monafalsafi
New member
ترسیدن بخشی طبیعی از رشد کودکان است. کودکان ممکن است به دنبال تجربه ترسناکی مانند تجربه نشستن یک حشرهی ترسناک روی دستشان یا تجربیاتی که به کمک تخیل ذهنیشان میسازند، دچار ترس شوند. ترسیدن کودکان از تاریکی، سگها، طوفان و رعد و برق و صورتکها از جمله ترسهای عادی هستند. تحقیقات نشان داده است که حدود 90 درصد از کودکان خردسال ترسهای خاصی دارند.
ترس از حشرات و خزندگان چندشآور کاملاً طبیعی است. آنچه که طبیعی نیست، ترسیدن بیش از اندازه از این موجودات است. مثلاً کودکی پا به اتاق خوابش نمیگذارد چرا که قبلاً در آنجا عنکبوت دیده بود یا از فوتبال بازی کردن بخاطر ترس از اینکه مبادا حشرهای در چمن باشد، امتناع میکند یا ترسهای عصبی از اینکه مبادا زنبور، شاپرک یا مگس، داخل ماشین بیاید.
کنار آمدن با ترس از حشرات و خزندگان چندشآور در مقایسه با بقیهی ترسها سختترین کار است. تقریباً همهی انسانها تا حدی از این حیوانات متنفر هستند اما وقتی کودک از چیزی آنقدر میترسد که او را آشفته و عصبی میکند، وحشتزده میشود و از ترس فریاد زده یا جیغ میکشد، این میتواند چیزی بیشتر از یک آشفتگی یا ترس ساده باشد.
اگر این ترسها زود برطرف نشوند ممکن است خطرناک شوند و تا بزرگسالی ادامه داشته باشند. اگر کودکی دارید که از حشرات میترسد، بهتر است به او کمک کنید تا هرچه زودتر با این ترس مقابله کند.
روانشناس کودک خوب
صرفنظر از اینکه کودک شما ترسی "معمولی" از حشرات و خزندههای دارد، یا ترس "شدید" کارهایی هست که می توانید در خانه انجام دهید تا کودک تان بر ترس خود غلبه کند.