• توجه: در صورتی که از کاربران قدیمی ایران انجمن هستید و امکان ورود به سایت را ندارید، میتوانید با آیدی altin_admin@ در تلگرام تماس حاصل نمایید.

بررسی اقلیم و الگوهای موثر بر بارش استانهای خراسان( شمال شرق ایران)- مقالات آموزشی

Amir Mohsen

متخصص بخش هواشناسی
[HIGHLIGHT]
داده کاوی گردش های جوی برای بررسی نقش الگوهای بندالی در ایجاد بارشهای شمال شرق ایران- پاییز 1391


[/HIGHLIGHT]
شناسایی نقش الگوی بندالی در بارش استان های خراسان رضوی و شمالی ، هدف اصلی این مطالعه بوده است. برای مطالعه دقیق تر ، بارش دو استان بر اساس شدت به بارشهای دارای شدت متوسط و زیاد بخش شد و با تعیین درگیر بودن نیمی از ایستگاههای دو استان در پدیدهی بارش، وقوع بارش در مقایس مکانی همیدید( محلی نبودن) به دست آمد.

نخست تمام وقابع بارشی با روش چشمی مورد ارزیابی قرار گرفتند که مطابق انتظار، وقوع تمامی آنها با الگوی ناوه همراه بود.شرایطی که با توجه به دور بودن منطقه از پهنه های آبی، منطقی بنظر میرسد.سپس با استفاده از روش کمی تعیین الگوی بندالی، الگوها در سطح نیمکره به دو زیرالگوی بندالی و غیر بندالی ددسته بندی شدند.این الگوها از جنبه های مختلف مورد ارزیابی قرار گرفتند که نتایج آن به اختصار در زیر آمده است:

- فراوانی متوسط 65 درصد الگوی بندالی در وقوع بارشهای با شدت متوسط و زیاد، نشان از آن داردکه حدود نیمی از الگوهای بندالی ( چه بارشهای متوسط و چه شدید) در محدوده 10 درجه غربی تا 20 شرقی یا به عبارت دیگر ، روی اقیانوس اطلس و اروپای غربی شکل میگیرند.

- از نظر توزیع زمانی، الگوهای بندالی هم زمان با شدت های زیاد به طور عمده در اواخر فصل زمستان و اوایل فصل بهار شکل میگیرند. این در حالی است که الگوهای بندالی شدت متوسط بیشتر در زمستان سامان می یابند. این شرایط را می توان بر گرفته از تعمیق بادهای غربی در اواخر دوره سرد سال و دوره گذار پس از آن و همچنین شرایط ناپایدار منطقه، به دلیل افزایش دمای سطحی دانست. توزیع زمانی الگوهای غیر یندالی، نشان دهنده فراوانی عمده آنها هم در شدت متوسط و هم در شدت زیاد در فصل زمستان است. این شرایط نیز بر شکل گیری موج های نه چندان عمیق جریان های غربی در طول دوره سرد و تعمق آن در اواخر این دوره، دگرباره تاکید دارد.


برای دسترسی به متن کامل مقاله بر روی لینک زیر کلیک فرمایید:









 
آخرین ویرایش:

Amir Mohsen

متخصص بخش هواشناسی
[HIGHLIGHT]
تحليل سينوپتيکي توزيع زماني- مکاني بارش هاي شديد استان هاي خراسان رضوي و شمالي
عزيزي قاسم,نبوي سيداميد*,عباسي اسماعيل
* دانشگاه تهران
بررسي سينوپتيکي شرايط جوي همزمان با بارش هاي شديد استان هاي خراسان رضوي و شمالي و همچنين چگونگي توزيع زماني - مکاني آنها، هدف اصلي اين مطالعه است. در اين مطالعه بارش بيشتر از 20 ميليمتر به عنوان معيار روزهاي داراي بارندگي شديد مشخص شده است. از پارمترهاي فشار سطح دريا و دما سطحي به منظور بررسي شرايط سطح زمين در هنگام وقوع بارش هاي شديد استفاده شده است، نم ويژه و جهت باد در سطح 700 هکتوپاسکال به منظور رهگيري منبع رطوبتي اين بارش ها مورد بررسي قرار گرفته، ضمن آن که سطح 500 هکتوپاسکال به عنوان سطح مطلوب در بررسي الگوهاي سينوپتيک مطالعه شده است. جهت و سرعت باد در سطح 300 هکتوپاسکال نيز براي بررسي نقش رود بادها در ايجاد بارش هاي شديد، ارزيابي شده اند. داده هاي مذکور در بازه زماني 11 ساله (1995- 2005) و به صورت روزانه اخذ شده اند. شناسايي سه الگوي توزيع زماني - مکاني بارش هاي شديد و شرايط جوي همزمان با آنها از نتايج اين مطالعه است که عبارتند از: 1- دوره سرد: کانون بارش هاي شديد در جنوب منطقه مورد مطالعه، که الگوي سينوپتيکي همزمان با آن فرود بلند مديترانه مي باشد و درياي سرخ نيز به عنوان منبع رطوبتي اين بارش ها شناسايي شده اند. در سطح زمين نيز تشکيل يک سيکلون قابل مشاهده است 2- دوره گرم: کانون بارش هاي شديد در شمال منطقه مورد مطالعه، که داراي سه الگوي سينوپتيکي فرود شرق خزر، سيستم بندالي واقع در شمال شرق خزر و عقب نشيني کانون هاي پرفشار جنب حاره مي باشد و منبع رطوبتي اين بارش ها درياي خزر بوده و وجود گراديان شديد فشار در سطح زمين نيز قابل شناسايي مي باشد 3- دوره گذار: کانون بارش هاي شديد در مرکز منطقه مورد مطالعه، که تمام شرايط جوي آن ترکيبي از شرايط جوي دو دوره قبلي است. ضمن آنکه در تمامي دوره ها وجود رود باد نقش قابل توجهي در وقوع بارش هاي شديد دارد.



