ستاره شناسان برای نخستین بار موفق به كشف وجود اكسیژن در جو 'دیون' قمر زحل شدند. به گزارش اسپیس دیلی، گروهی بین المللی از دانشمندان به سرپرستی محققان آزمایشگاه ملی' لوس آلاموس ' می گویند: یون های مولكول اكسیژن را در بالاترین سطح جو دیون – یكی از 62 قمر شناخته شده زحل- كشف كردند. آنها با استفاده از فضاپیمای كاسینی ناسا موفق به این كشف شده اند. نتایج این تحقیقات در نشریه 'Geophysical Research Letters' منتشر شده است.
دیون در سال 1684 توسط 'جیوانی كاسینی' كشف شد. این قمر ، تقریبا در همان فاصله ماه با زمین، به دور زحل می گردد.این قمر كوچك حدود 700 مایل عرض دارد و سومین قمر بزرگ زحل است. دیون همانطور كه هر 7/2 روز مدار زحل را می پیماید، هدف بمباران ذرات باردار (یونهای) لایه مگنتوسفر بسیار قوی زحل قرار می گیرد.
این یونها به سطح 'دیون' برخورد می كنند و از طریق فرایندی موسوم به 'پراكنشی' یونهای مولكول اكسیژن را به اتمسفر نازك دیون وارد می كنند. سپس این یونهای مولكول اكسیژن توسط مگنتوسفر قوی زحل، از اتمسفر دیون جدا می شوند.
كاوشگر كاسینی در هنگام عبور از كنار این قمر در سال 2010 ، یونهای اكسیژن را در اطراف دیون كشف كرد. اكنون این دانشمندان وجود اكسیژن را در این قمر تایید كرده اند. به گفته 'رابرت توكار' سرپرست این تحقیقات، غلظت اكسیژن در جو دیون مانند میزان اكسیژنی است كه در ارتفاع 300 مایلی جو زمین مشاهده می شود.
وی تاكید كرد با این حال این میزان اكسیژن برای حفظ حیات كافی نیست. زحل یا كیوان، پس از مشتری، دومین سیارهٔ بزرگ منظومه شمسی و ششمین سیاره دور از خورشید است. زحل یك گلوله گازی غولپیكر است كه با وجود حجم زیادش تنها 95 برابر زمین جرم دارد. چگالی این سیاره حدود یكهشتم زمین و كمتر از آب است. یك روز كامل در زحل برابر 10 ساعت و 39 دقیقه در زمین و یك سال آن برابر 5/29 برابر سال زمین است.
دیون در سال 1684 توسط 'جیوانی كاسینی' كشف شد. این قمر ، تقریبا در همان فاصله ماه با زمین، به دور زحل می گردد.این قمر كوچك حدود 700 مایل عرض دارد و سومین قمر بزرگ زحل است. دیون همانطور كه هر 7/2 روز مدار زحل را می پیماید، هدف بمباران ذرات باردار (یونهای) لایه مگنتوسفر بسیار قوی زحل قرار می گیرد.
این یونها به سطح 'دیون' برخورد می كنند و از طریق فرایندی موسوم به 'پراكنشی' یونهای مولكول اكسیژن را به اتمسفر نازك دیون وارد می كنند. سپس این یونهای مولكول اكسیژن توسط مگنتوسفر قوی زحل، از اتمسفر دیون جدا می شوند.
كاوشگر كاسینی در هنگام عبور از كنار این قمر در سال 2010 ، یونهای اكسیژن را در اطراف دیون كشف كرد. اكنون این دانشمندان وجود اكسیژن را در این قمر تایید كرده اند. به گفته 'رابرت توكار' سرپرست این تحقیقات، غلظت اكسیژن در جو دیون مانند میزان اكسیژنی است كه در ارتفاع 300 مایلی جو زمین مشاهده می شود.
وی تاكید كرد با این حال این میزان اكسیژن برای حفظ حیات كافی نیست. زحل یا كیوان، پس از مشتری، دومین سیارهٔ بزرگ منظومه شمسی و ششمین سیاره دور از خورشید است. زحل یك گلوله گازی غولپیكر است كه با وجود حجم زیادش تنها 95 برابر زمین جرم دارد. چگالی این سیاره حدود یكهشتم زمین و كمتر از آب است. یك روز كامل در زحل برابر 10 ساعت و 39 دقیقه در زمین و یك سال آن برابر 5/29 برابر سال زمین است.