گردشگری در آلمان( به‌عنوان یكی از محبوب ترین مقاصد گردشگری اروپا ) در سال های اخیر همواره با روند رو به رشدی روبه‌رو بوده است. این كشور هم اكنون با برخورداری از 6هزار و 135 موزه، 366 سالن تئاتر، 34 پارك مخصوص گذران اوقات فراغت؛ 45هزار زمین تنیس، 648 زمین گلف، 122 پارك طبیعی ـ ملی، پیست 190هزار كیلومتری پیاده‌روی و همچنین پیست 40هزار كیلومتری دوچرخه سواری یكی از بزرگترین كشورهای گردشگر پذیر در جهان محسوب می شود.
آلمان کشوری پهناور، مهم و جذاب در قلب اروپا بوده و در زمینه تبادل فرهنگها، تجربیات ارزشمندی دارد.
یکی از قدرتمندترین پایگاه های اقتصادی جهان به شمار می آید. زندگی و فرهنگ در آلمان بسیار پربار و متنوع است مخارج زندگی و تحصیل در آلمان در مقایسه با کشورهای مشابه مناسب تر است. در آلمان حدود 300 دانشگاه و به همين تعداد دانشکده های فنی، مدارس عالی تخصصی و آکادمی های هنر وجود دارد.
كشور آلمان در حال حاضر يكی از صنعتی ترين كشورهای جهان به شمار می آيد و اكثر محصولات اين كشور ( عمدتاً مواد شيميايی و دارويی، ماشين آلات كشاورزی و صنعتی و قطعات مكانيكی ) دارای بالاترين استانداردها در جهان می باشند.
یك جشنواره سالانه نور است كه به مدت دو هفته، برنامه های مختلف فرهنگی را برگزار می كند. یكی از
مهمترین بخش های این فستیوال، نورپردازی ساختمان ها و بناهای مهم و تاریخی پایتخت آلمان است كه
با رقص نورهای مختلف و رنگ های متنوع مزین می شود و به زیبایی بیش از پیش این اماکن می افزاید.
گروه های زیادی از مردم آلمان برای تماشای دیدنی های این جشنواره شب ها از خانه ها خارج می شوند
قصر نُوی شواینشتاین (آلمانی: Neuschwanstein) نام قصری است متعلق به قرن نوزدهم میلادی در جنوب استان باواریا در جنوب کشور آلمان. قصر نُوی شواینشتاین توسط پادشاه وقت باوریا (بایرن) به نام لادویگ دوم ساخته شد. قصر نُوی شواینشتاین هم اکنون یکی از محبوبترین نقاط توریستی در کشور آلمان است.
سانسوسی ( آلمانیSanssouci) برگرفته از عبارت فرانسوی( sans souci) کاخ سلطنتی و اقامتگاه اصلی خانواده سلطنتی پادشاهی پروس بود که در شهر پوتسدام در آلمان قرار دارد.
این کاخ یکی از چهار کاخ سلطتنی بزرگ و معروف اروپا است و در سبک روکوکو ساخته شده است. کاخ سان سوسی توسط فریدریش دوم، پادشاه امپراتوری پروس ساخته شد.
سانسوسی دارای کاخ های مجلل تابستانی و زمستانی و هم چنین اقامت گاه های مخصوص مهمانان و خدمه است. کاخ سانسوسی در میان تراس ها و باغ های بزرگ سانسوسی ساخته شده است. در بخش جنوبی کاخ زمستانی، یک سالن تئاتر قرار دارد که به فرمان فریدریش دوم ساخته شد. این سالن تئاتر گنجایش ۲۲۶ نفر را دارد.
آشیانهٔ عقاب
آشیانهٔ عقاب ( آلمانی: Kehlsteinhaus ، در انگلیسی مشهور به: Eagle's Nest) نام اقامتگاه مورد علاقه آدولف هیتلر رهبر آلمان نازی بود که بربالای کوه های آلپ قرار داشت.
آشیانهٔ عقاب برای پنجاهمین سالروز تولد هیتلر به عنوان «هدیهٔ سورپرایز تولد» از سوی مقامات ارشد حزب نازی ساخته شد. هدف اصلی آنها ساخت مکانی برای آدولف هیتلر بود که درآنجا بتواند به دور از شلوغی های همیشگی و با توجه به موقعیت استثنایی محل به استراحت بپردازد.
