Ever Green
متخصص بخش پزشکی
شایع ترین بیماری های كودكان ( قسمت هشتم )
علل متعددی برای گوش درد وجود دارد. شایعترین علت، عفونت و التهاب گوش میانی است كه " اوتیت مدیا " نامیده می شود . این مسئله بیشتر در كودكان زیر شش سال اتفاق می افتد ؛ زیرا لوله ای كه گوش میانی را به حلق مرتبط می كند ( شیپور استاش) ، در این كودكان نسبتاً كوتاه است، به این ترتیب عفونتهای بینی و گلو به راحتی می توانند به حفره گوش میانی منتقل شوند. كود كان ممكن است نتوانند محل درد را به خوبی مشخص كنند و در صورت شدید بودن درد ممكن است روی تمام یك نیمه ی صورت (نیمه مبتلا) دست گذاشته و آن را بفشارند. گلو درد، التهاب لوزه ها یا اوریون و التهاب و تورم غدد لنفاوی گردن نیز ممكن است باعث شكایت كودك از گوش درد شوند. درد شدید و تیركشنده گوش ممكن است به علت عفونت گوش خارجی ( اوتیت اكسترنال) باشد. التهاب گوش خارجی در كودكان می تواند به دلیل گیر افتادن یك جسم خارجی در گوش بوده وهمراه تاول در گوش باشد.
گوش درد اگرهمراه با كاهش شنوایی باشد باید جدی تلقی شود. اگر این مشكل تشخیص داده نشده و درمان نشود می تواند باعث آسیب دائم به گوش میانی شده و سبب كاهش شنوایی و اختلال درتكلم شود.
علائم احتمالی:
درد درمنطقه اطراف گوش، حرارت بالای 38 درجه سانتی گراد (100درجه فارنهایت)، ترشح چرك از گوش، كم شنوایی، التهاب لوزه ها، درد هنگام لمس گوش، غدد لنفاوی متورم در گردن. نخستین اقداماتی كه شما می توانید انجام دهید:
1- نخست درجه بدن كودك را اندازه گیری كنید؛2- مطمئن شوید كه آیا ترشح از گوش وجود دارد یا خیر؛
3- شنوایی كودك را آزمایش كنید. برای این كار، هنگامی كه سركودك به سمت شما نیست نام او را به آرامی صدا كنید و ببینید آیا كودك سرش را بر می گرداند یا خیر؛
4- ته گلوی كودك را با انتهای یك قاشق كه روی زبان كودك قرار می دهید معاینه كنید و ببینید آیا لوزه ها متورم و قرمز هستند یا خیر؛
5- حفره گوش خارجی را برای یافتن التهاب یا تاول بررسی كنید. هیچ چیز حتی یك گوش پاك كن پنبه ای را داخل گوش نكیند؛
6- هیچ گاه بدون دستور پزشك از قطره های گوشی استفاده نكنید.
مراجعه به پزشك
- اگر كودك شما از گوش درد شكایت دارد هرچه سریعتر با پزشك خود مشورت كنید. اغلب گوش دردها به علت عفونت هستند.
- در صورت درد شدید، تب بالا و بخصوص خروج مایع از گوش، بلافاصله با پزشك تماس بگیرید.
- اگر كودك كوچكتراز آن است كه درد گوش خود را بیان كند و فقط گریه می كند یا احتمالاً گوش مبتلا را می كشد و فشار می دهد، با پزشك تماس بگیرید.
اقداماتی كه پزشك انجام می دهد:
پزشك برای اطمینان از علت گوش درد، گوش را معاینه می كند. اگر علت گوش درد عفونت میكروبی باشد، پزشك احتمالاً یك داروی آنتی بیوتیك تجویز خواهد كرد.
اقداماتی كه شما می توانید برای كمك به كودك انجام دهید:
- در صورتی كه علت گوش درد، وجود تاول در گوش خارجی و التهاب نباشد، یك كیسه آب گرم را داخل یك حوله پیچیده و آن را روی گوش مبتلا قرار دهید تا درد كودك آرام تر شود؛
- تا زمان پاك شدن عفونت، از ورود آب به داخل گوش هنگام حمام كردن جلوگیری كنید.
عفونت گوش خارجی ( اوتیت اكسترنال)
اوتیت خارجی عبارت است از عفونت كانال گوش خارجی ( مجرایی كه لاله گوش را به پرده گوش متصل می كند)، این عفونت ممكن است به وسیله یك جسم خارجی در گوش، یك فولیكولیت ( التهاب و عفونت ریشه مو) در كانال گوش خارجی ، یا بر اثر آسیب پوست كانال به علت دستكاری و خاراندن شدید ایجاد شود. عفونت گوش خارجی درافرادی كه در آبهای آلوده شنا می كنند، بیشتر است .علائم عفونت عبارت اند از: درد گوش ، التهاب گوش خارجی، تورم ، خارش و پوسته ریزی و یا ترشح از گوش. از آنجایی كه گوش خارجی نقش خیلی اساسی در شنوایی ندارد، عفونت آن اغلب خطرناك نیست. با این حال عفونت گوش خارجی باید همیشه درمان شود زیرا امكان دارد كه این عفونت به استخوان های جمجمه منتقل شود. هر ترشحی از گوش باید جدی تلقی شده و درمان شود زیرا ممكن است علامتی از عفونت گوش میانی باشد.