[/HIGHLIGHT]



http://www.sid.ir/fa/VEWSSID/J_PDF/6005013891204.pdf
 
آخرین ویرایش:

Amir Mohsen

متخصص بخش هواشناسی
[HIGHLIGHT]بررسی ارتباط پدیده انسو (ENSO) با مقادیر حدی بارش‌های فصلی در استان های خراسان )[/HIGHLIGHT]

زهرا شیرمحمدی علی اکبرخانی , حسین انصاری , امین علیزاده , آزاده محمدیان , File: Full Text
Citation: BibTeX | EndNote
Abstract

به طور عموم وقوع پدیده های حدی جوی- اقلیمی نظیر بارش های سنگین و تغییرات ناگهانی بیشترین دامنه خسارت وارده به منابع آب، کشاورزی و حتی زندگی روزمره مردم را به خود اختصاص داده است. کاهش اثرات منفی ناشی از بروز این پدیده ها جز با پایش درست و منظم آن ها میسر نخواهد بود. بنابراین هدف از انجام این پژوهش بررسی عوامل تاثیرگذار بزرگ مقیاس اقلیمی از جمله انسو بر چگونگی وقوع و تغییر شدت پدیده های حدی بارش های فصلی در محدوده استان خراسان می باشد. به این منظور داده های روزانه بارندگی در یک دوره 44 ساله در چهار ایستگاه خراسان رضوی و جنوبی مورد استفاده قرار گرفتند. ارزیابی تحلیل های آماری فراوانی و شدت وقایع حدی بارش، روند طولانی مدت خاصی را در بروز این پدیده ها نشان نداد. نتایج همبستگی شاخص نوسان جنوبی (انسو) با وقایع حدی نشان داد که شاخص های بارش فصل بهار و پاییز بیشترین همبستگی در وقفه زمانی 1 ماهه به دست می دهند در حالی که شاخص های بارش فصل زمستان بیشترین همبستگی رابرای وقفه زمانی یک ساله نشان داد. همچنین بیشترین همبستگی برای وقایع غیرقابل انتظار بارش در فصل زمستان مانند تعداد بارش های بیشتر از 50 میلی متر، در وقفه زمانی 5 تا 6 ماهه به دست آمد.
 
آخرین ویرایش:

Amir Mohsen

متخصص بخش هواشناسی
[HIGHLIGHT]بررسی و مطالعه نمایه قائم هوای منجر به بارندگی های مخرب تابستانه (مطالعه موردی : مشهد) )

[/HIGHLIGHT] محمد موسوی بایگی , بتول اشرف , File: Full Text
Citation: BibTeX | EndNote
Abstract

بارش های شدید در زمان های غیرمتعارف، همواره یکی از عوامل مهم ایجاد خسارات فراوان در مناطق مختلف جغرافیایی است. در این تحقیق، سه بارش رخ داده در تابستان 1388 در مشهد و روزهای قبل از این بارندگیها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بررسی نمودارهای نحوه تغییرات پارامترهای هواشناسی در هر شش روز مورد مطالعه، نشان دهنده کاهش دما و فشار هوا و همچنین افزایش رطوبت نسبی و دمای نقطه شبنم در روزهای وقوع بارش در مقایسه با روزهای قبل از آن است. نتایج حاصل از تحلیل فیزیکی جو با استفاده از نمودارهای تفی گرام، حاکی از وجود ابرهای ضخیم با محتوی آب قابل توجه در آسمان منطقه در روزهای رخداد بارش می¬باشد. همچنین موقعیت تراز LCL و FCL، اختلاف ارتفاع قله ابر با سطح FCL و مقادیر شاخص¬های دینامیکی CAPE ، SHOW و KINX نیز بیانگر انرژی پتانسیل قابل توجه توده هوای صعود کننده و شرایط مساعد برای ناپایداری شدید هوا است. به عنوان مثال مقادیر شاخص¬های دینامیکی مذکور در روز بارش سیل¬آسا (24 شهریور) به ترتیب برابر 4/953، 67/4- و 30/35 به دست آمده است که هر سه معرف ناپایداری شدید هوا در این روز می¬باشند. بررسی نقشه های هم فشار سطح زمین نشانگر تقابل دو سامانه کم فشار و پرفشار در شرق کشور است. همچنین نقشه¬های هم فشار 850 هکتوپاسکال نیز مبین همرفت هوای گرم از نواحی جنوبی به سمت شمال شرق کشور است که منطبق با الگوهای فشاری سطح زمین می¬باشد. بنابراین می¬توان نتیجه گرفت که گسترش سامانه پرفشار سیبری طی فصل گرم سال، همزمان با همرفت هوای گرم و مرطوب جنوبی باعث ایجاد ناپایداری شدید هوا به طور غیر منتظره شده و این مطلب نیز مؤید تحلیل فیزیکی نمایه قائم جو می باشد.
________________________________________________

تفسیر توسط استاد بهروز عزیز ( pokerface ) به این پست اضافه شد:


1-با درود ،امیر جالبه که در این مقاله که گذاشتی نقش هیچ کدوم ( مونسون هند و پر فشار سیبری ) برجسته نیست!