مسئولیت ساخت آشیانه عقاب به عهده مارتین بورمان بود که رئیس دفتر خصوصی آدولف هیتلر بود. مراحل ساخت آشیانهٔ عقاب ۱۳ ماه به طول انجامید و نهایتا برای پنجاهمین سالگرد تولد هیتلر در سال ۱۹۳۹ میلادی آماده شد.
آشیانه عقاب برروی بالاترین نقطه کوه کهلشتاین به ارتفاع ۱۸۳۴ متر قرار دارد که به وسیله یک راه ۶٫۵ کیلومتری که تنها برای این منظور ساخته شده بود، به آشیانه عقاب متصل
می شد. مخارج ساخت این راه درآنزمان ۳۰ میلیون مارک (برابر با ۳۰۰ میلیون دلار کنونی) شد. برای ۱۲۴ متر پایانی، آسانسوری عمودی در زیر تونلی که در عمق ۱۲۴ متری زیر سطح آشیانه عقاب احداث شده بود، استفاده شد. در مراحل ساخت آسانسور که از داخل، آشیانه عقاب را به تونل زیرزمینی وصل می کرد، ۱۲ کارگر ساختمانی جان خود را از دست دادند. در اتاق اصلی پذیرایی یک شومینه مرمرین ایتالیایی قرار دارد که توسط دیکتاتور ایتالیایی بنیتو موسیلینی به هیتلر هدیه داده شده بود. طراحی داخلی آشیانه عقاب بر عهده پائل لازلو بود.
گفتنی است که هیتلر با وجود علاقه ای که به آشیانه عقاب داشت، اما تنها در حدود ۱۰ بار و هر بار کمتر از نیم ساعت درآنجا اقامت گزید و از این روی آشیانه عقاب از سیر حملات مخرب جنگ جهانی دوم سالم و دست نخورده باقی ماند.
نیروهای کماندویی واحد ۱۰۱ هوایی آمریکا، اولین گروهی بودند که توانستند خود را پس از خودکشی هیتلر و همسرش اوا براون به آشیانه عقاب برسانند و آنجا را تحت کنترل خود درآورند. تا سال ۱۹۶۰ میلادی آشیانهٔ عقاب در دست نیروهای آمریکایی قرار داشت تا اینکه نهایتا به استان بایرن آلمان بازپس داده شد و همینک به عنوان مکانی توریستی مورد استفاده قرار می گیرد.
برلین شهری در قلب اروپا
برلین (Berlin) پایتخت کشور آلمان و بزرگ ترین شهر هم از لحاظ جمعیت و هم از لحاظ مساحت در این کشور است و در کل اتحادیه اروپا مقام دوم را دارد. برلین همچنین یک شهر ایالتی است، یعنی یکی از ایالت های شانزده گانه آلمان نیز به شمار می آید.
این شهر بزرگ، مرکز سیاسی و فرهنگی آلمان است و بخاطر تقسیم آن به دو بخش برلین غربی و برلین شرقی در سا ل های بین ۱۹۴۹ تا ۱۹۸۹ دارای یکی از متنوع ترین محیط های شهری اروپا است.
مکان های دیدنی شهر برلین:
دروازه ی براندنبورگ از مهمترین نقاط دیدنی شهر برلین به شمار می آید که در مركز شهر واقع شده و بیشتر مراسم تفریحی در این نقطه از شهر برگزار می شود.
موزه پرگامون برلین موزه پرگامون (به آلمانی: Pergamonmuseum) یکی از غنی ترین موزه های جهان است که در شهر برلین، پایتخت کشور آلمان واقع شده است. موزه پرگامون بخشی از جزیره موزه ها است.هر ساله بیش از یک میلیون نفر از سراسر جهان از این موزه دیدن می کنند.
در موزه پرگامون مجموعه های نفیسی از آثار هنری دوره یونان باستان تا منطقه جنوب غربی و مرکز آسیای میانه، آثاری از عصر هلنیسم، مصر باستان، آسوریان، بابل و ایران باستان نگاهداری می شود.همچنین مجموعه آثار دوره تاریخی هنر اسلامی بخش ویژه ای را در این موزه به خود اختصاص داده است.
