مشاعره آزاد !i

[سنجاقي]

تو بهترین بهانه ام
عادتی شده برای من
شعر گفتن از برای تو
فرصتی شده برای من
چیدن گلی برای تو ...

 

[سنجاقي]

ومن از سوز ِهوا مي ترسم
كه چنين يخ زده ، خوكار ِمرا

 

[Maryam]

آخر اي دوست نخواهي پرسيد
که دل ازدوريت چه کشيد


سوخت در آتش وخاکستر شد
وعده هاي توبه دادش نرسيد


داغ ماتم شد و بر سينه نشست
اشک حسرت شد و برخاک چکيد

 

[سنجاقي]

دوست دارم کلبه ای داشته باشم لب رود
رنگ یک ریشه صد ساله و ناب
رنگ یک بغض فرو خورده زخشم
رنگ یک شعر عجیب

 

[Maryam]

برام هیچ حسی شبیه تو نیست
کنار تو درگیر آرامشم
همین از تمام جهان کافیه
همین که کنارت نفس میکشم

 

[Reza]

میشود در آسمان زندگی یک سبد از غنچه های یاس داشت
یا که در سوز و گذاز شمع عشق مثل پروانه کمی احساس داشت

 

[baroon]

تورا دوست دارم ، تورا دوست دارم ...

من ازعهد آدم تو را دوست دارم
از آغاز عالم تو را دوست دارم
سلامی صمیمی تر از غم ندیدم
به اندازه ی غم تو را دوست دارم
​

 

[Maryam]

من از جهانی دگرم من از جهانی دگرم

ساقـی از ایـن عالـم واهی رهـایـم کـن

رهـــــایـــــــــم کـــــن



نمـی خواهـــم در ایـــن عــالـم بمـــانم

بیا از این تـن آلوده و غمگین جدایم کـن

جــــدایـــــــــم کـــــن​

 

[سنجاقي]

نگاهي كن
به پاييزي‌ترين، روياي ديروزت
زماني را به ياد آور
كه شب‌هايت
پريشان بود

 

[Maryam]

​

ديروز اگر سوخت اي دوست غم برگ و بار من و تو
امروز مي آيد از باغ بوي بهار من و تو

آن جا در آن برزخ سرد در كوچه هاي غم و درد
غير از شب آيا چه مي ديد چشمان تار من و تو؟

ديروز در غربت باغ من بودم و يك چمن داغ
امروز خورشيد در دشت آيينه دار من و تو

غرق غباريم و غربت با من بيا سمت باران
صد جويبار است اينجا در انتظار من و تو

اين فصل فصل من و توست فصل شكوفايي ما
برخيز با گل بخوانيم اينك بهار من و تو

با اين نسيم سحر خيز برخيز اگر جان سپرديم
در باغ مي ماند اي دوست گل يادگار من و تو

چون رود اميدورام بي تابم و بي قرارم
من مي روم سوي دريا جاي قرار من و تو


​

 

[سنجاقي]

و تازه فهمیدم زبان ِ درد را
زیر باران رفتن یک مرد را
یک شکوفه در زمستان درک کرد

 

[Maryam]

در این سرای بی کسی کسی به در نمیزند
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمیزند

 

[سنجاقي]

دلم به وسعت دنیا گرفته
از این زمانه از اینجا گرفته
سیاه شد همه دنیا ز غمت
جهان ز تیرکی ابرها گرفته

 

[Maryam]

هر لحظه در برابر من اشک ریختی
از چشم پر ملال تو خواندم شکایتی
بیچاره من ، که با همه ی اشکهای تو
هرگز نداشت راه گناهم نهایتی

 

[سنجاقي]

یادش به خیر آن روزها، ای کاش کودک می شدم
تا همدم و هم گفتگو با یک عروسک می شدم
ای کاش با نرگس و شب بو من داستان می ساختم
افسانه های لادن و یک غنچه میخک می شدم
ای کاش تو ی مزرعه، تا پیچ گندمزارها
محو نگاه ساده ی چشم مترسک می شدم
ای کاش اینک می شدم گم در هوای کودکی
مثل همیشه عاشق صوت چکاوک می شدم
ای کاش پر بودم دمی از عطر یاس و یاسمن
در سایه سار سروها،همپای پیچک می شدم
رفتند آن دوران خوب و سالهای خاطره
یادش به خیر آنروزها، ای کاش کودک می شدم. ...

 

[Maryam]

من اینجا بس دلم تنگ است
و هر سازی که می بینم بد آهنگ است...
بیا ره توشه برداریم
قدم در راه بی برگشت بگذاریم
ببینیم آسمان هر کجا آیا همین رنگ است...
​

 

[سنجاقي]

ترا زیباترین می دانم ای دوست
ز رویت عشق را می خوانم ای دوست
مرا در عاشقی کردی تو مجنون
چه لیلاوش شدی در جانم ای دوست!

 

[Maryam]

تا توانی هیچ درمانم مکن
هیچ گونه چاره‌ی جانم مکن

رنج من می‌بین و فریادم مرس
درد من می‌بین و درمانم مکن

 

[سنجاقي]

نگرانم
نگران بی باز گشت این سفر
نگرانی ام از توست
تو
تو مواظب خودت هستی
وقتی نباشم؟؟

 

[Maryam]

مرا با سوز جان بگذار و بگذر
اسير و ناتوان بگذار و بگذر

چو شمعي سوختم از آتش عشق
مرا آتش به جان بگذار و بگذر