اشعار ايراني به زبان انگليسي

[melika]

شعر سهراب سپهری همراه با ترجمه
​

صدا کن مرا

صداي تو خوب است.
صداي تو سبزينه آن گياه عجيبي است
كه در انتهاي صميميت حزن مي‌رويد.
در ابعاد اين عصر خاموش
من از طعم تصنيف در متن ادراك يك كوچه تنهاترم.
بيا تا برايت بگويم چه اندازه تنهايي من بزرگ است.
و تنهايي من شبيخون حجم تو را پيش‌بيني نمي‌كرد.
و خاصيت عشق اين است.
كسي نيست،
بيا زندگي را بدزديم، آن وقت
ميان دو ديدار قسمت كنيم.
بيا با هم از حالت سنگ چيزي بفهميم.
بيا زودتر چيزها را ببينيم.
ببين، عقربك‌هاي فواره در صفحه ساعت حوض
زمان را به گردي بدل مي‌كنند.
بيا آب شو مثل يك واژه در سطر خاموشي‌ام.
بيا ذوب كن در كف دست من جرم نوراني عشق را.
مرا گرم كن
(و يك‌بار هم در بيابان كاشان هوا ابر شد
و باران تندي گرفت
و سردم شد، آن وقت در پشت يك سنگ،
اجاق شقايق مرا گرم كرد.)


Call me
Sweet is your voice
Sweet is the foliage of the strange plant
Grown in the farthest edge of sorrow
Within the space of this silent age
Lonelier am I than the test of a song
Within the scope of the alley’s conception
Come, let me tell you how vast is my loneliness?
My loneliness didn’t predict this ambush of your stature
And this is the characteristic of love
Nobody is here
Come, let us steal life and then
Divide it between two meetings
Together let us pore
The morning of the state of a pebble
Quick, let us see things
The dials of a the fountain clock turns time into dust
Come, melt lake a word in a line of my silence
Come, melt the bright weight of love in my palms
Make me warm
(And once upon Kashan’s plain the sky grow clouded
And a shower fell
And chilled men, then behind a rock
The hearth of anemone warmed me)​

 

[..::آبی دل::..]

Akhavan Sales Poems

.there we have akhavan sales poems that translated to english


moment of visit

moment of visit is soon.
again i'm frenzied ,an intoxicate;
again my heart trembles , also my hand.
it seems i'm in the other world.
O! razor doesn't scrape my cheek carelessly!
O, hand doesn't dishevel my beauty hair!
and heart doesn't disgrace me!
_time of visit is soon

:دوست:
​

 

[BLaDe]

فریدون مشیری

فریدون مشیری​

کوچه​

Alley​

بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم:نیش:
همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم

Lonely I walked through the alley again on moonlit night,​

My body, a pair of eyes seeking your sight,​

شوق دید ار تو لبریز شد از جام وجودم
شدم آن عاشق دیوانه که بودم

My soul, a cup brimming with your pleasure,​

I was again the same old Lover on fire.​

از نهانخانه جانم گل یاد تو درخشید:دل شکسته:
باغ صد خاطره خندید
عطر صد خاطره پیچید

In depth of my soul, the rose of your memory shined. ​

The garden of a hundred fold memory gleamed, ​

The perfume, of hundred fold memory floated in the air.​

یادم آمد که شبی با هم از آن کوچه گذشتیم
پر گشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیم.

I recall, we walked through that alley a night​

Arm in arm, we walked in loneliness.​

ساعتی بر لب ان جوی نشستیم
و همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت ،
من همه محو تماشای نگاهت.

We sat for short tome by the brook,​

Within your black eyes the secret of world you took,​

And I captured by the attention of your look.​

آسمان صاف و شب آرام
بخت خندان و زمان آرام.

Sky clear and night calm​

Fortune smiling and time tame.​

خوشه ماه فرو ریخته در آب ،
شاخه ها دست بر آورده به مهتاب .

Within water, Grapes of moon were falling,​

Arms of branches to moon were calling.​

شب و صحرا و گل و سنگ
همه دل داده به آواز شباهنگ.

Night, desert, flower and stone​

All loss to the song of the nightingale.​

یادم آید تو به من گفتی : " از این عشق حذر کن !:دل شکسته:
لحظه ای چند بر این آب نظر کن.

I recall, you said "Avoid Love!"​

"Let your eyes upon the brook fall.​

آب ، آیینه عشق گذران است،
تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است.

"Water is mirror of love, brief and short, ​

'Today with another amorous glance you disport.​

باش فردا که دلت با دگران است !
تا فراموش کنی ، چندی از این شهر سفر کن ! "

"Tomorrow your heart will be to other person !​

"Forget Love, for sometime traveled from this town ! "​

با تو گفتم : حذر از عشق !؟ ندانم
سفر از پیش تو ؟ هرگز نتوانم ، نتوانم.