2-طوفان در اون روز به خاطره رطوبت حاصل از کاسپین و مدیترانه در تراز ۵۰۰ و تزریق هوای نسبتا سرد و گذاره جبهه‌ سرد یک تراف تراز میانی و آماده شدن شرایط برای همرفت بوده(جبهه‌ سرد باعث بالا رفتن lapse rate و با گرم شدن سطح زمین در طول روز cin هم پائین اومده)
8xmfdltjgg289wzk2jv.png
7q55e26fvuqd1wvlh84.png
x62pfo7qxsyuh7glfd9.png


تحلیل کاملا اشتباه هست.جالبه که مقاله چاپ هم شده.در این جدول هم میبینیم که فشار بر پایه فشار سطح اصلاح نشده .

7mhi2h4tgdjlz7tvd0ww.png
ngjklkf8w8hrydf0rnwp.png
 
آخرین ویرایش:

Amir Mohsen

متخصص بخش هواشناسی
[HIGHLIGHT]مطالعه وضعیت ناپایداری هوا و الگوهای سینوپتیکی مؤثر بر وقوع توفان های گرد و خاک (مطالعه موردی : مشهد) )

[/HIGHLIGHT] محمد موسوی بایگی , بتول اشرف , File: Full Text Free Preview
بر اساس تصمیم نویسنده مقاله دسترسی به متن کامل ممکن نیست
Citation: BibTeX | EndNote
Abstract

توفان¬های گرد و خاک رخدادهای طبیعی هستند که در مناطق خشک و نیمه خشک جهان رخ می دهند. در این پژوهش به منظور بررسی توفان های گرد و خاک به وقوع پیوسته در مشهد در طی 30 سال آماری (1388- 1359) ابتدا تعداد روزهای مواجه شده با این پدیده (روزهایی با سرعت باد بیشتر از 15 متر بر ثانیه و دید افقی کمتر از 1000 متر) شناسایی و شمارش شده و از مجموع آن ها مقادیر ماهانه برای هر سال و در نهایت، میانگین 30 ساله تعداد روزهای توفانی هر ماه به دست آمد. سپس شدیدترین روز توفانی در این دوره آماری به عنوان نمونه انتخاب شده و مقادیر فشار، دما ودمای نقطه شبنم متعلق به این روز و نیز روز قبل آن که توسط رادیوسوند در لایه های مختلف جو ثبت شده با استفاده از نرم افزار Digital Atmosphere بر روی تفی گرام پلات شده و نمایه قائم دما و دمای نقطه شبنم برای این روزها ترسیم گردید و کلیه محاسبات مربوط به شاخص های مهم ناپایداری جو بر روی این نمودارها انجام شد. در نهایت، جهت تأیید تحلیل های صورت گرفته توسط تفی گرام، تحلیل نقشه های سینوپتیکی نیز با استفاده از نقشه های هم ژئوپتانسیل سطح زمین و نیز نقشه های هم دما برای این روزها صورت گرفت. نتایج نشان داد که اغلب توفان های مشهد در شروع فصل تابستان (خرداد ماه) و در هنگام ورود توده های هوای گرم به منطقه رخ داده و ماه های آذر و دی، کم ترین میزان وقوع توفان گرد و خاک را دارا می باشند. مقادیر شاخص های ناپایداری محاسبه شده همگی نشان دهنده ناپایداری متوسط هوا در صبح روز قبل از توفان و نیز بعدازظهر روز رخداد توفان و ناپایداری شدید هوا در ساعات وقوع توفان می باشد. به عنوان مثال مقدار شاخص SWEAT که مهمترین شاخص در رابطه با توفان است، در روز وقوع توفان برابر 7/431 بوده که نشان از شدت بسیار بالای توفان مذکور به نسبت پتانسیل منطقه مورد مطالعه دارد. بررسی الگوهای سینوپتیکی روز وقوع توفان و روز قبل از آن نیز مؤید تحلیل نمایه قائم جو بوده و نشان داد که تقابل هوای گرم جنوبی با هوای سرد شمالی در روی منطقه موجب ناپایداری شدید هوا و ایجاد توفان گرد و خاک شده است.
 
آخرین ویرایش:

Amir Mohsen

متخصص بخش هواشناسی
[HIGHLIGHT]بررسی ارتباط نشانه های پهن مقیاس اقلیمی با بارش خراسان )[/HIGHLIGHT]

محمد موسوی بایگی , غلامعباس فلاح قالهری , مجید حبیبی نوخندان , File: Full Text
Citation: BibTeX | EndNote
Abstract

بررسی فرآیندهای آب و هوایی، ابزار مناسبی در اختیار مدیران حوزه¬های مختلف قرار می¬دهد تا با در نظرگرفتن این بررسی¬ها، سیاست¬های آینده را در جهت بهینه نمودن صرف هزینه¬ها و امکانات بهره¬وری حداکثر طرح ریزی کنند. هدف از این تحقیق بررسی ارتباط نشانه¬های پهن¬مقیاس اقلیمی با بارش استان خراسان بوده است. پس از بررسی¬های لازم و تکمیل خلاهای آماری موجود، تعداد 37 ایستگاه سینوپتیک، اقلیم شناسی و باران سنجی تحت پوشش سازمان هواشناسی کشور، انتخاب و آزمون همگنی بر روی داده¬های بارش فصلی (دسامبر تا می) این ایستگاه¬ها انجام شد. سپس، سری زمانی بارش متوسط منطقه¬ای به روش مدل رقومی ارتفاعی محاسبه شد. در مرحله بعد، سری زمانی متوسط دمای سطح دریا و اختلاف دمای سطح دریا و سطح 1000 میلی¬باری در بازه های زمانی مختلف محاسبه و استاندارد شدند. آنگاه، همبستگی نشانه¬های پهن¬مقیاس اقلیمی در مناطق شاخص انتخاب شده با بارش متوسط منطقه¬ای در بازه زمانی دسامبر تا می، محاسبه شد. نتایج نشان دهنده ارتباط تغییرات دمای سطح دریا، در مناطقی نظیر دریای سیاه در بازه سپتامبر تا نوامبر، سیبری در بازه ژوئن تا نوامبر، شمال خلیج فارس در ماه نوامبر، دریای شمال در بازه اکتبر تا نوامبر و ایسلند، جنوب دریای سرخ و غرب مدیترانه در بازه اگوست تا نوامبر با تغییرات بارش متوسط منطقه می باشد. همجنین نتایج نشان دهنده ارتباط تغییرات اختلاف دمای سطح دریا و سطح 1000 میلی¬باری با بارش منطقه در مناطقی مانند گرینلند در بازه ژولای تا نوامبر، ایسلند در بازه ژوئن تا نوامبر، دریای لابرادور در بازه زمانی اگوست تا نوامبر و شمال خلیج فارس در دوره اکتبر تا نوامبر می باشد
 

