و بدانيد اگر من مُردم،
كمرِ عشق به دنيا بستم
مركبِ عشق به دنيا راندم
توشه‌ی عشق ز دنيا بردم...
و به شكرانه‌ی عشق،
رنج‌ها طی كردم
پيچ‌وخم پيمودم
غم فراوان خوردم..
تا برويانم عشق،
بذرها افشاندم
بارها روييدم
بارها پژمردم..
تا بياسايد عشق،
خويش را رنجاندم
خويش را فرسودم
خويش را آزردم..
تا بنوشانم عشق،
جامِ مردم گشتم
دل به مردم دادم
دل از آن‌ها بردم..
در فراوانی عشق،
غرق گشتم در مهر..
غرق بودم در شعر
غوطه‌ها می خوردم..
و بدانيد كه در بازی عشق،
شرط بستم با خويش
باختم دنيا را
زندگی را بردم...
كمرِ عشق به دنيا بستم
مركبِ عشق به دنيا راندم
توشه‌ی عشق ز دنيا بردم...
و به شكرانه‌ی عشق،
رنج‌ها طی كردم
پيچ‌وخم پيمودم
غم فراوان خوردم..
تا برويانم عشق،
بذرها افشاندم
بارها روييدم
بارها پژمردم..
تا بياسايد عشق،
خويش را رنجاندم
خويش را فرسودم
خويش را آزردم..
تا بنوشانم عشق،
جامِ مردم گشتم
دل به مردم دادم
دل از آن‌ها بردم..
در فراوانی عشق،
غرق گشتم در مهر..
غرق بودم در شعر
غوطه‌ها می خوردم..
و بدانيد كه در بازی عشق،
شرط بستم با خويش
باختم دنيا را
زندگی را بردم...
"زنده‌ياد استاد مجتبی كاشانی"