منبعی غنی ( ! ) برای مشاعره با »» بـــ ... ««

[baroon]

به خاموشی ما منگر که ما خود معدن رازیم

فلک بشکست بال ما وگرنه اهل پروازیم​

 

[baroon]

به چشم ظاهر اگر رخصت تماشا نیست

نبسته است کسی شاهراه دل ها را​

 

[fatemeh]

بهار عشق شکوفا نمی شود بی تو
بیا که غنچه ی دل وا نمیشود بی تو

بر آی از افق ای آفتاب صبح امید
که شب رسیده و فردا نمی شود بی تو....​

 

[fatemeh]

برگ درختان سبز در نظر هوشیار
هر ورقش دفتری است معرفت کردگار






​

سعدی​

​

 

[majnooneleyli]

با نام حق کنم آغــــــاز شعر خویش
شاید که از سر لطفش روم به پیش​

*************


​

به چمن رفتم و چون گل نفسي گوش شدم
بلبل از گل گله ها داشت كه از هوش شدم

​

***********

​

****************
​

بر خاک بخواب نازنین تختی نیست
آواره شدن حکایت سختی نیست
از پاکی اشکهای خود فهمیدم
لبخند همیشه راز خوشبختی نیست

 

[majnooneleyli]

بکام دل رسیدن آرزوئیست
که سالک را اسیر خویش دارد

باید تورو پیدا کنم
شاید هنوزم دیر نیست
تو ساده دل کندی ولی
تقدیر بی تقصیر نیست

 

[fatemeh]

با تو بودن همیشه پر معناست
بی تو روحم گرفته و تنهاست
با تو یک کاسه آب ، یک دریاست
بی تو دردم به وسعت صحراست​

​

 

[fatemeh]

به هوش بودم از اول که دل به کس نسپارم​

شمایل تو بدیدم نه صبر ماند و نه هوشم

​

سعدی​

 

[fatemeh]

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل​

که گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم


سعدی​

 

[fatemeh]

بی تو هر لحظه مرا بیم فرو ریختن است ​

مثل شهری که به روی گسل زلزله هاست

​

فاضل نظری​

​

 

[baroon]

بلبلی برگ گلی خوشرنگ در منقار داشت
واندرآن برگ و نوا خوش ناله های زار داشت

گفتمش درعین وصل این ناله و فریاد چیست؟
گفت ما را جلوه ی معشوق در این کار داشت​

 

[مهشید]

بنشين نرو چه غم كه شب از نيمه رفته است
بگذار كه سپيده بخندد به روي ما
بنشين و ببين دختر خورشيد صبحگاه
حسرت خورد ز روشني آرزوي ما
بشين مرو صفاي تمناي من ببين
امشب چراغ عشق در اين خانه روشن است

​

 

[fatemeh]

به چه كار آيدت ز گل طبقی
از گلستان من ببر ورقی

گل همين پنج روز و شش باشد
وين گلستان هميشه خوش باشد





سعدی شیرازی


​

 

[fatemeh]

باز این چه شورش است که در خلق عالم است
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است ...​

 

[baroon]

به هر جا می رسم افســانه ی عـشق تـو می گویم

به این افسانه گفتن عاقبت افسانه خواهم شد




​

 

[samin]

با بال و پرت نگو که ماندن ننگ است
فریاد نزن که آسمان خوشرنگ است
برگرد پرنده ! دل به پرواز نبند
اینجا دل یک قفس برایت تنگ است
​

 

[baroon]

به دریا مرو گفتمت زینهار

و گر می‌روی تن به طوفان سپار



​

 

[baroon]

به من گفتی که دل دریا کن ای دوست
همه دریا از آن ما کن ای دوست

دلم دریا شد و دادم به دستت
مکش دریا به خون پروا کن ای دوست​

 

[fatemeh]

بنازم به بزم محبت که آنجا​

گدایی به شاهی، مقابل نشیند
​

​

​

طبیب اصفهانی​

​

 

[asl_davood]

بزرگی سراسر به گفتار نیست

دوصد گفته را چون نیم کردار نیست

:گل: