هنگامي كه “ريتا” ده سال تلاش براي پي بردن به مشكل پسرش را به ياد مي‌آورد، اشك بر گونه‌هايش جاري مي‌شود، اما وقتي توضيح مي‌دهد تغيير رژيم غذايي چطور مشكل او را برطرف كرد لبخند بر لبانش نقش مي‌بندد.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از خبرگزاري فرانسه ، شيوه “تغذيه درماني” در بيش‌فعالي بسیار مفید است ، خانم ريتا (مادر یکی از این کودکان ) ، پيوسته شاهد نوسانات رفتاري پسرش كريستوفر ميان بيش فعالي و بي‌فعاليتي بود تا آنكه حذف چند ماده غذايي شامل شير و غلات از رژيم غذايي او وضعيت را عوض كرد.
كريستوفر اكنون يك نوجوان طبيعي ۱۴ساله و يكي از ۲۳كودكي است كه از اختلالات بيش فعالي رنج مي‌برده‌اند. اين كودكان در سالهاي ۱۹۹۷-۱۹۹۶در شهر استاوانگر در شمال غرب نروژ تحت رژيم غذايي بدون شير قرار گرفتند و گروهي از محققان و مربيان رشد و نمو آنها را تحت نظر قرار دادند.
اين گروه به منظور اثبات فرضيه “كار لودويگ رايشلت” دانشمند اهل اسلو اين تحقيق را انجام دادند. بر اساس اين فرضيه يك اختلال سوخت وسازي تجزيه برخي پروتيين‌ها از جمله كازيين را دشوار مي‌سازد. كازيين پروتيين موجود در شير است و همان ماده‌اي است كه فرايند پنيرسازي را ميسر مي‌سازد.
اين اختلال سوخت‌وسازي مي‌تواند به بروز اختلالات رواني نظير اختلال بيش فعالي و كمبود توجه adhdبينجامد.
“ماگنه نودلند” مربي مخصوصي كه به هدايت اين برنامه تغذيه‌اي كمك كرده است مي‌گويد والدين يكي از كودكاني كه چند روز پيش تحت اين رژيم غذايي قرار داده شد، پس از گذشت تنها چند روز تغيير چشمگير و مثبتي را در فرزندشان مشاهده كرده‌اند.
همه اين ۲۳كودك كه در زمان شروع تحقيق ۴تا ۱۱سال سن داشتند مشكوك به بيش فعالي و كمبود توجه بودند و ميزان پپتيدها در ادرارشان غيرطبيعي بود.
تجمع پپتيدها كه تركيبات حاوي دو يا چند اسيد آمينه هستند نشانه فقدان يا عدم فعاليت آنزيمي است كه وجود آن براي تجزيه كامل برخي پروتيين‌ها ضروري است و اين موضوع مي‌تواند تاثيري نظير مواد مخدر بر مغز بگذارد.
مطالعات بين‌المللي زيادي اين اختلالات پروتييني را با موارد اوتيسم و شيزوفرني مرتبط شناخته‌اند. شمار روزافزوني از مطالعات نيز به ارتباط برخي موارد بيش فعالي كمبود توجه با مشكلات گوارشي اشاره كرده‌اند.
با اين حال اين فرضيه در محافل پزشكي با ترديدهاي زيادي مواجه شده است بطوري كه بسياري از پزشكان معتقدند داروهايي نظير ريتالين بهترين راه درمان اين اختلال است.
نودلند اذعان مي‌كند اين طرح با تمام استانداردهاي علمي مطابقت ندارد و مشكل اصلي را فقدان مطالعات جامعه درمورد شمار كودكان بيش فعال مي‌داند كه ميزان پپتيدها در ادرار آنها غيرطبيعي است.
او مي‌گويد اگر فقط ۱۰درصد كودكان دچار عدم توازن پروتيين باشند، هيچ دليلي وجود ندارد كه تمام مبتلايان به بيش فعالي كمبود توجه را تحت يك رژيم غذايي قرار دهيم.
