نتايج تحقيقات نشان داد: عصاره گيلاس به دليل دارا بودن اثرات هيپوليپيدميك در كنترل و پيشگيري از عوارض ديابت موثر است.
به گزارش سرويس پژوهشي ايسنا منطقه علوم پزشکي تهران، اين تحقيق با هدف تعيين اثرات هيپوليپيدميك گيلاس در رت‌هاي ديابتي شده با آلوكسان توسط لاچين تحسيني، کارشناسي ارشد فيزيولوژي گروه زيست شناسي دانشکده علوم دانشگاه اروميه طراحي و انجام شد.
ديابت مليتوس يكي از بيماري‌هاي متابوليكي سيستم آندوكريني است كه ناشي از نقص در ترشح انسولين، عمل انسولين و يا هر دو مي‌باشد. نقص انسولين به هيپرگليسمي مزمن همراه با اختلال در متابوليسم كربوهيدرات، چربي و پروتئين منجر مي‌شود.
اساس درمان ديابت، تجويز انسولين و بعضي تركيبات شيميايي كاهنده قندخون مي‌باشد كه با توجه به عوارض جانبي متعدد آن‌ها، استفاده از گياهان دارويي بيشتر مورد توجه قرار گرفته است.
گيلاس (خانواده رزاسه) داراي رنگيزه قدرتمند گياهي به نام آنتوسيانين مي‌باشد كه موجب رنگ قرمز تيره در اين ميوه مي‌شود و اين تركيبات يكي از غني‌ترين منابع آنتي‌اكسيداني هستند كه قندخون، سطح انسولين، سطح كلسترول تام و تري گليسريد را كاهش مي‌دهند.
در اين تحقيق اثر عصاره اتانولي سه گونه گيلاس بر ميزان چربي‌هاي پلاسما در رت‌هاي ديابتي شده بررسي شد. براي اين منظور از 36 رت نر بالغ به وزن متوسط 200 - 150 گرم در 6 گروه 6 تايي استفاده شد و بيماري ديابت با تزريق داخل صفاقي آلوكسان مونو هيدرات به ميزان 120 ميلي گرم بر كيلوگرم القا شد. عصاره با دوز 200ميلي گرم بر كيلوگرم به صورت خوراكي در رت‌هاي ديابتي شده در دوره تيمار چهار هفته‌اي گاواژ شد.
يافته هاي به دست آمده كاهش معني‌دار ميزان تري‌گليسريد، ldl را در رت‌هاي تيمار شده نسبت به گروه ديابتي نشان داد. با تجويز عصاره گيلاسي ميزان hdl و كلسترول تام به طور معني‌داري افزايش يافت.
نتايج اين تحقيق نشان داد استفاده از عصاره گيلاس داراي اثرات هيپوليپيدميك است و در نتيجه عصاره اين گياه مي‌تواند در كنترل و پيشگيري از عوارض ديابت موثر باشد.
خلاصه اين پژوهش در فصلنامه گياهان دارويي به چاپ رسيده است.
به گزارش سرويس پژوهشي ايسنا منطقه علوم پزشکي تهران، اين تحقيق با هدف تعيين اثرات هيپوليپيدميك گيلاس در رت‌هاي ديابتي شده با آلوكسان توسط لاچين تحسيني، کارشناسي ارشد فيزيولوژي گروه زيست شناسي دانشکده علوم دانشگاه اروميه طراحي و انجام شد.
ديابت مليتوس يكي از بيماري‌هاي متابوليكي سيستم آندوكريني است كه ناشي از نقص در ترشح انسولين، عمل انسولين و يا هر دو مي‌باشد. نقص انسولين به هيپرگليسمي مزمن همراه با اختلال در متابوليسم كربوهيدرات، چربي و پروتئين منجر مي‌شود.
اساس درمان ديابت، تجويز انسولين و بعضي تركيبات شيميايي كاهنده قندخون مي‌باشد كه با توجه به عوارض جانبي متعدد آن‌ها، استفاده از گياهان دارويي بيشتر مورد توجه قرار گرفته است.
گيلاس (خانواده رزاسه) داراي رنگيزه قدرتمند گياهي به نام آنتوسيانين مي‌باشد كه موجب رنگ قرمز تيره در اين ميوه مي‌شود و اين تركيبات يكي از غني‌ترين منابع آنتي‌اكسيداني هستند كه قندخون، سطح انسولين، سطح كلسترول تام و تري گليسريد را كاهش مي‌دهند.
در اين تحقيق اثر عصاره اتانولي سه گونه گيلاس بر ميزان چربي‌هاي پلاسما در رت‌هاي ديابتي شده بررسي شد. براي اين منظور از 36 رت نر بالغ به وزن متوسط 200 - 150 گرم در 6 گروه 6 تايي استفاده شد و بيماري ديابت با تزريق داخل صفاقي آلوكسان مونو هيدرات به ميزان 120 ميلي گرم بر كيلوگرم القا شد. عصاره با دوز 200ميلي گرم بر كيلوگرم به صورت خوراكي در رت‌هاي ديابتي شده در دوره تيمار چهار هفته‌اي گاواژ شد.
يافته هاي به دست آمده كاهش معني‌دار ميزان تري‌گليسريد، ldl را در رت‌هاي تيمار شده نسبت به گروه ديابتي نشان داد. با تجويز عصاره گيلاسي ميزان hdl و كلسترول تام به طور معني‌داري افزايش يافت.
نتايج اين تحقيق نشان داد استفاده از عصاره گيلاس داراي اثرات هيپوليپيدميك است و در نتيجه عصاره اين گياه مي‌تواند در كنترل و پيشگيري از عوارض ديابت موثر باشد.
خلاصه اين پژوهش در فصلنامه گياهان دارويي به چاپ رسيده است.