Amir Mohsen

متخصص بخش هواشناسی
[HIGHLIGHT][h=4]تحلیل همدیدی واچرخنده ها بر خشکسالی های فراگیر خراسان )[/HIGHLIGHT] سلیمان صادقی , دکتر بهلول علیجانی , دکتر محمد سلیقه , دکتر مجید حبیبی نوخندان , دکتر منیژه قهرودی , File: Full Text
Citation: BibTeX | EndNote
[h=4]Abstract
خراسان دارای آب و هوای خشک و نیمه خشک است ، این خشکسالی حاصل کاهش غیر متعارف بارش سالیانه‌ی آن نسبت به میانگین دراز مدّت است. سه الگوی هم‌دیدی در وقوع خشکسالی‌های خراسان مؤثراند و از میان آن‌ها، واچرخندها، بیشترین سهم را در رخداد خشکسالی‌ها دارند. حدود 6/61 درصد از خشکسالی‌های فراگیر خراسان نتیجه‌ی فعّالیّت واچرخند‌ها هستند. واچرخند‌ها باعث نزولی شدن هوا و از بین رفتن یا کاهش عامل صعود توده‌‌های هوای مرطوب می‌شوند، لذا کاهش و بی نظمی بارش را فراهم می‌آورند که تبعات زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی متعدّدی را ایجاد می‌نماید. نوشتار حاضر علل پیدایش خشکسالی را مورد بررسی قرار می‌دهد.
 

Amir Mohsen

متخصص بخش هواشناسی
[HIGHLIGHT][h=4]برآورد حداکثر بارش محتمل 24 ساعته به روش های آماری در شمال شرق ایران )[/HIGHLIGHT] محمد تاج بخش , بیژن قهرمان , File: Full Text
Citation: BibTeX | EndNote
[h=4]Abstract
برای محاسبه حداکثر بارش محتمل در اکثر نقاط دنیا از روش هر شفیلد استفاده می شود که در آن عامل فراوانی (Km) برای محاسبه مقادیر حداکثر بارندگی محتمل 24 ساعته (PMP24)، 15 فرض می گردد، این مقدار در ایستگاه های مختلف با شرایط آب و هوایی مختلف مناسب نمی باشد. سازمان جهانی هواشناسی در سال 1986 روش هرشفیلد را استاندارد کرد وتاثیر طول دوره آماری و حداکثر مقدار مشاهده شده را برای تصحیح عامل فراوانی معرفی نمود. در سال 2001 توسط دسا و همکاران در مالزی نگرش دیگری به روش هرشفیلد معرفی شد به طوری که در آن تنها حداکثر مقدار مشاهده شده ملاک کار قرار داده شد که منجر به کاهش شدیدی در عامل فراوانی شد. در این مقاله جهت برآورد عامل فراوانی مناسب، مقادیر حداکثر آمار بارش یک روزه در 46 ایستگاه موجود در شمال شرق ایران با طول دوره آماری 13 تا 48 سال با این دو نگرش بررسی گردید. در نگرش اول به ترتیب عامل فراوانی و PMP24 بین 7/16 تا 5/19 و 6/138 تا 3/410 میلی متر به دست آمد که به مقدار بسیار زیادی نتایج آن معلول طول دوره آماری است، در حالی که در نگرش دوم باعث تخمین این مقادیر به ترتیب 8/1 تا 2/6 و 7/62 تا 7/207 میلی مترگردید. از نسبت PMP24 به حداکثر باران 24 ساعته به عنوان معیاری که به شرایط آب و هوایی منطقه بستگی نداشته باشد استفاده شد و با استفاده از مقادیر گزارش شده در منابع نشان داده شد که در مقایسه با نگرش اول هرشفیلد، نگرش دوم پایدارتر است و تناسب بیشتری با روش چند ایستگاهی که از آمار یک-کاسه منطقه استفاده می کند دارد. نشان داده شد که نسبت PMP24 آماری به PMP24 همگرایی در نگرش دوم اختلاف کمتری با 1 دارد در حالی که در نگرش اول این فاصله زیاد و غیر قابل قبول می باشد. در ادامه نقشه PMP24 به روش دوم در منطقه تحت مطالعه تهیه شد، این نقشه تخمین معتبری از حداکثر بارش محتمل برای هر منطقه در شمال شرق ایران جهت کاربرد در طرح های هیدرولیکی کنترل روان آب و سیلاب رودخانه های مرزی و آبراهه هایی که بدون استفاده به کویرهای داخلی میریزند به دست می دهد.
 

