم به برنامه ريزي و اهميت آن بپردازيم. به بحث اصلي بازمي گرديم ،چرا با اينكه همه از سالم بودن لذت مي برند ،باز ما با بيماران زيادي روبرو هستيم كه به علت عدم رعايت همين مطالب به ظاهر كم اهميت به مشكلات جسمي و روحي زيادي مبتلا هستند. به نظر من ما بايد آموزش چگونه خوردن و چگونه زيست ( از نظر تغذيه) را از كودكي و آن هم ازدوران مدرسه كه بهترين زمان براي آموزش است شروع كنيم . دراين ميان هماهنگي متوليان آموزشي كشور در بخش بهداشت و آموزش و پرو رش بسيار با اهميت خواهد بود . اما موانع زيادي بر سر راه ما هست كه فكر مي كنم نياز به تصميم گيري كلان ،آن هم در سطح ملي دارد . ما همه ساله تعداد زيادي دانش آموخته در بخش بهداشت ، تغذيه و رشته هاي وابسطه داريم كه چه بسا در شغلي متفاوت با دانش خود مشغول به كار هستند.
وزارت آموزش و پرورش براي به كار گيري اين دانش آموختگان برنامه خاصي ندارد تا جائي كه بر اساس يك تحقيق بسيار ساده متوجه شدم كه تعداد افرادي كه با رشته هاي پيرا پزشكي وارد نظام آموزش و پرورش مي شوند بسيار انك است تا جائيكه خيلي وقتها تصدي بهداشت در مراكز آموزش و پرورش بر عهده شخصي غير از اين رشته ها نهاده مي شود. از طرفي وزارت بهداشت نيز هيچ برنامه خاصي براي بكار گيري اين عزيزان ندارد و يا بهتر بگويم حتي طرح خدمت پس از تحصيلات نيز براي رشته تغذيه به صورت اختياري است. و تعداد اندكي از اين دانش آموختگان هم كه در مراكز بهداشت به كار گرفته مي شوند بسيار انگشت شمار اند . در يكي از مراكز تخصصي سرطان استان اصفهان با موضوعي روبرو شدم كه خيلي جالب بود ، از كارشناس تغذيه در امر نسخه پيچي در داروخانه استفاده مي كردند كه در پاسخ من گفتند خوب ايشان از طرف معاونت دارو و غذا معرفي شده وما هم ايشان را در همين بخش بكار گرفته ايم .
خوردن غذا لذت خاصي دارد واگر نبود اين ميل دروني چه بسا بعضي ها از خوردن غذا پرهيز مي كردند تامرگ به سراغ آنها بيايد . اين ميل غريزي باعث بقاع موجودات زنده است . اما چگونه خوردن موضوع ديگري است كه به آن خواهيم پرداخت . راستي آيا تا كنون از خود پرسيده ايد كه در طول روز چي مي خوريد ، چه مقدار مي خوريد و چه زماني را براي خوردن انتخاب مي كنيد. تاكنون به برنامه غذائي يك هفته خود نگاه كرده ايد.اين موضوعات پايه و اساس گفتار ما را پيرامون يك الگوي درست در برد خواهد گرفت .
پس همه سالم بودن را دوست دارندو تمايلي ندارند كه بخشي از زندگي خود را با مشقت و بيماري سپري كنند. در اينجا به تفسير سلامت مي پردازيم از ديدگاه مردم سلامت چيست ، آيا همينكه ظاهري سالم داشته باشيم ، شاخص هاي سلامت را داريم يا نه ، از ديد علمي به فردي سالم مي گويند كه از هيچ بيماري رنج نبرد و جسم و روح او در سلامت كامل باشد . خيلي از مردم بدون اينكه خود بدانند از يك سري بيماريهاي جسمي و روحي كه متوجه آن نيستند رنج مي برند و به همين علت در انجام فعاليت هاي روزمره ناتوان هستند .
