اشعاری برای مشاعره با <<<< ک >>>>

[Reza Sharifi]

كجا؟
هر جا كه پيش آيد
به آنجايي كه مي‌گويند
چو گل روييده شهري روشن از درياي تر دامان
و در آن چشمه‌هايي هست
كه دايم رويد و رويد گل و برگ بلورين بال شعر از آن
و مي نوشد از آن مردي كه مي‌گويد:
چرا بر خويشتن هموار بايد كرد رنج آبياري كردن باغي
كز آن گل كاغذين رويد؟​

 

[Xaniar]

پاسخ : مشاعره با <<<< ک >>>>

کرمی که چو زاهدان خورد برگ درخت
نی درخور زهد سازد از دنیا رخت
از ابرو و چشم ار به بتان ماند سخت
چه سود که نیستش به معشوقی بخت

 

[Reza Sharifi]

پاسخ : مشاعره با <<<< ک >>>>

کسي مرا به آفتاب

معرفي نخواهد کرد

کسي مرا به ميهماني گنجشک ها نخاهد برد

پرواز را بخاطر بسپار

پرنده مردني ست . . .


فروغ فرخزاد

 

[پانته آ]

پاسخ : مشاعره با <<<< ک >>>>

کسی کند سوی دل خسته حافظ نظری؟
چشم مستش که به هر گوشه خرابی دارد

 

[baroon]

پاسخ : مشاعره با <<<< ک >>>>

کمند مهر چنان پاره کن که گر روزی

شوی ز کرده پشیمان، بهم توانی بست​

 

[baroon]

پاسخ : مشاعره با <<<< ک >>>>

کی شعر تر انگیزد، خاطر که حزین باشد

یک نکته ازین معنی، گفتیم و همین باشد​

 

[khale suske]

پاسخ : مشاعره با <<<< ک >>>>

کس در آن سلسله غیر از من و دل بند نبود
یک گرفتار از این جمله که هستند نبود
نرگس غمزه زنش اینهمه بیمار نداشت
سنبل پر شکنش هیچ گرفتار نداشت

 

[fatemeh]

پاسخ : مشاعره با <<<< ک >>>>

کاش ما آن دو پرستو بودیم
که همه عمر سفر می کردیم
از بهاری به بهاری دیگر

فروغ فرخ زاد​

 

[baroon]

کردم هزار چاره پی اضطراب دل

ممکن نشد دمی که به خاطر نیارمت​

 

[fatemeh]

کاش میشد در عبور عابران رد چشمان تو را پیدا کنم
درنگاه ساکت آیینه ها ناز چشمان تورا معنا کنم

کاش میشد درحضور آسمان دستها را تا نهایت بازکرد
ساقه خشکیده احساس را با سرانگشت تبسم ناز کرد

کاشکی برقلبمان جای نهیب یک تلنگر از حقیقت میزدیم
له نمیشد زیر پا احساسمان یک شبی حرف از محبت میزدیم​

 

[baroon]

کاش می دانستم

پشت هر چهره ی خندان نقاب

چه کسی می گرید؟!

 

[پانته آ]

که گفت حافظ از اندیشه تو باز آمد
من این نگفته ام آن کس که گفت بهتان گفت

 

[baroon]

کاملان از عیب خود بیش از هنر یابند فیض
بهره ی طاووس از پا بیش از بال خود است​

 

[baroon]

کدامین چشمه سمی شد که آب از آب می ترسد؟
که حتی ذهن ماهیگیر از قلاب می ترسد؟

گرفته دامن شب را غباری آنچنان در هم
که پلک از چشم و چشم از پلک و پلک از خواب می ترسد!​

 

[baroon]

کس ندیده ز یک گل شود بهار ولی
تو آن گلی که ز روی تو صد بهار آید​

 

[fatemeh]

کار ما نیست شناسایی «راز» گل سرخ ،
کار ما شاید این است​

که در «افسون» گل سرخ شناور باشیم‌.

​

​

سهراب سپهری​

​

 

[majnooneleyli]

كجاست همنفسى تا به شرح عرضه دهم	كه دل چه مى كشد از روزگار هجرانش
زمانه از ورق گل مثال روى تو بست	ولى ز شرم تو در غنچه كرد پنهانش
تو خفته اى و نشد عشق را كرانه پديد	تبارك الله ازين ره كه نيست پايانش
جمال كعبه مگر عذر رهروان خواهد	كه جان زنده دلان سوخت در بيابانش
بريد صبح وفانامه اى كه برد بدوست	ز خون ديده ما بود مهر عنوانش [SUP](227)[/SUP]
بدين شكسته ء بيت الحزن كه مى آرد؟	نشان يوسف دل از چه زنخدانش

بگيرم آن سر زلف و به دست خواجه دهم

كه سوخت حافظ بى دل ز مكر و دستانش

:گل::گل:

 

[baroon]

کابوست آشفته‌تر باد!
باشد که چو از خواب برآیی
تعبیرش را تدبیری کنی

 

[fatemeh]

كس دل به اختيار به مهرت نمی دهد........ دامی نهاده ای كه گرفتار می كنی

​

​

​

سعدی شیرازی​

​

 

[baroon]

كی رفته ای ز دل كه تمنا كنم تو را؟

كی بوده ای نهفته كه پيدا كنم تو را؟​