موزه پرگامون در برلین یکی از معروف ترین موزه های آلمان است. هرساله بیش از یک میلیون نفر از سراسر جهان از این موزه دیدن می کنند. در پایتخت آلمان مجموعه پنج موزه که پرگامون هم یکی از آن هاست، در محلی به نام ”جزیره موزه ها“ واقع اند. این مجموعه هنری، فرهنگی که در جهان شهرت بسزای دارد از سال ۱۹۹۹ از سوی سازمان یونسکو به عنوان بخشی از ”ارثیه معنوی جهان“ شناخته شده است. نه تنها مجموعه نفیس، بلکه ساختمان این موزه که در سال های اخیر مورد تعمیر کامل قرار گرفته نیز یکی از دلایلی است که این موزه را مشهور کرده است. بنای ”جزیره موزه ها“ در اوایل قرن نوزدهم به پایان رسید. در موزه پرگامون مجموعه های نفیسی از آثار هنری دوره یونان باستان تا منطقه جنوب غربی و مرکز آسیای، آثاری از عصر هلنیسم، آسوریان، بابل و ایران باستان نگاهداری می شود. مجموعه آثار دوره تاریخی هنر اسلامی بخش ویژه ای را در این موزه به خود اختصاص داده است.
محراب پرگامون از آثار بی نظیر تاریخی مربوط به سده دوم پیش از میلاد است، که در مالکیت موزه پرگامون قرار دارد.
کلکسیون آثار جمع آوری شده در موزه پرگامون، یکی از غنی ترین ها در جهان می باشد. برخی از معروف ترین آثار تاریخی متعلق به موزه پرگامون عبارتند از:دروازه بابل: دروازه که ورودی به شهر بایبلونیس در منطقه نزدیک رودخانه فرات در کشور عراق محسوب می شد، در سال ۶۰۵ تا ۵۶۲ پیش از میلاد ساخته شده است. در سال ۱۹۲۷ میلادی، این بنا با توافق دولت وقت عثمانی با کشتی به بندر هامبورگ ارسال گردید. سپس در برلین در موزه پرگامون، بخش های مختلف این دروازه، از صدها قطعه شکسته دوباره بازسازی شد.
دروازه بابل
دروازه بابل یکی از معروف ترین آثار تاریخی است که در موزه پرگامون در برلین سالانه مورد بازدید بیش از یک میلیون نفر قرار می گیرد. این دروازه که ورودی به شهر بایبلونیس در منطقه نزدیک رودخانه فرات در عراق فعلی محسوب می شد، در سال ۶۰۵ تا ۵۶۲ پیش از میلاد ساخته شده است. در سال ۱۹۲۷ این بنا که در ۴۰۰ جعبه بزرگ بسته بندی شده بود با توافق دولت وقت عثمانی با کشتی به بندر هامبورگ ارسال گردید. سپس در برلین در موزه پرگامون بخش های مختلف این دروازه، از صدها قطعه شکسته دوباره بازسازی شد.
♥
یکی از زیباترین بخشهای موزه، بخش آثار ایرانی موجود در این موزه است.اگر در عکس زیر دقت کنید،متوجه خواهید شد که تمام این تالار از خرده های موزاییک های رنگی تشکیل شده که آنها را مثل یک پازل به هم چسبانده اند.
مجموعۀ آثار متعلق به ایران جمعیت عظیمی را محو تماشای خود میکند.حال اینکه این آثار قدمت چندانی ندارند!! .بازدیداز برخی بناهای تاریخی ما میتوانست دید جدیدی از فرهنگ ایرانیان به جهان نشان دهد...
دیوار برلین اصلی ترین نماد جنگ سرد بود که به پرده آهنین مشهور شد و به مدت ۲۸ سال شهر برلین را به دو منطقه شرقی و غربی تقسیم کرد.
در اولین ساعات روز یک شنبه سیزدهم آگوست ۱۹۶۱، نیروهای نظامی آلمان شرقی خیابان های منتهی به نقاط مرزی را محاصره کردند و کارگران در مرز مشغول ساختن دیوار شدند. با ایجاد این حصار که ارتفاع آن به دو متر می رسید، ارتباط بین بخش های شرقی و غربی شهر کاملاً قطع شد. احداث این دیوار چنان شتابان انجام گرفت که بسیاری از خانواده ها که در مناطق مختلف شهر زندگی می کردند برای مدت ۲۸ سال از یکدیگر جدا شدند و سرنوشت های ناگواری را برای بسیاری از خانواده های آلمانی رقم زد. زنان از شوهران ، فرزندان از والدین ، برادران و خواهران از یکدیگر برای سال ها جدا شده و بسیاری از آن ها تا آخر عمر موفق به دیدار دوباره یکدیگر نشدند. گروهی از آن ها آنقدر زنده نماندند که فروریختن دیوار برلین را شاهد باشند و امکان دیدار دوباره خانواده های خود را پیدا کنند.
