پاسخ : از دل تا قلم
برای  پرواز به آسمانها،منتظر نمان که عقابی نیرومند بیاید و از زمینت بر گیرد و  در آسمانهایت پرواز دهد.بکوش تا پر پرواز به بازوانت جوانه زند و بروید و  بکوش تا این همه گوشت و پیه و استخوان سنگین را که چنین به زمین وفادارت  کرده است،سبک کنی و از خویش بزدایی،آنگاه به جای خزیدن،خواهی پرید.در پرنده  شدن خویش بکوش واین یعنی بیرون آمدن از زندان درون..