در ۱۲۰ كيلومتري شمال غرب كرمانشاه در مسير دالاهو به سرپل ذهاب و در ميان قله هاي برفگير، دره های عمیق، دامنه هاي پوشيده از درخت و در كنار رودخانه اي خروشان، منطقه ای بکر و زیبا وجود دارد به نام ریجاب.
«ريجاب» يا «ريژاو» که در زبان كردي به معني محل ريزش آب و آبشار است. با نخستين نگاه مي توان به دليل نامگذاري اين منطقه پي برد چرا که از لابه لاي كوه هاي منطقه چشمه هاي بسيار زيبايي جريان دارد كه موجب پرآبي ريجاب شده است.
منطقه ريجاب از نظر جغرافيايي منطقه اي كوهستاني و داراي آب و هوايي معتدل است كه از طرف شمال به كوه هاي دالاهو منتهي مي شود.
وجود باغ هاي انجير، گردو و انار و رودخانه خروشان ريجاب كه سرچشمه رودخانه الوند است، برگي از طبيعت را در اين منطقه ورق زده است.
از آنجا كه ريجاب در منطقه اي كوهستاني قرار دارد، وجود كوه هاي زيباي تلاش، مله سوره ( گردنه سرخ )، تاش خزي، كچلي تلار، كاو، قله برزه، گل دره و ... در اين منطقه جذابيت دوچنداني به ريجاب داده است و بهانه اي را نيز براي كوهنوردان و جوانان براي ديدار و گذران ايام تعطيل در اين منطقه به وجود آورده است.
دره هاي زيباي دره لرز، دره تاويان، انجير كلان و... و چشمه هاي ريجاب بالا، چشمه كاك غفور، چهارچشمه، چشمه ملاواز، دليق و ... از جمله جذابيت هاي اين منطقه براي گردشگران است.
در اينجا ديگر خبري از شلوغي و آلودگي نيست. تنها صدايي كه به گوش مي رسد غرش رودخانه در ميان كوه هاي زيبا و در زير درختان سر به فلك كشیده و درهم تنيده ريجاب است.
اما جاذبه هاي ريجاب تنها محدود به طبيعت زيباي اين منطقه نيست، به عقيده بسياري از شرق شناسان و تاريخ نگاران به دليل استقرار نخستين حكومت ها در غرب، اين منطقه داراي غناي باستاني فراواني است.
منطقه ريجاب اگرچه در نگاه اول فقط يك تفرجگاه طبيعي به نظر مي رسد، ولي در اين منطقه بر اساس بررسي باستان شناسان آثاري وجود دارد كه بر قدمت حضور انسان در اين منطقه مهر تأييد مي زند.
از جمله اين آثار وجود راه باستاني ساساني در اين منطقه است. اين راه فقط به وسيله چهار پايان و يا با پاي پياده قابل عبور بوده و از جمله راه هايي است كه عشاير براي عبور و مرور خود از آن استفاده مي كنند.