علائم عفونت عبارت اند از: درد گوش ، التهاب گوش خارجی، تورم ، خارش و پوسته ریزی و یا ترشح از گوش. از آنجایی كه گوش خارجی نقش خیلی اساسی در شنوایی ندارد، عفونت آن اغلب خطرناك نیست. با این حال عفونت گوش خارجی باید همیشه درمان شود زیرا امكان دارد كه این عفونت به استخوان های جمجمه منتقل شود. هر ترشحی از گوش باید جدی تلقی شده و درمان شود زیرا ممكن است علامتی از عفونت گوش میانی باشد.
علائم احتمالی: گوش درد ، قرمزی و درد لاله گوش و كانال گوش خارجی ، وجود تاول چركی در كانال گوش خارجی ، ترشح از گوش ، خارش ، خشكی و پوسته ریزی گوش.
نخستین اقداماتی كه شما می توانید انجام دهید:
1- مجرای گوش وكانال گوش را تاحدی كه امكان دارد معاینه كنید وعلائم عفونت را بررسی نمایید. در صورت وجود جسم خارجی در كانال گوش ، بدون دستكاری زیاد سعی كنید آن را خارج نمایید، اگر جسم خارجی به راحتی بیرون نیامد ازهر نوع دستكاری بیشتر خودداری كنید؛
2- هیچ شیئی را داخل گوش نكنید و كودك را نیز تشویق كنید تا از دستكاری و خاراندن گوش خودداری كند؛
3- از كودك بخواهید دهان را تا حد امكان بازكند و ببیند آیا این كار سبب درد می شود یا خیر ( این علامت نشانه عفونت گوش میانی است)؛
4- به آرامی گوش را كشیده و ببینید آیا لاله گوش در لمس ، دردناك است یا خیر( این علامت نشانه عفونت گوش خارجی است)؛
5- هر ترشحی را با آب گرم و صابون بشویید ؛
6- برای كاهش درد گوش كودك ، می توانید از شربت استامینوفن استفاده كنید؛
7- می توانید یك پارچه تمیز پنبه ای روی گوش قرار دهید تا ترشحات گوش را جذب كند؛
8- در صورت وجود هرگونه ترشحی از گوش یا شك به عفونت كانال گوش خارجی ، هرچه سریع تر با پزشك تماس بگیرید.
علل متعددی برای گوش درد وجود دارد. شایعترین علت، عفونت و التهاب گوش میانی است كه " اوتیت مدیا " نامیده می شود . این مسئله بیشتر در كودكان زیر شش سال اتفاق می افتد ؛ زیرا لوله ای كه گوش میانی را به حلق مرتبط می كند ( شیپور استاش) ، در این كودكان نسبتاً كوتاه است، به این ترتیب عفونتهای بینی و گلو به راحتی می توانند به حفره گوش میانی منتقل شوند. كود كان ممكن است نتوانند محل درد را به خوبی مشخص كنند و در صورت شدید بودن درد ممكن است روی تمام یك نیمه ی صورت (نیمه مبتلا) دست گذاشته و آن را بفشارند. گلو درد، التهاب لوزه ها یا اوریون و التهاب و تورم غدد لنفاوی گردن نیز ممكن است باعث شكایت كودك از گوش درد شوند. درد شدید و تیركشنده گوش ممكن است به علت عفونت گوش خارجی ( اوتیت اكسترنال) باشد. التهاب گوش خارجی در كودكان می تواند به دلیل گیر افتادن یك جسم خارجی در گوش بوده وهمراه تاول در گوش باشد.
گوش درد اگرهمراه با كاهش شنوایی باشد باید جدی تلقی شود. اگر این مشكل تشخیص داده نشده و درمان نشود می تواند باعث آسیب دائم به گوش میانی شده و سبب كاهش شنوایی و اختلال درتكلم شود.
علائم احتمالی:
درد درمنطقه اطراف گوش، حرارت بالای 38 درجه سانتی گراد (100درجه فارنهایت)، ترشح چرك از گوش، كم شنوایی، التهاب لوزه ها، درد هنگام لمس گوش، غدد لنفاوی متورم در گردن. نخستین اقداماتی كه شما می توانید انجام دهید:
1- نخست درجه بدن كودك را اندازه گیری كنید؛2- مطمئن شوید كه آیا ترشح از گوش وجود دارد یا خیر؛
3- شنوایی كودك را آزمایش كنید. برای این كار، هنگامی كه سركودك به سمت شما نیست نام او را به آرامی صدا كنید و ببینید آیا كودك سرش را بر می گرداند یا خیر؛
4- ته گلوی كودك را با انتهای یك قاشق كه روی زبان كودك قرار می دهید معاینه كنید و ببینید آیا لوزه ها متورم و قرمز هستند یا خیر؛
5- حفره گوش خارجی را برای یافتن التهاب یا تاول بررسی كنید. هیچ چیز حتی یك گوش پاك كن پنبه ای را داخل گوش نكیند؛
6- هیچ گاه بدون دستور پزشك از قطره های گوشی استفاده نكنید.