طول دیواری که به دور برلین غربی کشیده شده بود، ۱۵۵ کیلومتر بود که ۴۵ کیلومتر آن از وسط شهر می گذشت. با احداث این دیوار شهر برلین غربی به صورت یک شهر محصور در خاک آلمان شرقی در آمد. گذرگاه های دو طرف در ۱۹۲ مسیر قطع شد. ۹۷ مورد خیابان های شهری برلین در جهت شرقی - غربی و ۹۵ مورد مسیرهای بیرون شهری بین برلین غربی و سایر مناطق آلمان شرقی بسته شد.
سرانجام دیواری که قارۀ اروپا را دو قسمت کرده بود، روز ۹ نوامبر ۱۹۸۹ فرو ريخت. با سقوط دیوار برلین مهمترین انقلاب قرن بیستم بدون ریخته شدن یک قطره خون به ثمر رسید.
آلمان کشوری پهناور، مهم و جذاب در قلب اروپا بوده و در زمینه تبادل فرهنگها، تجربیات ارزشمندی دارد.
یکی از قدرتمندترین پایگاه های اقتصادی جهان به شمار می آید. زندگی و فرهنگ در آلمان بسیار پربار و متنوع است مخارج زندگی و تحصیل در آلمان در مقایسه با کشورهای مشابه مناسب تر است. در آلمان حدود 300 دانشگاه و به همين تعداد دانشکده های فنی، مدارس عالی تخصصی و آکادمی های هنر وجود دارد.
كشور آلمان در حال حاضر يكی از صنعتی ترين كشورهای جهان به شمار می آيد و اكثر محصولات اين كشور ( عمدتاً مواد شيميايی و دارويی، ماشين آلات كشاورزی و صنعتی و قطعات مكانيكی ) دارای بالاترين استانداردها در جهان می باشند.
یك جشنواره سالانه نور است كه به مدت دو هفته، برنامه های مختلف فرهنگی را برگزار می كند. یكی از
مهمترین بخش های این فستیوال، نورپردازی ساختمان ها و بناهای مهم و تاریخی پایتخت آلمان است كه
با رقص نورهای مختلف و رنگ های متنوع مزین می شود و به زیبایی بیش از پیش این اماکن می افزاید.
گروه های زیادی از مردم آلمان برای تماشای دیدنی های این جشنواره شب ها از خانه ها خارج می شوند
قصر نُوی شواینشتاین (آلمانی: Neuschwanstein) نام قصری است متعلق به قرن نوزدهم میلادی در جنوب استان باواریا در جنوب کشور آلمان. قصر نُوی شواینشتاین توسط پادشاه وقت باوریا (بایرن) به نام لادویگ دوم ساخته شد. قصر نُوی شواینشتاین هم اکنون یکی از محبوبترین نقاط توریستی در کشور آلمان است.
سانسوسی ( آلمانیSanssouci) برگرفته از عبارت فرانسوی( sans souci) کاخ سلطنتی و اقامتگاه اصلی خانواده سلطنتی پادشاهی پروس بود که در شهر پوتسدام در آلمان قرار دارد.
این کاخ یکی از چهار کاخ سلطتنی بزرگ و معروف اروپا است و در سبک روکوکو ساخته شده است. کاخ سان سوسی توسط فریدریش دوم، پادشاه امپراتوری پروس ساخته شد.
سانسوسی دارای کاخ های مجلل تابستانی و زمستانی و هم چنین اقامت گاه های مخصوص مهمانان و خدمه است. کاخ سانسوسی در میان تراس ها و باغ های بزرگ سانسوسی ساخته شده است. در بخش جنوبی کاخ زمستانی، یک سالن تئاتر قرار دارد که به فرمان فریدریش دوم ساخته شد. این سالن تئاتر گنجایش ۲۲۶ نفر را دارد.
آشیانهٔ عقاب
آشیانهٔ عقاب ( آلمانی: Kehlsteinhaus ، در انگلیسی مشهور به: Eagle's Nest) نام اقامتگاه مورد علاقه آدولف هیتلر رهبر آلمان نازی بود که بربالای کوه های آلپ قرار داشت.