Amir Mohsen

متخصص بخش هواشناسی
[HIGHLIGHT][h=4]مراکز فعالیت و الگوهای گردش جو زمستانه تراز 500 هکتوپاسکال روی خاورمیانه و ارتباط آنها با بارش ایران )[/HIGHLIGHT] طیب رضیئی , عباس مفیدی , آذر زرین , File: Full Text
Citation: BibTeX | EndNote
[h=4]Abstract
به منظور شناسایی الگوهای گردش جو زمستانه روی خاورمیانه و تعیین میزان ارتباط آنها با بار شهای ایران از داد ه های ارتفاع ژئوپتانسیل تراز 500 هکتوپاسکالِ ماه های دسامبر، ژانویه، فوریه و مارس برای تعداد 4355 روز در یک دوره آماری 36 ساله (2000-1965) استفاده شد. به منظور گرو هبندی داد ه ها و استخراج الگوهای اصلی، تحلیل مؤلفه های اصلی با آرایه S روی ماتریس داده ها صورت گرفت. و به کمک آزمون غربالی (Scree Test)9 مؤلفه نخست انتخاب و به روش وریمکس چرخانده شد. با ترسیم نقشه بارگویه (Loading) مؤلفه های چرخش یافته مراکز فعالیت (Centers of Action) تراز 500 هکتوپاسکال که اقلیم زمستانه خاورمیانه را کنترل می کنند، شناسایی شد. به منظور تحلیل ویژگ یهای همدیدی مرتبط با این مراکز فعالیت، برای هر مؤلفه تعداد 10روز با بالاترین نمره استاندارد (فاز مثبت) تعیین و نقشه های ترکیبی ارتفاع ژئوپتانسیل و تاوایی نسبی آنها برای تراز 500 هکتوپاسکال و نیز نقشه های ترکیبی فشار سطح دریا و تاوایی نسبی آنها در تراز 1000 هکتوپاسکال تهیه و درحکم الگوهای گردش جو زمستانه خاورمیانه ارائه شد. سرانجام ارتباط بین الگوهای همدیدی زمستانه خاورمیانه و بارش ایران زمین مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. نتایج بررسی ها بیانگر آن است که الگوی فضایی توزیع بارش زمستانه ایران به غیر از سواحل جنوبی دریای خزر در سایر مناطق کشور به خوبی از الگوهای گردش تراز 500 هکتوپاسکال پیروی می کند. بررسی ها روشن ساخت که دور ههای خشک و کم بارش فراگیر ایران با تقویت و گسترش شمال سوی پرفشار عربستان در ترازهای میانی وردسپهر روی نیمه غربی خاورمیانه در ارتباط است. همچنین یافته ها نشان دهنده آن است که عمیق شدن ناوة موج غربی و افزایش تاوایی مثبت در حد فاصل غرب ایران تا نیمه شمالی دریای سرخ به همراه شکل گیری و تقویت پرفشار در حد فاصل شرق عربستان تا بخش های میانی دریای عرب امکان وقوع بارش های فراگیر و قابل ملاحظه را در بخش های وسیعی از غرب و جنوب غرب ایران فراهم می آورد. بررسی ارتباط بین الگوهای همدیدی و بار شهای مقیاس منطقه ای حاکی از آن است که وقوع بارش در منطقه خزری بیش از آنکه با الگوی گردش وردسپهر میانی مرتبط باشد به موقعیت و شدت مراکز پرفشار ترازهای زیرین جو وابسته است. ب هطوری که در 4 الگو از 9 الگوی شناسایی شده، به واسطه استقرار مرکز پرفشار و افزایش تاوایی منفی در ترازهای زیرین جو بر جانب غربی دریای خزر و به دنبال آن شک لگیری و تداوم گردش واچرخندی و جریا نهای شمالی روی این دریا، سواحل جنوبی دریای خزر از بارش قابل ملاحظه ای برخوردار شده است.
 

Amir Mohsen

متخصص بخش هواشناسی
[HIGHLIGHT][h=4]مطالعه الگوهای سینوپتیکی منجر به خشکسالی های پاییزه و زمستانه در استان خراسان رضوی )[/HIGHLIGHT] محمد موسوی بایگی , بتول اشرف , File: Full Text Free Preview
بر اساس تصمیم نویسنده مقاله دسترسی به متن کامل ممکن نیست
Citation: BibTeX | EndNote
[h=4]Abstract
خشکسالی عبارت است از وضعیت کمبود بارش در یک دوره زمانی معین به حدی که یک ناحیه تحت تأثیر منفی آن قرار گرفته و فعالیت های بشر به تأخیر بیفتد. در این تحقیق با استفاده از داده های روزانه بارندگی 9 ایستگاه سینوپتیک استان خراسان رضوی در دوره آماری 1989 تا 2008، شاخص بارش استاندارد شده در مقیاس های زمانی 1 و 3 ماهه محاسبه شده و دوره های ترسالی و خشکسالی تعیین و شمارش شد. همچنین نقشه های سینوپتیکی هم فشار، هم دما، هم رطوبت نسبی و هم مقدار آب قابل بارش ابر در سطح زمین به صورت میانگین ماهانه (شش ماه فصول پاییز و زمستان) برای تمام 20 سال مورد مطالعه بررسی گردید. نتایج نشان داد که سه شهرستان سرخس، قوچان و گناباد در فصل پاییز و شهرستان های تربت حیدریه، سرخس، قوچان، کاشمر و گناباد در فصل زمستان بیشترین میزان خشکسالی را تجربه کرده اند. کمترین دوره های خشک پاییزه و زمستانه نیز به ترتیب مربوط به ایستگاه های کاشمر و نیشابور بوده است. همچنین با بررسی وضعیت خشکسالی تک تک سال های مورد مطالعه مشخص شد که در سال 2001 همه ایستگاه های تحت مطالعه با پدیده خشکسالی البته با شدت های مختلف (حاد، شدید و متوسط) مواجه بوده اند، لذا این سال به عنوان سال مبنا و نمونه بارز وقوع خشکسالی در دوره آماری تحت بررسی، در نظر گرفته شده و نقشه های سینوپتیکی مربوط به آن ارائه شد. مطالعه الگوهای سینوپتیکی سال مبنا نشان دادکه علی رغم وجود شرایط مناسب برای بارندگی (دمای پایین، رطوبت نسبی بالا و میزان مناسب آب قابل بارش ابر) در تمام ماه های فصول پاییز و زمستان، به دلیل اندرکنش سامانه پرفشار سیبری با سامانه پرفشار آزورز و تقویت پرفشار سیبری و درنتیجه سیطره کامل آن بر منطقه، نه تنها هیچ بارندگی رخ نداده است بلکه بارش های محلی و اروگرافیک نیز با محدودیت مواجه شده و بنابراین خشکسالی های متوسط، شدید و حاد در کل منطقه مورد مطالعه رخ داده است.
 

