مقدونیه

[Nicol]

نام رسمی کشور :


( داخلي ) جمهوري مقدونيه ( بين‏المللي ) جمهوري سابق يوگسلاو. مقدونيه.
(Republic of Macedonia)
​

پایتخت :

اسكوپيه


زبان رسمی :

مقدوني ( 67% )، آلبانيايي ( 20% )، تركي ( 4% ).


نوع حکومت :

جمهوري
​

​

مذهب :
ارتودوكس مقدوني ( بيش از 60% )، اسلام سني ( نزديك به 25% ).


واحد پول :

دنار(Denar)
​

عضویت :
سازمان ملل متحد.


جمعیت :
2.063.122نفر (July 2004 est.)


روز استقلال :




شهرهای عمده :

تِتووو, كومانووو, بيتولا


امید طول عمر :
61سال


رشد سالانه جمعیت :
0.4درصد (July 2004 est.)


نژاد :



مساحت :
25.333کیلومتر مربع


خط ساحلی :
خط ساحلی ندارد


مختصات جغرافیایی :
41 درجه و 50 دقیقه شمالی و 22 درجه شرقی

 

[Nicol]

نقشه جفرافیایی






نقشه سیاسی

حکومت :
120 عضو مجلس و رئيس جمهور -‏ كه كابينه و نخست‏وزير را انتصاب مي‏كند -‏
با رأي تمامي افراد بالغ براي چهارسال انتخاب مي‏شوند.
 احزاب عمدة سياسي عبارتند از : • اتحاد دموكراتيك مقدونيه ( كمونيست
سابق )
• سازمان انقلابي مقدونية داخلي
• حزب رفاه دموكراتيك • اتحاد نيروهاي اصلاح‏گر.

آموزش :
ميزان باسوادي : اين آمار موجود نيست.
سنين تحصيل اجباري : 7 تا 15 سال.
تعداد دانشگاه : 2.


دفاع :

كل نيروهاي مسلح : اين آمار موجود نيست.
خدمت سربازي : 12 ماه.



جغرافیا :

مقدونيه فلاتي با ارتفاع 760 متر است كه در كنار آن رشته كوههاي سار جاي
دارد. درة واردار در مركز، تنها زمين كم‏ارتفاع است.
 رودهاي مهم : واردار، استروميكا.
 بلندترين نقطه : كوراب، 2753 متر.
 آب و هوا : اين سرزمين با زمستانهاي سرد و برفي و تابستانهاي گرم، آب و
هواي نسبتاً متنوعي دارد.

اقتصاد :

مقدونيه يكي از كم توسعه‏يافته‏ترين مناطق يوگسلاوي بود. اقتصاد اين
جمهوري بيشتر به بخش كشاورزي و به پرورش گوسفند و گاو و كشت غلات و توتون
وابسته است. صنايع فولاد، شيميايي و نساجي، تا حدودي به منابع محلي از
جمله سنگ آهن، سرب و روي متكي است. اقتصاد اين كشور به دليل تحريم اقتصادي
يونان شديداً آسيب ديده است.
تاریخ معاصر :

پس از قرنها سلطه امپراتوري عثماني، مقدونيه به دنبال جنگ اول بالكان (
1912 ) تجزيه شد. مناطقي كه اكثريت يوناني زبان بودند -‏ زمين پادشاهي
باستان مقدونيه -‏ به يونان واگذار گرديد و باقي ميان بلغارستان و صربستان
تقسيم شد. صربستان منطقه‏اي كه جمهوري حاضر را تشكيل مي‏دهد به دست آورد.
بلغارستان بر ادعايش بر تمامي مقدونيه ادامه داد و طي جنگ جهاني اول اين
ناحيه را اشغال كرد. در 1918 مقدونيه صربستان به پادشاهي صربها، كرواتها و
اسلوونها ملحق شد كه در 1929 يوگسلاوي نام گرفت. در 1945 زماني كه مارشال
تيتو يوگسلاوي را به سبك شوروي تجديد سازمان كرد، جمهوري مقدونيه درون اين
فدراسيون تشكيل گرديد. پس از مرگ تيتو (1980) يوگسلاوي متزلزل شد و
جنبشهاي ملي‏گراي محلي به پا خاستند. به دنبال جدايي اسلووني و كرواسي و
آغاز جنگ داخلي يوگسلاوي ( 1991 )، مقدونيه اعلام استقلال كرد. يونان -‏
كه وجود قوم « مقدون » را منكر و نسبت به استفاده از نام « مقدونيه »
معترض بود -‏ از به رسميت شناخته‏شدن اين جمهوري در حالت تعليق ديپلماتيك
باقي ماند تا اين كه در 1993 تحت نام موقت جمهوري سابق يوگسلاو مقدونيه به
سازمان ملل راه يافت.