آشیانهٔ عقاب برای پنجاهمین سالروز تولد هیتلر به عنوان «هدیهٔ سورپرایز تولد» از سوی مقامات ارشد حزب نازی ساخته شد. هدف اصلی آنها ساخت مکانی برای آدولف هیتلر بود که درآنجا بتواند به دور از شلوغی های همیشگی و با توجه به موقعیت استثنایی محل به استراحت بپردازد.
مسئولیت ساخت آشیانه عقاب به عهده مارتین بورمان بود که رئیس دفتر خصوصی آدولف هیتلر بود. مراحل ساخت آشیانهٔ عقاب ۱۳ ماه به طول انجامید و نهایتا برای پنجاهمین سالگرد تولد هیتلر در سال ۱۹۳۹ میلادی آماده شد.
آشیانه عقاب برروی بالاترین نقطه کوه کهلشتاین به ارتفاع ۱۸۳۴ متر قرار دارد که به وسیله یک راه ۶٫۵ کیلومتری که تنها برای این منظور ساخته شده بود، به آشیانه عقاب متصل
می شد. مخارج ساخت این راه درآنزمان ۳۰ میلیون مارک (برابر با ۳۰۰ میلیون دلار کنونی) شد. برای ۱۲۴ متر پایانی، آسانسوری عمودی در زیر تونلی که در عمق ۱۲۴ متری زیر سطح آشیانه عقاب احداث شده بود، استفاده شد. در مراحل ساخت آسانسور که از داخل، آشیانه عقاب را به تونل زیرزمینی وصل می کرد، ۱۲ کارگر ساختمانی جان خود را از دست دادند. در اتاق اصلی پذیرایی یک شومینه مرمرین ایتالیایی قرار دارد که توسط دیکتاتور ایتالیایی بنیتو موسیلینی به هیتلر هدیه داده شده بود. طراحی داخلی آشیانه عقاب بر عهده پائل لازلو بود.
گفتنی است که هیتلر با وجود علاقه ای که به آشیانه عقاب داشت، اما تنها در حدود ۱۰ بار و هر بار کمتر از نیم ساعت درآنجا اقامت گزید و از این روی آشیانه عقاب از سیر حملات مخرب جنگ جهانی دوم سالم و دست نخورده باقی ماند.
نیروهای کماندویی واحد ۱۰۱ هوایی آمریکا، اولین گروهی بودند که توانستند خود را پس از خودکشی هیتلر و همسرش اوا براون به آشیانه عقاب برسانند و آنجا را تحت کنترل خود درآورند. تا سال ۱۹۶۰ میلادی آشیانهٔ عقاب در دست نیروهای آمریکایی قرار داشت تا اینکه نهایتا به استان بایرن آلمان بازپس داده شد و همینک به عنوان مکانی توریستی مورد استفاده قرار می گیرد.
برلین شهری در قلب اروپا
برلین (Berlin) پایتخت کشور آلمان و بزرگ ترین شهر هم از لحاظ جمعیت و هم از لحاظ مساحت در این کشور است و در کل اتحادیه اروپا مقام دوم را دارد. برلین همچنین یک شهر ایالتی است، یعنی یکی از ایالت های شانزده گانه آلمان نیز به شمار می آید.
این شهر بزرگ، مرکز سیاسی و فرهنگی آلمان است و بخاطر تقسیم آن به دو بخش برلین غربی و برلین شرقی در سا ل های بین ۱۹۴۹ تا ۱۹۸۹ دارای یکی از متنوع ترین محیط های شهری اروپا است.
مکان های دیدنی شهر برلین:
دروازه ی براندنبورگ از مهمترین نقاط دیدنی شهر برلین به شمار می آید که در مركز شهر واقع شده و بیشتر مراسم تفریحی در این نقطه از شهر برگزار می شود.
موزه پرگامون برلین موزه پرگامون (به آلمانی: Pergamonmuseum) یکی از غنی ترین موزه های جهان است که در شهر برلین، پایتخت کشور آلمان واقع شده است. موزه پرگامون بخشی از جزیره موزه ها است.هر ساله بیش از یک میلیون نفر از سراسر جهان از این موزه دیدن می کنند.
در موزه پرگامون مجموعه های نفیسی از آثار هنری دوره یونان باستان تا منطقه جنوب غربی و مرکز آسیای میانه، آثاری از عصر هلنیسم، مصر باستان، آسوریان، بابل و ایران باستان نگاهداری می شود.همچنین مجموعه آثار دوره تاریخی هنر اسلامی بخش ویژه ای را در این موزه به خود اختصاص داده است.