Amir Mohsen

متخصص بخش هواشناسی
[HIGHLIGHT][h=4]پیش بینی بارش فصلی بر اساس الگوهای سینوپتیکی فشار و اختلاف فشار سطح دریا با استفاده از مدل های آماری )[/HIGHLIGHT] محمد موسوی بایگی , غلامعباس فلاح قالهری , مجید حبیبی نوخندان , File: Full Text
Citation: BibTeX | EndNote
[h=4]Abstract
چکیده به منظور بررسی امکان استفاده از مدل های آماری برای پیش بینی بارش فصلی بر اساس الگوهای سینوپتیکی، منطقه خراسان بزرگ شامل سه استان خراسان شمالی، خراسان جنوبی و خراسان رضوی انتخاب شد. پس از بررسی های لازم و تکمیل خلاءهای آماری موجود برای ایستگاه هایی که کمتر از 5 سال خلاء آماری داشتند، تعداد 37 ایستگاه همدیدی، کلیماتولوژی و باران سنجی تحت پوشش سازمان هواشناسی کشور، انتخاب و آزمون همگنی ران تست بر روی داده های بارش این ایستگاه ها انجام شد. در مرحله بعد، در محیط نرم افزار Arc GIS ، سری زمانی بارش متوسط منطقه ای به روش مدل رقومی ارتفاعی محاسبه شد. با استفاده از روابط همبستگی به دست آمده بین بارش متوسط منطقه ای و سیگنال های هواشناسی شاخص در بازه های زمانی مختلف، از مدل های آماری برای پیش بینی بارش فصل بعد (دسامبر تا می) استفاده شده است. نتایج نشان می دهد مدل های آماری می توانند برای پیش بینی بارش به طور موفقیت آمیزی استفاده شوند. در این میان، مدل گام به گام ورود متغیرها و مدل حذف تدریجی متغیرها با ریشه میانگین مربعات خطای 40 میلی متر از دیگر مدل ها عملکرد بهتری داشتند.
 

Amir Mohsen

متخصص بخش هواشناسی
[h=4]بررسی تطبیقی چند روش آماری جهت برآورد حداکثر بارندگی محتمل 24 ساعته در حوضه ی آبریز اترک ) بیژن قهرمان , مینا حسین پورطهرانی , گلاره فراهی , کامران داوری , File: Full Text
Citation: BibTeX | EndNote
[h=4]Abstract
حداکثر بارش محتمل (PMP) برابر بیش ترین ارتفاع بارندگی است که از دیدگاه نظری درمدت معینی امکان وقوع دارد. در این مقاله دو روش آماری هرشفیلد (در دو نگرش استاندارد و تجدید نظر شده به عنوان برآورد نقطه ای) و روش چند ایستگاهی (به عنوان یک روش ناحیه ای) برای 33 ایستگاه باران سنجی با متوسط طول دوره ی آماری 26 سال در حوضه ی آبریز اترک واقع در شمال شرق و شمال ایران به کار برده شد. در روش چند ایستگاهی از توزیع حدّی نوع 1 و دو شکل تبدیل یافته و بریده شده که بتوانند با افزایش بدون حدّ دوره ی بازگشت یک حدّ منطقی را برای بارندگی نشان دهند، استفاده شد. در روش استاندارد هرشفیلد، مقادیر PMP بسیار زیاد و غیر منطقی به دست آمد. PMPهای نقطه ای در روش تجدید نظر شده ی هرشفیلد منطقی تر بود و محدوده ی نسبت بدون بعد PMP به حداکثر مشاهده شده ی بارندگی روزانه در راستای مطالعات مختلف با اقلیم های متفاوت بود. PMP به دست آمده به روش چند ایستگاهی برای حوضه ی اترک از مقادیر PMP نقطه ای در 7 ایستگاه کم تر بود. گرچه نمی توان این نتیجه را اشتباه دانست ولی برای اولین بار در یک روش معکوس متغیر حدّی کاهش یافته از روی PMPهای نقطه ای برای شرایط منطقه واسنجی شد و نتیجه ی به دست آمده از کلیه ی PMPها (به جز یک ایستگاه) بیش تر به دست آمد. بنابراین به نظر می رسد که PMP بر مبنای نگرش چند ایستگاهی در یک منطقه ی همگن با حداکثر PMPهای نقطه ای به روش تجدید نظر شده ی هرشفیلد برابر باشد. این نتیجه تنها بر اساس یک منطقه به دست آمده است و می بایست با بررسی های دیگر واسنجی شود​
 

