کهکشان آندرومدا، با تنها 2/5 میلیون سال نوری فاصله، نسبت به موقعیت کهکشان های بزرگ، واقعاً همسایه دیوار به دیوار ما محسوب می شود. از آنجایی که آندرومدا بسیار نزدیک است و مقیاسی حدود 260000 سال نوری دارد، تلسکوپ ماهواره کاوشگر تکامل کهکشان ها (گلکس) باید 11 عکس میدانی مختلف می گرفت تا بتواند این تصویر باشکوه و جذاب را از این کهکشان مارپیچ در نور فرابنفش خلق کند. بازوان مارپیچ آندرومدا (همچنین مشهور به M31) در عکس های نور مرئی به وضوح دیده می شوند؛ اما در نمای فرابنفش گلکس این بازوان بیشتر شبیه به حلقه هایی در تسلط ستارگان عظیم جوان و داغ هستند. این حلقه ها که مکان های پرجنب و جوش وفشرده پیدایش ستارگان اند، به عنوان شواهدی از برخورد آندرومدا با همسایه کوچکتر خود، کهکشان بیضی شکل M32، در بیش از 200 میلیون سال پیش تعبیر شده اند. کهکشان بزرگ آندرومدا و کهکشان راه شیری خودمان، دو عضو اصلی و برجسته از گروه کهکشان های محلی هستند.
Credit: GALEX, JPL-Caltech, NASA