نويسنده: مریم حاج حیدری
<li class="ContentPublishDate tplvar-content-publishdate">در تصویر راداری که توسط فضاپیمای کاسینی تهیه شده، سه مورد از برجسته‌ترین عوارض سطحی تیتان (بزرگ‌ترین قمر زحل) مشاهده می‌شود: تلماسه‌ها، دهانهها و بخشی از زانادو؛ منطقه‌ای بسیار روشن و اسرارآمیز در نزدیکی استوای قمر که لبه شمال‌غربی آن در این عکس از سمت چپ تا قسمت پایینی مرکز امتداد یافته است. از این گذشته، یک دهانه برخوردی به‌نام Ksa در بالا سمت راست قرار گرفته که 30 کیلومتر پهنا دارد. خط‌های تیره‌ای که از میان دو برجستگی دیگر کشیده شده‌اند تلماسه‌هایی هستند که نمونه‌های زمینی‌اش را می‌توان در مصر و نامیبیا پیدا کرد.
سه مورد از برجسته‌ترین عوارض سطحی تیتان یعنی تلماسه‌ها، دهانهها و بخشی از زانادو در تصویری که توسط فضاپیمای کاسینی گرفته شده دیده می‌شود.( NASA/JPL-Caltech)
دشت‌های تلماسه‌ای همچون کمربندی سرتاسری، سطح تیتان را از عرض‌جغرافیایی 30 درجه شمالی تا 30 درجه جنوبی پوشانده‌اند؛ البته به جز منطقه زانادو که به‌شکل قاره‌ای روشن به اندازه استرالیا در مرکز قمر بازتاب می‌‌کند. در این تصویر، تلماسه‌ها، تنها اندکی با منطقه زانادو هم‌پوشانی کرده‌اند و در مرزها نسبت به هم ساختاری گسسته و جداگانه دارند. چنین تلماسه‌های گستره‌ای در میان عوارض سطحی دیگر همچون دهانه Ksa نیز راه یافته‌اند.
<li class="ContentPublishDate tplvar-content-publishdate">در تصویر راداری که توسط فضاپیمای کاسینی تهیه شده، سه مورد از برجسته‌ترین عوارض سطحی تیتان (بزرگ‌ترین قمر زحل) مشاهده می‌شود: تلماسه‌ها، دهانهها و بخشی از زانادو؛ منطقه‌ای بسیار روشن و اسرارآمیز در نزدیکی استوای قمر که لبه شمال‌غربی آن در این عکس از سمت چپ تا قسمت پایینی مرکز امتداد یافته است. از این گذشته، یک دهانه برخوردی به‌نام Ksa در بالا سمت راست قرار گرفته که 30 کیلومتر پهنا دارد. خط‌های تیره‌ای که از میان دو برجستگی دیگر کشیده شده‌اند تلماسه‌هایی هستند که نمونه‌های زمینی‌اش را می‌توان در مصر و نامیبیا پیدا کرد.
سه مورد از برجسته‌ترین عوارض سطحی تیتان یعنی تلماسه‌ها، دهانهها و بخشی از زانادو در تصویری که توسط فضاپیمای کاسینی گرفته شده دیده می‌شود.( NASA/JPL-Caltech)