یکی از فیزیکدانان دانشگاه وارویک به‌نام مارک هادلی به‌تازگی راه‌حلی برای توضیح یکی از برجسته‌ترین معماهای فیزیک ذرات ارایه کرده است. در سال‌های اخیر دانشمندان به مشاهده ذراتی موسوم به "کائون" و "مزون B" پرداخته‌اند که فروپاشی حالت ماده و پادماده آنها باهم تفاوت دارد و اصطلاحا به آن "نقض پاریته بار " گفته می‌شود. از این گذشته، هنوز مشخص نیست که چرا هنگام پیدایش عالم، میزان بیشتری از ماده نسبت به پادماده باقی مانده است.
به گفته هادلی، ما تاکنون براین عقیده بودیم که با طبیعتی نامتقارن روبرو هستیم و به‌طور واضح نوعی عدم‌تقارن از چپ به راست در برهم‌کنش‌های ضعیف وجود دارد. بر همین اساس و با توجه به نتایج آزمایش‌های انجام‌شده، هادلی بیان می‌کند که چرخش وضعی کهکشان راه‌شیری با ایجاد پیچشی در ساختار فضا-زمان می‌تواند برروی الگوی فروپاشی ذره‌های زیراتمی تاثیر بگذارد. اگر چنین ادعایی درست باشد، پس طبیعت به‌طور کامل متقارن است. هادلی برای تایید پیش‌بینی‌اش به داده‌هایی نگاه کرد که در آزمایشگاه‌های "" سِرنو "بابار" جمع‌آوری شده؛ جایی‌که نتیجه برخورد ذره‌ها در جهت چرخش کهکشان منحرف شده است.
سرعت و حرکت زاویه‌ای چنین جرم عظیم و چرخنده‌ای می‌تواند نوعی کشش در چارچوب فضا-زمان محلی ایجاد کند و شکل فضازمان محلی را تغییر دهد. چنین تاثیری که ناشی از کهکشان ماست، میلیون‌ها برابر قوی‌تر از چرخش وضعی زمین است.