I told " Avoid love ? I don't know​

"Go away from you? I cannot, I cannot.​

 

[آسمان دریایی]

[h=2]شعری از عطار به نام خدا



صبح است دمی‌با می‌گلرنگ زنیم

وین شیشه نام و ننگ بر سنگ زنیم

دست از امل دراز خود باز کشیم

در زلف دراز و دامن چنگ زنیم

Morning is here; let's finish the wine
​

Let's dash our bottle of shame against a rock
​

Let's leave our far- fetched dreams behind
​

To finger long tresses, and the strings of the lyre
​

 

[آسمان دریایی]

پاسخ : اشعار ایرانی به زبان انگلیسی

شعری زیبا در مورد گذر عمر



به نام خدا


این قافله عمر عجب می‌گذرد

دریاب دمی‌که با طرب می‌گذرد

ساقی غم فردای حریفان چه خوری

پیش آر پیاله که شب می‌گذرد

The caravan of life is fast on the march



Seize your moment of fun, for it is a carnival.


Oh saki, why worry over what our companions may do?


Set fort cups, for the night is on the march too.
​

 

[آسمان دریایی]

[h=2]شعری زیبا از خیام به نام خدا


از من رمقی به سعی ساقی مانده است

وز صحبت خلق وفایی مانده است

از باده دوشین قدحی بیش نماند

از عمر ندانم که چه باقی مانده است

A last gasp remains in me thanks to the saki s care
​

And infidelity is all that remains in people
​

A mere cup remains from last night s wine
​

And what remains of my life,I do not know.
​

 

[خلیج همیشه پارس]

شعر (بنـي آدم) سعـــــدي + ترجمه انگليسي

"The children of humanity are each others limbs" ​

​

"That shares an origin in their creator"​

"When one limb passes its days in pain"

"The other limbs can not remain easy"

"You who feel no pain at the suffering of others"

"It is not fitting you be called human"


==========================================

بنی آدم اعضای یکدیگرند

که در آفرینش ز یک گوهرند

چو عضوی به درد آورد روزگار

دگر عضوها را نماند قرار

تو کز محنت دیگران بی غمی

نشاید که نامت نهند آدمی​

​

---

 

[خلیج همیشه پارس]

ارسال: #1ترجمه غزل (صـلاح کار کـجا) حافظ + تـــــــرجمه انگليسي

صـلاح کار کـجا و مـن خراب کـجا
بـبین تـفاوت ره کز کجاست تا به کجا
دلـم ز صومعه بگرفت و خرقـه سالوس
کـجاسـت دیر مغان و شراب ناب کجا
چـه نسبت است به رندی صلاح و تقوا را
سـماع وعـظ کـجا نغمـه رباب کجا
ز روی دوست دل دشمـنان چـه دریابد
چراغ مرده کـجا شمـع آفـتاب کـجا
چو کحل بینش ما خاک آستان شماست
کـجا رویم بـفرما از این جـناب کـجا
مبین به سیب زنخدان که چاه در راه است
کـجا همی‌روی ای دل بدین شتاب کجا
بـشد کـه یاد خوشش باد روزگار وصال
خود آن کرشمه کجا رفت و آن عتاب کجا
قرار و خواب ز حافظ طمع مدار ای دوست
قرار چیسـت صبوری کدام و خواب کـجا
----------------------------------------------------------------------------------

Where is sensible action, & my insanity whence
See the difference, it is from where to whence.
From the church & hypocritical vestments, I take offence
Where is the abode of the Magi, & sweet wine whence
For dervishes, piety and sensibility make no sense
Where is sermon and hymn, & the violin's music whence
Upon seeing our friend, our foes put up their defens
Where is a dead lantern, & the candle of the sun whence
My eye-liner is the dust of your door and fence
Where shall I go, tell me, you command me whence
Take your focus from your chin to the trap on the path hence
Where to O heart, in such hurry you go whence
May his memory of union be happy and intense
Where are your amorous gestures, & your reproach whence
Make not restlessness & insomnia, Hafiz's sentence
What is rest, which is patience, and sleep whence​

---

 

[خلیج همیشه پارس]

ترجمه غزل (الا يا ايهــــــــا الساقي) حافظ + تـــــــرجمه انگليسي

الا یا ایها الـساقی ادر کاسا و ناولـها
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل‌ها