كودكان شركت‌كننده در اين تحقيق در سال اول شروع مطالعه تحت يك رژيم غذايي سخت بدون كازيين قرار گرفتند كه نتايج بسيار مثبت بود. ۲۲خانواده از ۲۳خانواده بهبودهاي واضحي را در رفتار و تمركز حواس فرزندانشان گزارش كردند.
شماري از كودكان به دلايل مختلفي از ادامه رژيم غذايي سرباز زدند و برخي تحت درمان دارويي قرار گرفتند. اما پس از گذشت هشت سال، شش كودك همچنان از مصرف تمام انواع لبنيات خودداري مي‌كنند و در برخي گلوتن كه در گندم، چاودار، جو، و تا حدودي جو دوسر يافت مي‌شود حذف شده است.
نودلند مي‌گويد تفاوت روشني بين كودكاني كه رژيم غذايي را ادامه دادند و كساني كه رژيم خود را متوقف كردند مشاهده مي‌شود.
كريستين فاس يكي از مربيان شركت‌كننده در اين مطالعه مي‌گويد به عنوان يك معلم وقتي مي‌بينم كودكاني كه تا ديروز نمي‌توانستند چيزي بياموزند، اكنون آماده يادگيري هستند، عميقا شاد مي‌شوم.
او به طور نمونه آزمون كتبي يك پسر شش ساله را كه در اين تحقيق شركت داشته است مطرح مي‌كند.
از اين كودك كه به طور غيرداوطلبانه رژيم غذايي خود را قطع و اقدام به خوردن شير كرده بود، خواسته شد اعداد را بنويسد. نتايج خطوط كج و معوج و ناخوانا بود. دو روز بعد دوباره رژيم غذايي بدون كازيين از سرگرفته شده و امتحان تكرار گرديد، اين بار ۴عدد واضح در يك خط صاف قابل مشاهده بود.
آن-ماري نيوس‌برگ كه در اين مطالعه همكاري داشته است مي‌گويد در آزمون‌هاي هوش قبل و بعد از رژيم غذايي، نتايج بسيار متفاوتي بدست آمده است.
يكي از كودكاني كه همچنان شير و گلوتن نمي‌خورد، سيگ بيورن ۱۷ساله است. او مي‌گويد هر گونه سهل‌انگاري در تغذيه بر عملكرد تحصيلي او تاثير مي‌گذارد.
اين نوجوان، زماني كه يك ماده غذايي را كه نبايد بخورد مصرف مي‌كند، تمركز حواس برايش بسيار سخت مي‌شود. او درحالي كه تكه‌اي از كيك هويج بدون شير و گلوتن مي‌خورد، مي‌گويد هميشه قبل از امتحانها به دقت رژيم غذايي‌اش را رعايت مي‌كند.
او كه در دوران پيش دبستاني يك كودك بيش فعال و دچار كندي رشد و نمو بوده است، اكنون جزو بهترين دانش آموزان كلاس است.
گرته مادر او شروع پيشرفت فرزندش را كند توصيف مي‌كند و مي‌گويد در آغاز يادگيري برايش بسيار دشوار بود، اما در دوران متوسطه بسيار پيشرفت كرده است.
گرته و ريتا تمايلي به افشاي نام خانوادگي خود ندارند چرا كه بيش فعالي باعث خجالت افراد مي‌شود. گرته مي‌گويد با رعايت رژيم غذايي اين كودكان شبيه ساير همسالان خود هستند.
صدها كودك نروژي مبتلا به اختلال بيش فعالي كمبود توجه در سالهاي اخير تحت رژيم غذايي بدون شير قرار گرفته‌اند. اما به گفته فوسه بسياري از پزشكان، والدين را از وجود چنين شيوه درماني مطلع نمي‌كنند.
گرته مي‌گويد ما مي‌خواهيم وجود چاره ديگري را براي درمان بيش فعالي به اطلاع مردم برسانيم. والدين براي كسب اين اطلاعات بايد جستجوي زيادي كنند.