براي نيل به آينده روشن هر شخصي نياز به برنامه ريزي دارد و اگر با پيش بيني و برنامه ريزي قدم به جلو نگذارد هرگز به هدف خود نخواهد رسيد.در نگاه دقيق تر مي بينيم در اين برنامه درازمدت با پيمودن پله هاي ترقي روز به روز به هدف خود نزديك تر مي شود و با انجام ارزشيابي، خطاهاي احتمالي را مرتفع مي كند . حال چگونه انتظار داريم كه بدون برنامه ريزي براي جسم خود بتوانيم بدني سالم و دور از بيماري داشته باشيم . بدن انسان در هر مرحله از زندگي نيازهاي خاص خود را دارد كه بايد به آن پرداخته شود و بدون برنامه روشن نمي توان انتظار داشت كه جسم و روحي سالم داشته باشيم . حال كه به اهميت تغذيه پي برديم بايد به چگونگي آن پرداخت ، هر فردي در طول روز براي انجام فعاليتهاي روزمره و انجام واكنشهاي داخلي بدن نياز به سوخت يا انرژي دارد كه در اصطلاح تغذيه به آن كالري يا كيلو كالري مي گويند كه اين مقدار انرژي را از طريق خوردن غذا بدست مي آوريم . همه غذا ها انرژي دارند و پس از خوردن در بدن به مصرف سلولها مي رسند اما اينكه ما چه نيازهائي داريم و براي رفع آن به چه مواد غذائي نيازمند هستيم حرف ديگري است . دانشمندان علوم تغذيه غذا ها را به سه گروه چربي ، پروتئين و كربوهيدات تقسيم مي كنند كه البته به گروه ديگري هم كه به تنهايي انرژي ندارند اما باعث تسريع در آزاد سازي انرژي غذا ها و انجام فعل و انفعالات شيميائي بدن مي شوند نيز به عنوان ريز مغذي ها اشاره مي كنند كه در مورد آنها قبلا گفته ايم.
دانشمندان براين عقيده هستند كه بايد بر اساس نياز بدن از هر گروه ازغذاها به اندازه كافي استفاده كنيم تا بدن بتواند به بهترين شكل از آنها استفاده كند .
در رابطه با مقدار مصرف هر گروه از غذا ها در بخش گروههاي غذائي كامل بحث شده و دراين انشا سعي داريم به برنامه ريزي و اهميت آن بپردازيم. به بحث اصلي بازمي گرديم ،چرا با اينكه همه از سالم بودن لذت مي برند ،باز ما با بيماران زيادي روبرو هستيم كه به علت عدم رعايت همين مطالب به ظاهر كم اهميت به مشكلات جسمي و روحي زيادي مبتلا هستند. به نظر من ما بايد آموزش چگونه خوردن و چگونه زيست ( از نظر تغذيه) را از كودكي و آن هم ازدوران مدرسه كه بهترين زمان براي آموزش است شروع كنيم . دراين ميان هماهنگي متوليان آموزشي كشور در بخش بهداشت و آموزش و پرو رش بسيار با اهميت خواهد بود . اما موانع زيادي بر سر راه ما هست كه فكر مي كنم نياز به تصميم گيري كلان ،آن هم در سطح ملي دارد . ما همه ساله تعداد زيادي دانش آموخته در بخش بهداشت ، تغذيه و رشته هاي وابسطه داريم كه چه بسا در شغلي متفاوت با دانش خود مشغول به كار هستند.
وزارت آموزش و پرورش براي به كار گيري اين دانش آموختگان برنامه خاصي ندارد تا جائي كه بر اساس يك تحقيق بسيار ساده متوجه شدم كه تعداد افرادي كه با رشته هاي پيرا پزشكي وارد نظام آموزش و پرورش مي شوند بسيار انك است تا جائيكه خيلي وقتها تصدي بهداشت در مراكز آموزش و پرورش بر عهده شخصي غير از اين رشته ها نهاده مي شود. از طرفي وزارت بهداشت نيز هيچ برنامه خاصي براي بكار گيري اين عزيزان ندارد و يا بهتر بگويم حتي طرح خدمت پس از تحصيلات نيز براي رشته تغذيه به صورت اختياري است. و تعداد اندكي از اين دانش آموختگان هم كه در مراكز بهداشت به كار گرفته مي شوند بسيار انگشت شمار اند . در يكي از مراكز تخصصي سرطان استان اصفهان با موضوعي روبرو شدم كه خيلي جالب بود ، از كارشناس تغذيه در امر نسخه پيچي در داروخانه استفاده مي كردند كه در پاسخ من گفتند خوب ايشان از طرف معاونت دارو و غذا معرفي شده وما هم ايشان را در همين بخش بكار گرفته ايم .