برای دیدن طولانی ترین پل تاریخی ایران باید به شهرستان خمیر استان هرمزگان سفر کنید. پلی که در سال 1372 با وقوع سیلاب در نزدیکی روستای نیم کار شهرستان خمیر از خاک بیرون آمد و چند سال بعد در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد. پل تاریخی لاتیدان 500 سال قبل، یعنی در اواخر دوران صفویه و اوایل دوره افشاریه در مسیر کاروانی بندرعباس- لار در استان فارس ساخته شد. آن هم با یک کیلومتر طول که چیزی حدود سه برابر طولانی تر از سی و سه پل اصفهان می شود.
آن روزها قرار بود این پل محل عبور کاروان های نظامی ای باشد که راهی هرمزگان می شدند تا پرتغالی ها را ازخلیج فارس بیرون کنند اما بعد از اخراج پرتغالی ها از ایران، رفته رفته از اهمیت بندری جزیره هرمز كاسته شد و بندرعباس جای آن را گرفت تا مهم ترین بندر ارتباطی ایران باشد. به این ترتیب، پل لاتیدان در گذر زمان کم کم به یک پل تجاری در مسیر کاروانی بندرعباس، لار تبدیل شد که برای گسترش امور بازرگانی مورد استفاده قرار می گرفت.
این پل که به پل کول هم معروف است درست در 50 کیلومتری غرب شهر بندرعباس در20 کیلومتری غرب مغ احمد بر روی رودخانه کول قرار گرفته و بر خلاف پل‌های دیگر دوره صفویه که آجری هستند، از سنگ های بدون شکل ساخته شده است.
اگر گذارتان به این پل بیفتد، دهانه های بسیار زیادی را در آن می بینید که توصیه می کنیم یک صبح تا ظهر برای شمردن آنها وقت نگذارید! کسانی که قبل از شما این دهانه ها را شمرده اند تعداد آنها را 233 دهانه اعلام کرده اند که 33 دهانه آن سالم و بیش از 200 متر آن قابل احیاء است. شاید برایتان جالب باشد که بدانید در میان دهانه های این پل چشمه تاق‌هایی در دو طبقه تعبیه شده و بنای این پل را تبدیل به یکی از عالی‌ترین طرح‌های پل‌سازی ایران قدیم کرده است