او مي‌افزايد منظور من به عنوان يك مادر اين است كه مردم قبل از رو كردن به درمان دارويي، شيوه تغذيه‌اي را در مورد فرزندشان آزمايش كنند.
به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از خبرگزاري فرانسه ، شيوه “تغذيه درماني” در بيش‌فعالي بسیار مفید است ، خانم ريتا (مادر یکی از این کودکان ) ، پيوسته شاهد نوسانات رفتاري پسرش كريستوفر ميان بيش فعالي و بي‌فعاليتي بود تا آنكه حذف چند ماده غذايي شامل شير و غلات از رژيم غذايي او وضعيت را عوض كرد.
كريستوفر اكنون يك نوجوان طبيعي ۱۴ساله و يكي از ۲۳كودكي است كه از اختلالات بيش فعالي رنج مي‌برده‌اند. اين كودكان در سالهاي ۱۹۹۷-۱۹۹۶در شهر استاوانگر در شمال غرب نروژ تحت رژيم غذايي بدون شير قرار گرفتند و گروهي از محققان و مربيان رشد و نمو آنها را تحت نظر قرار دادند.
اين گروه به منظور اثبات فرضيه “كار لودويگ رايشلت” دانشمند اهل اسلو اين تحقيق را انجام دادند. بر اساس اين فرضيه يك اختلال سوخت وسازي تجزيه برخي پروتيين‌ها از جمله كازيين را دشوار مي‌سازد. كازيين پروتيين موجود در شير است و همان ماده‌اي است كه فرايند پنيرسازي را ميسر مي‌سازد.
اين اختلال سوخت‌وسازي مي‌تواند به بروز اختلالات رواني نظير اختلال بيش فعالي و كمبود توجه adhdبينجامد.
“ماگنه نودلند” مربي مخصوصي كه به هدايت اين برنامه تغذيه‌اي كمك كرده است مي‌گويد والدين يكي از كودكاني كه چند روز پيش تحت اين رژيم غذايي قرار داده شد، پس از گذشت تنها چند روز تغيير چشمگير و مثبتي را در فرزندشان مشاهده كرده‌اند.
همه اين ۲۳كودك كه در زمان شروع تحقيق ۴تا ۱۱سال سن داشتند مشكوك به بيش فعالي و كمبود توجه بودند و ميزان پپتيدها در ادرارشان غيرطبيعي بود.
تجمع پپتيدها كه تركيبات حاوي دو يا چند اسيد آمينه هستند نشانه فقدان يا عدم فعاليت آنزيمي است كه وجود آن براي تجزيه كامل برخي پروتيين‌ها ضروري است و اين موضوع مي‌تواند تاثيري نظير مواد مخدر بر مغز بگذارد.
مطالعات بين‌المللي زيادي اين اختلالات پروتييني را با موارد اوتيسم و شيزوفرني مرتبط شناخته‌اند. شمار روزافزوني از مطالعات نيز به ارتباط برخي موارد بيش فعالي كمبود توجه با مشكلات گوارشي اشاره كرده‌اند.
با اين حال اين فرضيه در محافل پزشكي با ترديدهاي زيادي مواجه شده است بطوري كه بسياري از پزشكان معتقدند داروهايي نظير ريتالين بهترين راه درمان اين اختلال است.
نودلند اذعان مي‌كند اين طرح با تمام استانداردهاي علمي مطابقت ندارد و مشكل اصلي را فقدان مطالعات جامعه درمورد شمار كودكان بيش فعال مي‌داند كه ميزان پپتيدها در ادرار آنها غيرطبيعي است.
او مي‌گويد اگر فقط ۱۰درصد كودكان دچار عدم توازن پروتيين باشند، هيچ دليلي وجود ندارد كه تمام مبتلايان به بيش فعالي كمبود توجه را تحت يك رژيم غذايي قرار دهيم.
كودكان شركت‌كننده در اين تحقيق در سال اول شروع مطالعه تحت يك رژيم غذايي سخت بدون كازيين قرار گرفتند كه نتايج بسيار مثبت بود. ۲۲خانواده از ۲۳خانواده بهبودهاي واضحي را در رفتار و تمركز حواس فرزندانشان گزارش كردند.
