عروسكش را روی پاهایش می‌گذارد و محكم او را می‌زند. موهایش را هم می‌كشد تا چند تار موی عروسك بین انگشت‌هایش گیر كند. این قدر عروسك را محكم می‌زند كه انگار می‌خواهد او را له كند. او كودكی خشن است!
نمی‌دانم شما هم شاهد برخوردهای خشن و نامناسب فرزندتان با عروسك‌هایش بوده‌اید یا نه؟ اما برخی از مادر و پدرها چنین صحنه‌ای را دیده‌اند و به جای آن كه برایش تصمیمی بگیرند، كودك را دعوا كرده‌اند!
آن‌ها بدون این كه دلیل اصلی این رفتار را بدانند یا حداقل سعی كنند آن را بفهمند، فقط كودك را متهم می‌كنند و با بدرفتاری او را از خود می‌رانند؛ اما بعضی‌ها هم هستند كه از كودك علت كارش را می‌پرسند و می‌خواهند بدانند چرا فرزندشان چنین رفتاری را انجام می‌دهد. مثلاً ممكن است از او بپرسند: «چرا عروسكت را می‌زنی؟» یا «چرا می‌خواهی او را تنبیه كنی؟» در اغلب موارد هم كودكان پاسخ یكسانی خواهند داد: «عروسكم كار بدی كرده بود؛ باید تنبیهش می‌كردم!» گروهی از كودكان هم در جواب این سؤال فقط سكوت می‌كنند و با تغییر حالت چهره و اخم كردن نشان می‌دهند كه جوابی ندارند.
متخصصان و كارشناسان بر این باورند كه رفتارهای خشن و نامناسب كودكان در برابر اسباب‌بازی‌ها و عروسك‌هایشان ممكن است به علل مختلفی بروز كند:
۱ ـ رفتار خشن پدر و مادر با كودك:
شاید این موضوع یكی از ساده‌ترین و مشخص‌ترین علت‌های بدرفتاری كودك باشد. او رفتار خشن و نامناسب را از پدر و مادرش می‌بیند، می‌آموزد و در زندگی خودش هم آن را به كار می‌گیرد. پس یادمان باشد رفتار خشن پدر و مادر با كودك، تأثیر بسیار نامطلوبی بر ذهن و روان او برجا خواهد گذاشت و این تأثیرات منفی به شكل‌های مختلف خودش را نشان می‌دهد.
گاهی شرایطی پیش می‌آید كه كودك در برابر دوستان و آشنایان هم همین رفتارهای خشن را از خود نشان می‌دهد و چنین كاری فقط به بازی با عروسك‌هایش محدود نمی‌شود؛ بنابراین والدین باید دست به كار شوند تا هر چه زودتر كودك این عادت را ترك كند.
برای حل این مشكل توصیه می‌شود والدین در رفتارشان تجدید نظر كرده و آرام‌تر از قبل با فرزندشان برخورد نمایند؛ البته این حفظ آرامش حتی هنگامی كه كودك رفتار نامناسبی دارد نیز باید ادامه داشته باشد.
۲ ـ رفتار خشن پدر و مادر با یكدیگر:
بعضی از پدر و مادرها به فرزندشان از گل نازك‌تر نمی‌گویند و بسیار مراقب رفتارشان با او هستند، اما گاهی یادشان می‌رود چطور باید با همسرشان حرف بزنند و با او برخورد كنند. در حالی كه رفتار خشن پدر و مادر با یكدیگر نیز می‌تواند به طور نامحسوس و ناخواسته به كودك منتقل شود.
كودك بیشترین زمان خود را در كنار والدینش می‌گذراند و در نتیجه از نظر عاطفی بسیار به آن‌ها وابسته است و رفتار آن‌ها در زندگی‌اش تأثیر می‌گذارد؛ بنابراین اگر كودك شما به این دلیل عروسك‌هایش را تنبیه می‌كند، خوب است بیشتر مراقب لحن صحبت و رفتارتان با یكدیگر باشید.
۳ ـ كارتون‌های خشن یا بازی‌های كامپیوتری خشونت‌آمیز:
دیدن كارتون‌هایی كه میزان خشونت و كشت و كشتار در آن‌ها زیاد است، اثرات نامطلوبی بر روح و روان كودك می‌گذارد كه تا بزرگسالی نیز ادامه خواهد داشت. بازی‌های رایانه‌ای نامناسب هم همین شرایط را دارد و در صورتی كه كودك در محیط خانوادگی مستعد پرخاشگری یا اختلالات رفتاری باشد نیز این مسئله شدت بیشتری پیدا خواهد كرد.
بنابراین حتماً ساعات تماشای تلویزیون یا بازی با رایانه و تلفن همراه را محدود كنید و در این ساعت‌ها هم فقط بازی مناسب سن كودك را در اختیارش بگذارید.
۴ ـ رفتار خشن ناشی از اضطراب درونی:
ممكن است كودك از مسئله‌ای رنج ببرد و این باعث تشدید اضطرابش شود. در این شرایط شاید با فریاد كشیدن بر سر عروسك‌هایش یا زدن آن‌ها، اضطرابش را نشان دهد و آن را تخلیه كند.
در چنین مواقعی پدر و مادر باید با آرامش با كودك گفت‌وگو كنند و علت اضطرابش را بپرسند. البته ممكن است ابتدا كودك پاسخ دقیقی ندهد؛ ولی والدین باید با صبر و حوصله، علت را پیدا كنند.