دانش - زندگی در اعماق نیازمند سازگاری با تاریکی، فشار خردکننده آب و دمای پایین آن است. به نظر می‌رسد فسیل‌های زنده (جاندارانی که اغلب به ماقبل تاریخ تعلق دارند) به خوبی با این شرایط کنار آمده‌اند.
کوسه 6آبششه
این کوسه‌ماهی که طعمه تهیه‌شده توسط محققان را به دندان گرفته، در عمق 1400متری آبهای دریای کورال در کوئینزلند استرالیا شنا می‌کند. کوسه شش‌آبششه با تقریبا 4متر طول، یکی از گونه‌های ساکن اعماق دریاست، اما این اولین بار است که در عمق 1400متری و با استفاده از دوربین فوق‌پیشرفته‌ای که از راه دور هدایت می‌شود، عکاسی شده است.
این آبزی شباهت بسیاری به کوسه‌ماهی‌هایی دارد که صدها‌میلیون سال پیش در دریا‌ها زندگی می‌کرده‌اند و به همین دلیل اغلب به عنوان یک گونه ماقبل تاریخ یا فسیل زنده از آن نام برده می‌شود. یکی از موضوعات مورد علاقه محققان دید در شب این آبزی است که می‌توان روند تکامل بینایی در انسان را از روی آن شناسایی کرد.
فناوری‌های تازه به کار گرفته‌شده به کشف نحوه سازگاری آبزیان ساکن اعماق دریا با فشار خردکننده آب، دمای پایین و تاریکی محیط کمک خواهند کرد. جانداران ساکن اعماق دریا باید در این محیط طعمه‌هایشان را پیدا کنند و اجازه ندهند خودشان طعمه دیگر شکارچیان شوند. شناخت سیستم‌های حسی که به ادامه حیات این آبزیان کمک می‌کند برای محققان بسیار‌حائز اهمیت است.
ناتیلوس
ناتیلوس که نوعی نرم‌تن است، یکی دیگر از آبزیان ساکن اعماق آبهای دریای کورال به‌شمار می‌رود. چشم‌های ناتیلوس که میلیون‌ها سال پیش از تکامل چشم‌های انسان تکامل یافته‌اند، فاقد عدسی هستند و مانند دوربین‌های بدون لنز پین‌هول یا همان اتاق‌تاریک عمل می‌کنند. (دریچه دیافراگم در این دوربین‌ها آن‌قدر کوچک است که تصویر معکوسی را روی مواد حساس می‌اندازد.) اما این اطلاعات چگونه در مغز پردازش می‌شوند؟
تحقیق در مورد چشم‌های ناتیلوس که میلیون‌ها سال است بدون تغییر باقی مانده‌اند، نه‌تنها می‌تواند به این پرسش پاسخ دهد بلکه شناخت بهتری از عملکرد مغز انسان به ما خواهد داد. به عنوان مثال این تحقیق می‌تواند به محققان در درک بهتر اختلالات مغزی که منجر به صرع می‌شوند، کمک کند.
دوربینی که در حال حاضر برای ثبت حیات در اعماق دریا به کار می‌رود می‌تواند حداکثر 72ساعت فیلم‌برداری کند. احتمالا دوربین‌های آینده مجهز به حسگرهای حرکتی خواهند بود که با درک جنبش در اطراف‌شان فیلم‌برداری را آغاز خواهند کرد.
کوسه 6آبششه
این کوسه‌ماهی که طعمه تهیه‌شده توسط محققان را به دندان گرفته، در عمق 1400متری آبهای دریای کورال در کوئینزلند استرالیا شنا می‌کند. کوسه شش‌آبششه با تقریبا 4متر طول، یکی از گونه‌های ساکن اعماق دریاست، اما این اولین بار است که در عمق 1400متری و با استفاده از دوربین فوق‌پیشرفته‌ای که از راه دور هدایت می‌شود، عکاسی شده است.
این آبزی شباهت بسیاری به کوسه‌ماهی‌هایی دارد که صدها‌میلیون سال پیش در دریا‌ها زندگی می‌کرده‌اند و به همین دلیل اغلب به عنوان یک گونه ماقبل تاریخ یا فسیل زنده از آن نام برده می‌شود. یکی از موضوعات مورد علاقه محققان دید در شب این آبزی است که می‌توان روند تکامل بینایی در انسان را از روی آن شناسایی کرد.
فناوری‌های تازه به کار گرفته‌شده به کشف نحوه سازگاری آبزیان ساکن اعماق دریا با فشار خردکننده آب، دمای پایین و تاریکی محیط کمک خواهند کرد. جانداران ساکن اعماق دریا باید در این محیط طعمه‌هایشان را پیدا کنند و اجازه ندهند خودشان طعمه دیگر شکارچیان شوند. شناخت سیستم‌های حسی که به ادامه حیات این آبزیان کمک می‌کند برای محققان بسیار‌حائز اهمیت است.
ناتیلوس
ناتیلوس که نوعی نرم‌تن است، یکی دیگر از آبزیان ساکن اعماق آبهای دریای کورال به‌شمار می‌رود. چشم‌های ناتیلوس که میلیون‌ها سال پیش از تکامل چشم‌های انسان تکامل یافته‌اند، فاقد عدسی هستند و مانند دوربین‌های بدون لنز پین‌هول یا همان اتاق‌تاریک عمل می‌کنند. (دریچه دیافراگم در این دوربین‌ها آن‌قدر کوچک است که تصویر معکوسی را روی مواد حساس می‌اندازد.) اما این اطلاعات چگونه در مغز پردازش می‌شوند؟
تحقیق در مورد چشم‌های ناتیلوس که میلیون‌ها سال است بدون تغییر باقی مانده‌اند، نه‌تنها می‌تواند به این پرسش پاسخ دهد بلکه شناخت بهتری از عملکرد مغز انسان به ما خواهد داد. به عنوان مثال این تحقیق می‌تواند به محققان در درک بهتر اختلالات مغزی که منجر به صرع می‌شوند، کمک کند.
دوربینی که در حال حاضر برای ثبت حیات در اعماق دریا به کار می‌رود می‌تواند حداکثر 72ساعت فیلم‌برداری کند. احتمالا دوربین‌های آینده مجهز به حسگرهای حرکتی خواهند بود که با درک جنبش در اطراف‌شان فیلم‌برداری را آغاز خواهند کرد.