شماري از كودكان به دلايل مختلفي از ادامه رژيم غذايي سرباز زدند و برخي تحت درمان دارويي قرار گرفتند. اما پس از گذشت هشت سال، شش كودك همچنان از مصرف تمام انواع لبنيات خودداري مي‌كنند و در برخي گلوتن كه در گندم، چاودار، جو، و تا حدودي جو دوسر يافت مي‌شود حذف شده است.
نودلند مي‌گويد تفاوت روشني بين كودكاني كه رژيم غذايي را ادامه دادند و كساني كه رژيم خود را متوقف كردند مشاهده مي‌شود.
كريستين فاس يكي از مربيان شركت‌كننده در اين مطالعه مي‌گويد به عنوان يك معلم وقتي مي‌بينم كودكاني كه تا ديروز نمي‌توانستند چيزي بياموزند، اكنون آماده يادگيري هستند، عميقا شاد مي‌شوم.
او به طور نمونه آزمون كتبي يك پسر شش ساله را كه در اين تحقيق شركت داشته است مطرح مي‌كند.
از اين كودك كه به طور غيرداوطلبانه رژيم غذايي خود را قطع و اقدام به خوردن شير كرده بود، خواسته شد اعداد را بنويسد. نتايج خطوط كج و معوج و ناخوانا بود. دو روز بعد دوباره رژيم غذايي بدون كازيين از سرگرفته شده و امتحان تكرار گرديد، اين بار ۴عدد واضح در يك خط صاف قابل مشاهده بود.
آن-ماري نيوس‌برگ كه در اين مطالعه همكاري داشته است مي‌گويد در آزمون‌هاي هوش قبل و بعد از رژيم غذايي، نتايج بسيار متفاوتي بدست آمده است.
يكي از كودكاني كه همچنان شير و گلوتن نمي‌خورد، سيگ بيورن ۱۷ساله است. او مي‌گويد هر گونه سهل‌انگاري در تغذيه بر عملكرد تحصيلي او تاثير مي‌گذارد.
اين نوجوان، زماني كه يك ماده غذايي را كه نبايد بخورد مصرف مي‌كند، تمركز حواس برايش بسيار سخت مي‌شود. او درحالي كه تكه‌اي از كيك هويج بدون شير و گلوتن مي‌خورد، مي‌گويد هميشه قبل از امتحانها به دقت رژيم غذايي‌اش را رعايت مي‌كند.
او كه در دوران پيش دبستاني يك كودك بيش فعال و دچار كندي رشد و نمو بوده است، اكنون جزو بهترين دانش آموزان كلاس است.
گرته مادر او شروع پيشرفت فرزندش را كند توصيف مي‌كند و مي‌گويد در آغاز يادگيري برايش بسيار دشوار بود، اما در دوران متوسطه بسيار پيشرفت كرده است.
گرته و ريتا تمايلي به افشاي نام خانوادگي خود ندارند چرا كه بيش فعالي باعث خجالت افراد مي‌شود. گرته مي‌گويد با رعايت رژيم غذايي اين كودكان شبيه ساير همسالان خود هستند.
صدها كودك نروژي مبتلا به اختلال بيش فعالي كمبود توجه در سالهاي اخير تحت رژيم غذايي بدون شير قرار گرفته‌اند. اما به گفته فوسه بسياري از پزشكان، والدين را از وجود چنين شيوه درماني مطلع نمي‌كنند.
گرته مي‌گويد ما مي‌خواهيم وجود چاره ديگري را براي درمان بيش فعالي به اطلاع مردم برسانيم. والدين براي كسب اين اطلاعات بايد جستجوي زيادي كنند.
او مي‌افزايد منظور من به عنوان يك مادر اين است كه مردم قبل از رو كردن به درمان دارويي، شيوه تغذيه‌اي را در مورد فرزندشان آزمايش كنند.