http://apod.nasa.gov/apod/image/1111/rcw86_IRXraycomposite2811.jpg
در سال 185 پس از میلاد ستاره شناسان چینی ظهور ستاره جدیدی را در ستارگان Nanmen ، قسمتی از آسمان که در نقشه های امروزی به نام آلفا و بتا قنطورس شناخته می شود، ثبت کردند. ستاره نوظهور تا ماه ها قابل رویت بود و به نظر می رسد اولین ابرنواختر ثبت شده باشد. این تصویر ترکیبی با طول موج های مختلف از تلسکوپ های گردان قرن 21، XMM-Newton و چاندرا با اشعه ایکس، و اسپیتزر و وایز با نور مادون قرمز بدست آمده است. این تصویر بقایای ابرنواختر، RCW 86 را نشان می دهد که به نظر می رسد باقیمانده یک انفجار ستاره ای باشد. این تصویر با رنگ های غیر واقعی، گاز بین ستاره ای را نشان می دهد که با گسترش ابرنواختر در محدوده اشعه ایکس ( به رنگ آبی و سبز) و تشعشع غبار بین ستاره ای در دماهای پایین تر در نور مادون قرمز(به رنگ قرمز و زرد) ، گرم می شود. فراوانی عنصر آهن و فقدان ستاره های نوترونی یا تپ اختر در بقایا نشان می دهد که ابرنواختر از نوع Ia بوده است. ابرنواخترهای Ia انفجارهای هسته ای- گرمایی هستند که یک ستاره کوتوله سفید را که درحال جذب مواد از یک سیستم دوتایی ستاره ای در کنارش است، نابود می کنند. سرعت شوک اندازه گیری شده از پوسته ساطع کننده اشعه ایکس و غبار مادون قرمز نشان می دهد که این بقایا با سرعت بسیار زیاد در حال گسترش درون یک حباب کم چگال است که پیش از انفجار توسط سیستم کوتوله سفید ایجاد شده بود. RCW 86 به فاصله 8200 سال نوری در نزدیکی صفحه کهکشان راه شیری قرار دارد و شعاعی حدود 50 سال نوری دارد.
در سال 185 پس از میلاد ستاره شناسان چینی ظهور ستاره جدیدی را در ستارگان Nanmen ، قسمتی از آسمان که در نقشه های امروزی به نام آلفا و بتا قنطورس شناخته می شود، ثبت کردند. ستاره نوظهور تا ماه ها قابل رویت بود و به نظر می رسد اولین ابرنواختر ثبت شده باشد. این تصویر ترکیبی با طول موج های مختلف از تلسکوپ های گردان قرن 21، XMM-Newton و چاندرا با اشعه ایکس، و اسپیتزر و وایز با نور مادون قرمز بدست آمده است. این تصویر بقایای ابرنواختر، RCW 86 را نشان می دهد که به نظر می رسد باقیمانده یک انفجار ستاره ای باشد. این تصویر با رنگ های غیر واقعی، گاز بین ستاره ای را نشان می دهد که با گسترش ابرنواختر در محدوده اشعه ایکس ( به رنگ آبی و سبز) و تشعشع غبار بین ستاره ای در دماهای پایین تر در نور مادون قرمز(به رنگ قرمز و زرد) ، گرم می شود. فراوانی عنصر آهن و فقدان ستاره های نوترونی یا تپ اختر در بقایا نشان می دهد که ابرنواختر از نوع Ia بوده است. ابرنواخترهای Ia انفجارهای هسته ای- گرمایی هستند که یک ستاره کوتوله سفید را که درحال جذب مواد از یک سیستم دوتایی ستاره ای در کنارش است، نابود می کنند. سرعت شوک اندازه گیری شده از پوسته ساطع کننده اشعه ایکس و غبار مادون قرمز نشان می دهد که این بقایا با سرعت بسیار زیاد در حال گسترش درون یک حباب کم چگال است که پیش از انفجار توسط سیستم کوتوله سفید ایجاد شده بود. RCW 86 به فاصله 8200 سال نوری در نزدیکی صفحه کهکشان راه شیری قرار دارد و شعاعی حدود 50 سال نوری دارد.