با تراز میانی که آشنا شدید. همان تراز ۵۰۰ هکتو پاسکال که معمولا ابرهای بارشی در آن ارتفاع یعنی حدود ۵۵۰۰ متری حضور دارند.
بنابراین لازم است هواشناسان ویژگی های این تراز را در بررسی های خود مورد مطالعه قرار دهند.
یکی ازنقشه های مهم نقشه
ارتفاع ژئوپتانسیل تراز 500 هکتوپاسکال می باشد:
در این نقشه مناطق هم ارتفاعی که در آنها فشار هوا ۵۰۰ هکتوپاسکال است مشخص می شوند. می دانید که اتمسفر همگن نیست و بعضی جاها در ارتفاع بالاتری به فشار ۵۰۰ هکتوپاسکال می رسیم و در بعضی جاها در ارتفاع کمتری. مثلا در مناطق پایدار این ارتفاع زیادتر است مثل مناطق تحت سیطره جنب حاره ای ودر مناطقی که ناپایداری رخ می دهد مثل سایکلون ها این ارتفاع کمتر است.
در این نقشه خطوط منحنی می بینید که بر روی آنها اعدادی نوشته شده است. این اعداد همان ارتفاعی هستند که فشار ۵۰۰ هکتوپاسکال در آن حاکم است. رنگها هم نشان دهنده دمای هوا در همان ارتفاع می باشند.
اگر دقت کنید می بینید در غرب ایران و روی عراق منحنی ها شکل یک تپه یا پشته هستند که در مرکز آن بیشترین ارتفاع را داریم و هرچه به سمت حاشیه ها نزدیک می شویم این ارتفاع کمتر میشود.
این پشته پر ارتفاع نشاندهنده پایداری هواست.
به نقشه زیر دقت کنید و آنرا با نقشه بالایی تطبیق دهید. این نقشه شدت و جهت وزش باد را در تراز ۵۰۰ هکتوپاسکال نشان می دهد:
چنانچه می بینید رنگ ها در این نقشه شدت وزش باد را در این ارتفاع نشان می دهند و فلش ها جهت وزش باد را. این باد چه اهمیتی دارد؟ گفتیم که تراز ۵۰۰ هکتوپاسکال٬ ارتفاعی است که معمولا ابرهای بارشی در آن حضور دارند. بنابراین جهت وزش باد و شدت آن در این تراز، تعیین کننده جهت حرکت و سرعت جابجایی ابرهای سیستم های بارشی خواهد بود( البته فراموش نکنیدکه ارتفاعات بلند نیز اثرات خود را می گذارند. همچنین بارشها همیشه سیستمی نیست. بخصوص در مورد بارش سواحل شمالی و همچنین بارشهای همرفتی بعدا توضیح خواهیم داد ).
حالا از روی نقشه اولی حدس بزنید کجا شدت وزش باد بیشتر است؟
همانطور که می بینید جایی که خطوط بهم نزدیک می شوند.
جهت باد چه ارتباطی با نقشه اول دارد؟
در نیمکره شمالی وزش باد از غرب به شرق است اما این همه ماجرا نیست: خطوط منحنی ترسیم شده در نقشه اول شبیه به لاین های اتوبان هستند و جهت وزش باد در آن ارتفاع موازی با آنهاست. بنابراین مسیر تقریبی ابرهای بارشی سیستمی در امتداد همین منحنی هاست.
نکته جالب دیگر این است که فرض کنید شما سوار بر بالنی درون این لاین خط کشی شده در امتداد فلش های وزش باد حر کت می کنید. در اینصورت هر گاه
گردش به سمت چپ دارید (پادساعتگرد) تقریبا می توان گفت جایی هستید که هوا در حال صعود بوده و ناپایدار است (ورتیسیتی یا تاوایی مثبت) و در سمت چپتان هسته کم فشار قرار دارد و شما حول آن می چرخید. بالعکس هر گاه در این لاین ها در حال
گردش به سمت راست باشید(ساعتگرد) جایی هستید که هوا در حال نزول بوده و پایدار است (ورتیسیتی یا تاوایی منفی) و شما در حال چرخش حول هسته پر فشار واقع در سمت راستتان هستید. (برای سادگی اثر تغییر سرعت وزش باد در لاینهای مجاور گفته نشد).
بررسی الگوی نقشه ها و تاثیر آن بر بارش کشورمان را بعدا مفصل تر در موردش صحبت می کنیم. اما برای اینکه ذهنتان بیشتر آشنا شود همین نقشه را بررسی می کنیم:
می بینید که در این نقشه که مربوط به اواخر شهریور است در غرب کشورمان پشته ای وجود دارد. اگر این الگو برای مدت زیادی به همین شکل باقی بماند و تغییر نکند در صورت تشکیل سیستم بارشی روی مدیترانه جهت حرکت ابر ها از همان لاین ها که گفتم خواهد بود و بنابراین از روی عراق عبور نکرده و به غرب کشور نفوذ نخواهد کرد. معمولا الگوها دچار تغییر می شوند اما گاهی بلاکی شکل می گیرد و مدتی دوام می آورد و موجب کمبود بارش یک منطقه و پر بارشی منطقه ای دیگر می شود.