Amir Mohsen

متخصص بخش هواشناسی
عنوان (انگلیسی): The synoptic and dynamic study for maximum precipitation over the Khorasan region
نشریه: مجله فيزيك زمين و فضا
شماره: مجله فيزيك زمين و فضا (دوره: ۳۴، شماره: ۳)
نویسنده: حسين اردكاني ، مهري هاشمي دوين ، محمدتقي زمانيان
کلیدواژه‌ها : ناوه گرمايي وارون، واچرخند اسكانديناوي، چرخند مديترانه‌اي، كژفشار ، Inverted thermal trough, Scandinavian anticyclone, Mediterranean cyclone
کلیدواژه‌ها (انگلیسی): ناوه گرمايي وارون، واچرخند اسكانديناوي، چرخند مديترانه‌اي، كژفشار , Inverted thermal trough, Scandinavian anticyclone, Mediterranean cyclone


فایل مقاله : [دریافت [URL="http://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=3&sqi=2&ved=0CDwQFjAC&url=http%3A%2F%2Fjgs.tmu.ac.ir%2F%3F_action%3DshowPDF%26article%3D139%26_ob%3D629df0f22d0c535d98e431c14a12d9c2%26fileName%3Dfull_text.pdf&ei=to8tUcmpEaPI4ASIsoHADg&usg=AFQjCNGRJw1LXsuPc46HlBp4yWTBuDHY0A&bvm=bv.42965579,d.bGE&cad=rja"](1.6 MB)] [/URL] ‏286 دریافت تاكنون


چکیده:
در اين بررسي الگوهاي همديدي كه بيشترين بارش را روي منطقه خراسان طي دورة زماني سال‌هاي 1985 تا 2000 داشته‌اند،‏ بررسي و به سه نوع تقسيم شده‌اند.
نوع الف: شامل سامانه‌هاي واچرخندي با حركت نسبتاً سريع و هسته سرد هستند كه از كشورهاي اسكانديناوي و اروپاي مركزي،‏ در طي فصول سرد سال،‏ در جهت شرق يا جنوب شرق حركت مي‌كنند. اين سامانه‌ها ابتدا درياي خزر و سپس منطقه خراسان را تحت تأثير قرار مي‌دهند،‏ كه بارش آنها نسبتاً كم ولي با سرماي زيادي همراه هستند و حداكثر حدود 24 الي 36 ساعت بعد،‏ از روي منطقه خارج مي‌شود.
نوع ب: شامل چرخندهاي جبهه‌اي كژفشار با منشأ شرق مديترانه‌اي كه پس از عبور از مركز ايران،‏ منطقه خراسان را تحت تأثير قرار مي‌دهند. در صورتي كه اين سامانه‌ها با يك كم فشار ديگري كه منشأ آن از درياي سرخ بوده و به شكل يك ناوه گرمايي وارون (Inverted thermal trough ،‏ اين ناوه گرمايي وارون از نظر شكل كاملاً شبيه ناوه‌هاي وارون Inverted trough در مناطق حاره است كه روي موج‌هاي شرقي در شرق اقيانوس‌ها در مناطق حاره شكل مي‌گيرد. ولي از نظر منشأ،‏ اين ناوه به دليل بالا رفتن بيشتر دماي سطح زمين شمال شرق قاره افريقا و تا حدودي شبه جزيره عربستان شكل گرفته و به صورت يك ناوه گرمايي است كه داراي قدرت كژفشاري ضعيف است. چنان چه اين موج با سامانه‌هاي جوي همراهي كننده با ناوه تراز بالا،‏ كه تا عرض‌هاي پايين كشيده شده همراهي كند،‏ آن گاه قدرت كژفشاري آن به دليل فرارفت نيروهاي واداشتي تقويت گشته و به شكل يك موج بسته درآمده و به سمت شرق يا شمال شرق به حركت در مي‌آيد) است،‏ همراه باشند،‏ به علت اثرات نيروي واداشتي تقويت شده و باعث ريزش بارش‌هاي بيشتري نسبت به نوع الف ولي با سرماي نه چندان زيادي مي‌شوند.
نوع ج: شامل واچرخندهاي سرد در عرض‌هاي جغرافيايي بالا (مانند نوع الف) هستند كه در حال حركت با مراكز چرخند (يا ناوه) عبوري از روي درياي مديترانه و يا درياي سرخ (مانند نوع ب) روي كشور با هم برخورد كرده و باعث گراديان شديد
فشاري و دمايي در نوار شمالي كشور مي‌شوند و نهايتاً موجب شكل‌گيري منطقه جبهه‌اي روي استان خراسان مي‌شوند. با عبور اين الگو بارش‌هاي سنگين برف و باران را در منطقه خراسان داريم. در هر يك از حالات فوق براي گروهي كه بارش قابل توجه‌اي
نسبت به دو نوع ديگر داشت،‏ كميت‌هاي تاوايي نسبي،‏ مطلق،‏ و فرارفت آنها در تراز 500 هكتو پاسكالي محاسبه و بررسي شده
است. بيشترين بارش در مدت 24 ساعت به مقدار 40 ميلي‌متر در مشهد (از نوع ج) در تاريخ 21 بهمن ماه 1376 گزارش شده
است كه تاوايي نسبي و فرارفت آن در مقايسه با دو نوع ديگر بيشترين مقدار خود را در اين نوع به بزرگي و داشته است.
چکیده (انگلیسی):
In this paper, synoptic patterns associated with maximum precipitation over the Khorasan region, between 1985-2000 with the computation of some forcing functions are studied and classified into three types.
Type A: Consists of the anticyclones that move from the Scandinavian Peninsula and central-Europe in an east and south-east direction during cold seasons, with relatively high speed and cold cores. They first affect the Caspian Sea area and then the Khorasan region, and cause little of precipitation and very cold weather which lasts for 24 to 36 hours in the region. For this type the maximum amount of precipitation for 24 hours recorded was 16mm in Goochan city.
Type B: includes steering frontal cyclones from east of the Mediterranean Sea that after passing the central part of Iran, affect the Khorasan region, and if these systems combine with a low pressure system from the Red Sea, that is a form of inverted thermal trough, which developed due to the effects of forcing functions they produce more precipitation than type A, but with a mild temperature. For this type maximum amount of precipitation recorded for 24 hours was 16mm in a lower latitude compared to type A, in Ferdos city.
Type C: includes cold core anticyclones that move from a high latitude (similar to type A) simultaneously with the steering cyclones (or trough) from the Mediterranean or the Red Sea (similar to type B) and theses two systems impact over Iran and produce a strong temperature and pressure gradient along the northern part of Iran, that makes a frontal zone over the Khorasan region and therefore heavy rain and snow is expected to fall over the region. For every type, the group which had considerable precipitation compared to other cases, their relative vorticity, absolute vorticity and advection are computed on 500hpa level. The maximum amount of precipitation in this period of study recorded for 24 hours was 40 mm in Mashhad city (of type C) at time of 1998.2.10. At this time relative vorticity is order of magnitude about , and its advection at 1998.2.9, is order of magnitude . So when a low pressure from a lower latitude, that has sufficient humidity and moves to the center of Iran , impact with a high pressure from upper latitude that has very cold air over Iran we will have high precipitation in the Khorasan region.


