غالبا بیشترین گله زنها از مردها این است که شنونده ی خوبی نیستند. خواه زمانی که مرد صحبت زنش را کاملا نادیده می گیرد
و خواه وقتی که چند لحظه به او گوش می دهد تا تشخیص بدهد چه چیزی او را دلواپس می کند، آن وقت است که مغرورانه
کلاه آقای مشکل گشا را بر سر می گذارد و به او راه حلهایی پیشنهاد می کند تا او را بهبود بخشد. زمانی که احساس می کند
همسرش از این حرکت او قدردانی نمی کند و خشنود نیست و یا گیج می شود، بی توجه به اعتراضهای همسرش که می گوید
درست به سخنانش گوش نمی دهد، باز هم به موضوع پی نبرده همان کار را تکرار می کند.
زن به همدردی نیاز دارد ولی مرد فکر می کند که زن راه حلی برای مشکلش می جوید.
بیشترین گله مردها این است که زنان همیشه سعی دارند آنها را عوض کنند. موقعی که زنی مردی را دوست دارد، احساس
مسئولیت می کند که در رشد و بالندگی مرد به او کمک نماید و در تعالی و بهبود کارهای شوهرش به او کمک کند.
زن در منزل برای خود یک کمیسیون اصلاحی تشکیل می دهد که محور اصلی آن همسرش می باشد. مهم نیست که مقاومت
مرد در مقابل کمکهای او به چه میزانی باشد. زن با سماجت و پافشاری برای هر نوع موقعیتی که به همسرش کمک کند یا اینکه
به او بگوید که چه باید بکند، صبر می کند.
زن فکر می کند که همسرش را پرورش می دهد در حالی که مرد فکر می کند که تحت کنترل است
و در عوض می خواهد زنش او را همان طوری که هست پذیرا باشد.
مردان مریخی زنان ونوسی نوشته ی دکتر جان گری ترجمه ی لولیز عندلیب، اشرف عدیلی