بـه بوی نافه‌ای کاخر صبا زان طره بگـشاید

ز تاب جعد مشکینش چه خون افـتاد در دل‌ها

مرا در منزل جانان چه امـن عیش چون هر دم

جرس فریاد می‌دارد که بربندید مـحـمـل‌ها

بـه می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید

کـه سالک بی‌خبر نبود ز راه و رسم منزل‌ها

شـب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایل

کـجا دانـند حال ما سبکـباران ساحـل‌ها

همـه کارم ز خود کامی به بدنامی کشید آخر

نـهان کی ماند آن رازی کز او سازند محفل‌ها

حضوری گر همی‌خواهی از او غایب مشو حافظ

مـتی ما تلق من تهوی دع الدنیا و اهملـها

=======================================

O beautiful wine-bearer, bring forth the cup and put it to my lips​

Path of love seemed easy at first, what came was many hardships

With its perfume, the morning breeze unlocks those beautiful locks

The curl of those dark ringlets, many hearts to shreds strips

In the house of my Beloved, how can I enjoy the feast

Since the church bells call the call that for pilgrimage equips

With wine color your robe, one of the old Magi’s best tips

Trust in this traveler’s tips, who knows of many paths and trips

The dark midnight, fearful waves, and the tempestuous whirlpool

How can he know of our state, while ports house his unladen ships

I followed my own path of love, and now I am in bad repute

How can a secret remain veiled, if from every tongue it drips

If His presence you seek, Hafiz, then why yourself eclipse

Stick to the One you know, let go of imaginary trips​

---

 

[ice star]

خب اینم شعری از شهریار خودمون::نیش2:

[FONT=tahoma,verdana,Vazir,helvetica,sans-serif] همای رحمت
The Huma of bliss


علي اي هماي رحمت تو چه آيتي خدا را
که به ماسوا فکندي همه سايه‌ي هما را


O Ali! the bird of bliss, what a portent of God thou art

For, thy shadow hast over-shadowed one and all



دل اگر خداشناسي همه در رخ علي بين
به علي شناختم به خدا قسم خدا را
O heart! If thou art Gog-gnostic, seek every thing in Ali`simage

By God , I came to know God by the very Ali indeed


به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند



چو علي گرفته باشد سر چشمه‌ي بقا را
By God in the two universes no trace doth remain of mortality

Cos Ali hast occupied the source of eternity


مگر اي سحاب رحمت تو بباري ارنه دوزخ
به شرار قهر سوزد همه جان ماسوا را
O the cloud of bliss! thou should of rain if not ,the hell
Would burn one and all`s lives in violence



برو اي گداي مسکين در خانه‌ي علي زن
که نگين پادشاهي دهد از کرم گدا را
O! the poor beggar go and knock at Ali`s door

Cos he would present thou the king`s seal-ring in charity


بجز از علي که گويد به پسر که قاتل من
چو اسير تست اکنون به اسير کن مدارا
Nobody save Ali would order his son to be kind to his murderer

While he is thy captive


بجز از علي که آرد پسري ابوالعجائب
که علم کند به عالم شهداي کربلا را
Who save Ali begetest a surprising son

Who renderst universal fame and honour to the Karbala martyrs


چو به دوست عهد بندد ز ميان پاکبازان
چو علي که ميتواند که بسر برد وفا را
Who canst pay allegiance to friend like Ali

Amoung the sincere devoters to keep his promise to friend


نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت
متحيرم چه نامم شه ملک لافتي را

Neither can he be called God nor can he called son

I wonder what shall I call the king of Lafata Land?



بدو چشم خون فشانم هله اي نسيم رحمت
که ز کوي او غباري به من آر توتيا را
O the breeze of Bliss! I shall spray blood from the two eyes

So from his site a dust of collyrium to me brought!


به اميد آن که شايد برسد به خاک پايت
چه پيامها سپردم همه سوز دل صبا را
Perchance I hope the dust of thy foot receivest

My hot hearty sorrowfull calls that I hold for Sheba!


چو تويي قضاي گردان به دعاي مستمندان
که ز جان ما بگردان ره آفت قضا را

Cos thou listenest to the poor prayers

So thou turnest away from our soul the way of the Fate`s pest


چه زنم چوناي هردم ز نواي شوق او دم
که لسان غيب خوشتر بنوازد اين نوا را
What can I blow like the voice of the loud pipe at any moment

For the sake of the excitement

Cos the tongue of the unseen holdest not pleasanter than this voice



همه شب در اين اميدم که نسيم صبحگاهي
به پيام آشنائي بنوازد و آشنا را
I hold this hope all nights to the Down`s breeze

To caress the acquaintee with a friendly calling voice


ز نواي مرغ يا حق بشنو که در دل شب
غم دل به دوست گفتن چه خوشست شهريارا
Hearken to the song of the Ya Hagh O Shahriar!

How pleasant it is to tell the friend the heart`s sorrow in the night`s heart


​

 

[ice star]

[HIGHLIGHT]با تایپیک مشابه ادغام شد[/HIGHLIGHT]

 

[fatemeh]

شهر من گم شده است
من با تاب، من با تب
خانه ای در طرف دیگر شب ساخته ام
من در این خانه،
به گُم نامیِ نمناک علف نزدیکم...

/ برگرفته از: صداى پاى آب
سهراب سپهری

My hometown has been lost
Overcome with fever and with impatience
I have built another house on the other side of the night

In this house, I feel closer to the moist obscurity of grass​

​

​