 

Amir Mohsen

متخصص بخش هواشناسی
[HIGHLIGHT]تحليل فراواني جبهه زايي در زمان رخداد بارشهاي ابر سنگين ايران[/HIGHLIGHT]

فصلنامه تحقيقات جغرافيايي، سال 27 ، شماره اول، بهار 1391 ، شماره پياپي

سيد ابوالفضل مسعوديان، استاد اقليمشناسي، دانشكده جغرافيا، دانشگاه اصفهان
بختيار محمدي، استاديار اقليمشناسي، دانشكده منابع طبيعي، دانشگاه كردستان

لینک دانلود مقاله:

تحليل فراواني جبهه زايي در زمان رخداد بارشهاي ابر سنگين ايران
 

rahsazan

کاربر ويژه
15 : علوم محيطي تابستان 1386; 4(4):75-90.
بررسي ارتباط از دور سيگنال هواشناسي ENSO با نوسانات بارندگي و دما در استان خراسان
معتمدي محمد,احتراميان كوروش*,شهاب فر عليرضا
* گروه کشاورزي، دانشگاه آزاد اسلامي واحد شيروان
يکي از مهم ترين سيگنال هاي هواشناسي که در مقياس جهاني بر پارامترهاي آب و هوايي در اغلب مناطق کره زمين تاثير مي گذارد، پديدهENSO يا النينو - نوسانات جنوبي است. تغييرات الگوي وقوع اين پديده باعث بوجود آمدن تغييرات دراز مدت و معني داري در وضعيت بارندگي و دماي کره زمين شده است. در اين پژوهش به منظور بررسي ميزان ارتباط تغيير اقليم با پديده ENSO و ارتباط آن با تغييرات پارامترهاي آب و هوايي ابتدا با استفاده از رابطه همبستگي سالانه و فصلي شاخص نوسانات جنوبي (SOI) با داده هاي بارندگي دما به دست آمده و سپس به منظور مطالعه دقيق تر نحوه تاثير پديده ENSO بر نحوه تغييرات دماي مناطق مختلف استان خراسان نقشه هاي پهنه بندي مربوطه ترسيم شد. به طور کلي مي توان نتيجه گرفت بارندگي و دماي کليه مناطق استان (به ويژه نوار مرکزي و تا حدودي شمالي) نسبت به پديده ENSOواکنش معني داري نشان مي دهند بعبارت ديگر ميانگين ضرايب همبستگي بارندگي و دما با مقادير SOI به طور سالانه و فصلي منفي است، يعني با افزايش مقادير SOI، مقادير بارندگي و دما در سطح استان خراسان در فصول و سال هاي مختلف کاهش مي يابد. با توجه به افزايش بارندگي و دماي مناطق مختلف استان (به طور فصلي و سالانه) در زمان فعاليت فاز منفي ENSO (شرايط النينو)، تغييرات بارش و دماي استان در اين شرايط را مي توان به دگرگوني الگوي وقوع پديده ENSO در اثر تغييرات اقليمي در سطح جهان مرتبط دانست.
كليد واژه: سيگنال هواشناسي، بارندگي، دما، همبستگي، النينو، لانينو

دریافت مقاله
 
سلام ممنون از تلاش بی شائبه شما دوست عزیز،خواستم بگم اگه یه الگو از شرایط بندالی هم می گذاشتین در تفهیم مطلب و نوع حرکت جریانات و تاثیر آنها کمک بیشتری می کرد.
 
سلام خسته نباشید.خواستم بدونم که مقادیر تاوایی مطلق و نسبی را در تراز 500 چگونه محاسبه می کنند؟
 

emadi5006

New member
با سلام
من دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا برنامه ریزی محیطی هستم از دانشجویان دوران کارشناسی آقای دکتر مفیدی و خانم دکتر زرین.پایان نامه من در ارتباط با سیستم های باران زای ورودی به استان خراسان رضوی می باشد.در مطالبی که شما در این سایت قرار داده ای مطالب مفیدی برای پایان نامه من خواهد بود .در صورت امکان هر نوع فایلی که در انجام پایان نامه به من کمک خواهد نمود برای من ارسال نمایید از شما سپاسگذار خواهم بود.
پیشتر از همکاری شما صمیمانه تشکر و قدردانی می نمایم
سید رضا عمادی
www.emadi5006@gmail.com
 
بالا