مراجعه به پزشك
- اگر كودك شما از گوش درد شكایت دارد هرچه سریعتر با پزشك خود مشورت كنید. اغلب گوش دردها به علت عفونت هستند.
- در صورت درد شدید، تب بالا و بخصوص خروج مایع از گوش، بلافاصله با پزشك تماس بگیرید.
- اگر كودك كوچكتراز آن است كه درد گوش خود را بیان كند و فقط گریه می كند یا احتمالاً گوش مبتلا را می كشد و فشار می دهد، با پزشك تماس بگیرید.
اقداماتی كه پزشك انجام می دهد:
پزشك برای اطمینان از علت گوش درد، گوش را معاینه می كند. اگر علت گوش درد عفونت میكروبی باشد، پزشك احتمالاً یك داروی آنتی بیوتیك تجویز خواهد كرد.
اقداماتی كه شما می توانید برای كمك به كودك انجام دهید:
- در صورتی كه علت گوش درد، وجود تاول در گوش خارجی و التهاب نباشد، یك كیسه آب گرم را داخل یك حوله پیچیده و آن را روی گوش مبتلا قرار دهید تا درد كودك آرام تر شود؛
- تا زمان پاك شدن عفونت، از ورود آب به داخل گوش هنگام حمام كردن جلوگیری كنید.
عفونت گوش خارجی ( اوتیت اكسترنال)
اوتیت خارجی عبارت است از عفونت كانال گوش خارجی ( مجرایی كه لاله گوش را به پرده گوش متصل می كند)، این عفونت ممكن است به وسیله یك جسم خارجی در گوش، یك فولیكولیت ( التهاب و عفونت ریشه مو) در كانال گوش خارجی ، یا بر اثر آسیب پوست كانال به علت دستكاری و خاراندن شدید ایجاد شود. عفونت گوش خارجی درافرادی كه در آبهای آلوده شنا می كنند، بیشتر است .علائم عفونت عبارت اند از: درد گوش ، التهاب گوش خارجی، تورم ، خارش و پوسته ریزی و یا ترشح از گوش. از آنجایی كه گوش خارجی نقش خیلی اساسی در شنوایی ندارد، عفونت آن اغلب خطرناك نیست. با این حال عفونت گوش خارجی باید همیشه درمان شود زیرا امكان دارد كه این عفونت به استخوان های جمجمه منتقل شود. هر ترشحی از گوش باید جدی تلقی شده و درمان شود زیرا ممكن است علامتی از عفونت گوش میانی باشد.
علائم عفونت عبارت اند از: درد گوش ، التهاب گوش خارجی، تورم ، خارش و پوسته ریزی و یا ترشح از گوش. از آنجایی كه گوش خارجی نقش خیلی اساسی در شنوایی ندارد، عفونت آن اغلب خطرناك نیست. با این حال عفونت گوش خارجی باید همیشه درمان شود زیرا امكان دارد كه این عفونت به استخوان های جمجمه منتقل شود. هر ترشحی از گوش باید جدی تلقی شده و درمان شود زیرا ممكن است علامتی از عفونت گوش میانی باشد.
علائم احتمالی: گوش درد ، قرمزی و درد لاله گوش و كانال گوش خارجی ، وجود تاول چركی در كانال گوش خارجی ، ترشح از گوش ، خارش ، خشكی و پوسته ریزی گوش.
نخستین اقداماتی كه شما می توانید انجام دهید:
1- مجرای گوش وكانال گوش را تاحدی كه امكان دارد معاینه كنید وعلائم عفونت را بررسی نمایید. در صورت وجود جسم خارجی در كانال گوش ، بدون دستكاری زیاد سعی كنید آن را خارج نمایید، اگر جسم خارجی به راحتی بیرون نیامد ازهر نوع دستكاری بیشتر خودداری كنید؛
2- هیچ شیئی را داخل گوش نكنید و كودك را نیز تشویق كنید تا از دستكاری و خاراندن گوش خودداری كند؛
3- از كودك بخواهید دهان را تا حد امكان بازكند و ببیند آیا این كار سبب درد می شود یا خیر ( این علامت نشانه عفونت گوش میانی است)؛
4- به آرامی گوش را كشیده و ببینید آیا لاله گوش در لمس ، دردناك است یا خیر( این علامت نشانه عفونت گوش خارجی است)؛
5- هر ترشحی را با آب گرم و صابون بشویید ؛
6- برای كاهش درد گوش كودك ، می توانید از شربت استامینوفن استفاده كنید؛
7- می توانید یك پارچه تمیز پنبه ای روی گوش قرار دهید تا ترشحات گوش را جذب كند؛
8- در صورت وجود هرگونه ترشحی از گوش یا شك به عفونت كانال گوش خارجی ، هرچه سریع تر با پزشك تماس بگیرید.