زندگی پر از ارزش های دست یافتنی است اما اگر به آنها اجازه رد شدن بدهیم ممکن است که دیگر هیچ وقت نصیبمان نشود.برای همین سعی کن که همیشه اولین شانس را دریابی.
یعنی یک دنیا برکت و نعمت ، نبودنشان ، قحطی و گرسنگی است و من چه خوشبختم مه خوشه های طلایی گندم در اطرافم موج می زند ، مهربانی تان را قدر می دانم و آنرا در سیلوی جانم نگهداری خواهم کرد."