۱۰۰ ســـال از غرق شدن تایتانیک گــــذشت
آر ام اس تایتانیک (به انگلیسی: RMS Titanic) کشتی بخار بزرگی بود که در چهاردهم آوریل ۱۹۱۲، در هنگام سفر از بندر ساوتهمپتون انگلیس به نیویورک آمریکا به علّت تصادف با کوه یخ غرق شد و نزدیک به ۱۷۲۵ نفر از مسافران آن جان خود را از دست دادند.
طراح اصلی این کشتی بزرگ، مهندس ایرلندی، توماس اندروز و ناخدای کشتی کاپیتان ادوارد جان اسمیت بود. مدیر شرکت دریایی ستارهٔ سفید (صاحب کشتی تایتانیک) بروس ایزمای فرار کرد و زنده ماند. شمار ۷۰۵ نفر از ۲۳۰۰ نفری که در کشتی بودند زنده ماندند.
یکی از مسافرانی که نجات یافت ایملی ریچاردز بود که بعدها گفت : صحنهٔ غرق شدن مسافران یکی از ترسناکترین صحنه هایی بود که تا به حال دیده بودم. در کتاب هایی از جمله کتاب عجیب تر از علم علّت هایی که علّت برخورد با کوه یخ گردیده نقل شده است. که یکی از آنها بودن تابوتی نفرین شده است که بودن این تابوت در وسیلههای نقلیهٔ دیگر نیز ایجاد حادثه ای ناگوار کرده است.
کسانی دیگر پیش از این که کشتی تایتانیک به کوه یخ برخورد کند از این حادثه به طور الهی و یا در خواب آگاه شده بودند که یکی از آنها کسی بود که سروده ای که در یکی از بخشهای آن نوشته شده بود همهٔ کسانی که در کشتی اند را نجات بده و صدای آب را در خواب خود می شنید و فردای آن شب کشتی تایتانیک غرق شد.
آر ام اس تایتانیک (به انگلیسی: RMS Titanic) کشتی بخار بزرگی بود که در چهاردهم آوریل ۱۹۱۲، در هنگام سفر از بندر ساوتهمپتون انگلیس به نیویورک آمریکا به علّت تصادف با کوه یخ غرق شد و نزدیک به ۱۷۲۵ نفر از مسافران آن جان خود را از دست دادند.
طراح اصلی این کشتی بزرگ، مهندس ایرلندی، توماس اندروز و ناخدای کشتی کاپیتان ادوارد جان اسمیت بود. مدیر شرکت دریایی ستارهٔ سفید (صاحب کشتی تایتانیک) بروس ایزمای فرار کرد و زنده ماند. شمار ۷۰۵ نفر از ۲۳۰۰ نفری که در کشتی بودند زنده ماندند.
یکی از مسافرانی که نجات یافت ایملی ریچاردز بود که بعدها گفت : صحنهٔ غرق شدن مسافران یکی از ترسناکترین صحنه هایی بود که تا به حال دیده بودم. در کتاب هایی از جمله کتاب عجیب تر از علم علّت هایی که علّت برخورد با کوه یخ گردیده نقل شده است. که یکی از آنها بودن تابوتی نفرین شده است که بودن این تابوت در وسیلههای نقلیهٔ دیگر نیز ایجاد حادثه ای ناگوار کرده است.
کسانی دیگر پیش از این که کشتی تایتانیک به کوه یخ برخورد کند از این حادثه به طور الهی و یا در خواب آگاه شده بودند که یکی از آنها کسی بود که سروده ای که در یکی از بخشهای آن نوشته شده بود همهٔ کسانی که در کشتی اند را نجات بده و صدای آب را در خواب خود می شنید و فردای آن شب کشتی تایتانیک غرق شد.