• توجه: در صورتی که از کاربران قدیمی ایران انجمن هستید و امکان ورود به سایت را ندارید، میتوانید با آیدی altin_admin@ در تلگرام تماس حاصل نمایید.

جشن سپندارمذگان، روز عشق بر همگی مبارک باد.

وضعیت
موضوع بسته شده است.

سنجاقي

متخصص بخش گفتگوی آزاد
ملت ایران از جمله ملت هایی است که از گذشته های دور زندگی اش با جشن و شادمانی پیوند فراوانی داشته است، پیشینیان ما به مناسبت های گوناگون جشن می‌‌گرفتند و با سرور و شادمانی روزگار می‌‌گذرانده اند.
و این جشن نیز نشان دهنده فرهنگ، نحوه زندگی، خلق و خوی، فلسفه حیات و کلاً جهان‌بینی ایرانیان باستان است
شایسته است که این حس دوستی و عشق ورزیدن را به فراموشی نسپاریم و 2۹ بهمن ماه روز سپندارمذگان و عشق ایرانی را گرامی بداریم.



چه خوب است که ما ایرانیان
روز 29 بهمن را بعنوان مبنا مورد توجه قرار دهیم


ضمن اینکه در 361 روز دیگر سال هم به یکدیگر عشق بورزیم

چون عشـــق با شما ایرانیان عزیز هرگز بیگانه نبوده و نیست

و عشق را فقط عشق است و بس ...
 

0mid

متخصص بخش ورزشی
منم این روز رو به همگی شما دوستان گوگولی مگولی و گل خودم تبریک میگم :نیش: :شاد:
 

آسمان دریایی

متخصص بخش زبان انگلیسی
عشق ایرانی (29 بهمن) یا همان "سپندارمذگان" رو به شما دوستای گلم تبریک می گم


Persian-Star.org_013.jpg
Persian-Star.org_031.jpg
Persian-Star.org_011.jpg
Persian-Star.org_009.jpg
Persian-Star.org_004.jpg
Persian-Star.org_001.jpg
happy_*********s_40.jpg
happy_*********s_35.jpg
happy_*********s_32.jpg
happy_*********s_22.jpg
happy_*********s_04.jpg
happy_*********s_09.jpg

 

Sea Girl

متخصص بخش تاریخ
http://khatereye-eshgh.blogfa.com/post-299.aspx http://khatereye-eshgh.blogfa.com/post-299.aspx_______________________

هرگز نخواب کوروش؛

دارا جهان ندارد ، سارا زبان ندارد
ایران ستاره ای در ، هفت آسمان ندارد؛

کارون ز چشمه خشکید ، البرز لب فرو بست
حتی دل دماوند آتشفشان ندارد؛

دیو سیاه دربند آسان رهید و بگریخت
رستم در این هیاهو گرز گران ندارد؛

روز وداع خورشید ، زاینده رود خشکید
زیرا دل سپاهان نقش جهان ندارد؛

بر نام پارس دریا ، نامی دگر نهادند
گویی که آرش ما تیر و کمان ندارد؛

دریای مازنی ها بر کام دیگران شد
نادر ز خاک برخیز ، میهن جوان ندارد؛

دارا کجای کاری؟ دزدان سرزمینت
بر بیستون نویسند: اینجا خدا ندارد؛

آییم به دادخواهی ، فریادمان بلند است
اما چه سود اینجا نوشیروان ندارد؛

سرخ وسپید و سبز است این بیرق کیانی
اما صد آه و افسوس ، شیر ژیان ندارد؛

کو آن حکیم توسی ، شهنامه ای سراید
شاید که شاعر ما دیگر بیان ندارد؛

هرگز نخواب کوروش ، ای مهرآریایی
بی نام تو وطن نیز نام و نشان ندارد
پارس , ترک , کرد , لر , گیلک , مازندرانی , عرب , بلوچ , ترکمن , بختیاری , قشقایی , راج , تالشی , پشتو , ارمنی , گرجی

این ایران من است...

 

Sea Girl

متخصص بخش تاریخ
درود بر تمامی پارسی گویان

منم این روز فرخنده رو تبریک میگم

موفق باشید
 

چاووش

متخصص بخش ادبیات
پیشینه

در گاه‌شماری‌های گوناگون ایرانی، علاوه بر این که ماه‌ها نام داشتند، هریک از روزهای ماه نیز یک نام داشتند. برای نمونه روز نخست هر ماه «روز اورمزد»، روز دوم هر ماه، روز بهمن (سلامت، اندیشه) که نخستین صفت خداوند است، روز سوم هر ماه، اردیبهشت یعنی «بهترین راستی و پاکی» که باز از صفات خداوند است، روز چهارم هر ماه، شهریور یعنی «شاهی و فرمانروایی آرمانی» که خاص خداوند است و روز پنجم هر ماه، «سپندارمذ» بوده‌است. سپندار مذ لقب ملی زمین است. یعنی گستراننده، مقدس، فروتن. زمین نماد عشق است چون با فروتنی، تواضع و گذشت به همه عشق می‌ورزد. زشت و زیبا را به یک چشم می‌نگرد و همه را چون مادری در دامان پر مهر خود امان می‌دهد. به همین دلیل در فرهنگ باستان اسپندارمذگان را به‌عنوان نماد مهر مادری و باروری می‌پنداشتند.

در هر ماه، یک بار، نام روز و ماه یکی می‌شده‌است که در همان روز که نامش با نام ماه مقارن می‌شد، جشنی ترتیب می‌دادند متناسب با نام آن روز و ماه. مثلاً شانزدهمین روز هر ماه، «مهر» نام داشت و که در ماه مهر، «مهرگان» لقب می‌گرفت و می‌بینیم که چگونه هر جشنی با معنی و مفهوم عمیق خود برای مردم شادی می‌آفرید.
روز آبان در ماه آبان جشن «آبانگان» است یعنی جشن ستایش آب و روز آذر در ماه آذر جشن «آذرگان» است یعنی جشن ستایش آتش و همین طور روز پنجم ماه دوازدهم (اسفند)، «سپندارمذ» یا «اسفندار مذ» نام داشت که جشنی با همین عنوان می‌گرفتند. «سپندارمذگان» روز زن و زمین است.

روز پنجم اسفندماه در همه گاه‌شماری‌های ایرانی به عنوان روز جشن اسپندار مذگان شناخته می‌شود.
در باور ایرانى مرد داراى قدرت مردانگى و تفکر و خردورزى بیشترى است، در برابر آن زن نیز داراى مهر ورزى، عشق پاک، پاکدامنى و از خودگذشتگى فراوان ترى است که هر یک از این دو به تنهایى راه به جایى نبرده و حتى روند پویایى گیتى را هم به ایستایى مى کشانند. اگر مردان بدنه هواپیماى خوشبختى اند، زنان موتور آن اند که پیکره بى موتور و موتور بى بدنه هیچ کدام به تنهایى به اوج سعادت نمى رسند بلکه ذره اى حرکت و جنبش هم برایشان ناممکن است. اشوزرتشت خوشبختى بشر را وابسته به میزان دانش و خرد انسان مى داند نه جنسیت و قومیت و رنگ و نژاد و از دیدگاه وى همه انسان‌ها _ همه زنان و مردان _ داراى حقوق برابرند. او دختران را در گزینش همسر آزاد شمرده و عشق پاک و دانش نیک را دو معیار اصلى مى داند و خوشبختى همسران جوان را در زندگى زناشویى در این مى داند که هر یک بکوشند تا در راستى از دیگرى پیشى جویند

 
وضعیت
موضوع بسته شده است.
بالا