موزه پرگامون در برلین یکی از معروف ترین موزه های آلمان است. هرساله بیش از یک میلیون نفر از سراسر جهان از این موزه دیدن می کنند. در پایتخت آلمان مجموعه پنج موزه که پرگامون هم یکی از آن هاست، در محلی به نام ”جزیره موزه ها“ واقع اند. این مجموعه هنری، فرهنگی که در جهان شهرت بسزای دارد از سال ۱۹۹۹ از سوی سازمان یونسکو به عنوان بخشی از ”ارثیه معنوی جهان“ شناخته شده است. نه تنها مجموعه نفیس، بلکه ساختمان این موزه که در سال های اخیر مورد تعمیر کامل قرار گرفته نیز یکی از دلایلی است که این موزه را مشهور کرده است. بنای ”جزیره موزه ها“ در اوایل قرن نوزدهم به پایان رسید. در موزه پرگامون مجموعه های نفیسی از آثار هنری دوره یونان باستان تا منطقه جنوب غربی و مرکز آسیای، آثاری از عصر هلنیسم، آسوریان، بابل و ایران باستان نگاهداری می شود. مجموعه آثار دوره تاریخی هنر اسلامی بخش ویژه ای را در این موزه به خود اختصاص داده است.
محراب پرگامون از آثار بی نظیر تاریخی مربوط به سده دوم پیش از میلاد است، که در مالکیت موزه پرگامون قرار دارد.
کلکسیون آثار جمع آوری شده در موزه پرگامون، یکی از غنی ترین ها در جهان می باشد. برخی از معروف ترین آثار تاریخی متعلق به موزه پرگامون عبارتند از:دروازه بابل: دروازه که ورودی به شهر بایبلونیس در منطقه نزدیک رودخانه فرات در کشور عراق محسوب می شد، در سال ۶۰۵ تا ۵۶۲ پیش از میلاد ساخته شده است. در سال ۱۹۲۷ میلادی، این بنا با توافق دولت وقت عثمانی با کشتی به بندر هامبورگ ارسال گردید. سپس در برلین در موزه پرگامون، بخش های مختلف این دروازه، از صدها قطعه شکسته دوباره بازسازی شد.
دروازه بابل
دروازه بابل یکی از معروف ترین آثار تاریخی است که در موزه پرگامون در برلین سالانه مورد بازدید بیش از یک میلیون نفر قرار می گیرد. این دروازه که ورودی به شهر بایبلونیس در منطقه نزدیک رودخانه فرات در عراق فعلی محسوب می شد، در سال ۶۰۵ تا ۵۶۲ پیش از میلاد ساخته شده است. در سال ۱۹۲۷ این بنا که در ۴۰۰ جعبه بزرگ بسته بندی شده بود با توافق دولت وقت عثمانی با کشتی به بندر هامبورگ ارسال گردید. سپس در برلین در موزه پرگامون بخش های مختلف این دروازه، از صدها قطعه شکسته دوباره بازسازی شد.
♥
یکی از زیباترین بخشهای موزه، بخش آثار ایرانی موجود در این موزه است.اگر در عکس زیر دقت کنید،متوجه خواهید شد که تمام این تالار از خرده های موزاییک های رنگی تشکیل شده که آنها را مثل یک پازل به هم چسبانده اند.
مجموعۀ آثار متعلق به ایران جمعیت عظیمی را محو تماشای خود میکند.حال اینکه این آثار قدمت چندانی ندارند!! .بازدیداز برخی بناهای تاریخی ما میتوانست دید جدیدی از فرهنگ ایرانیان به جهان نشان دهد...
دیوار برلین اصلی ترین نماد جنگ سرد بود که به پرده آهنین مشهور شد و به مدت ۲۸ سال شهر برلین را به دو منطقه شرقی و غربی تقسیم کرد.
در اولین ساعات روز یک شنبه سیزدهم آگوست ۱۹۶۱، نیروهای نظامی آلمان شرقی خیابان های منتهی به نقاط مرزی را محاصره کردند و کارگران در مرز مشغول ساختن دیوار شدند. با ایجاد این حصار که ارتفاع آن به دو متر می رسید، ارتباط بین بخش های شرقی و غربی شهر کاملاً قطع شد. احداث این دیوار چنان شتابان انجام گرفت که بسیاری از خانواده ها که در مناطق مختلف شهر زندگی می کردند برای مدت ۲۸ سال از یکدیگر جدا شدند و سرنوشت های ناگواری را برای بسیاری از خانواده های آلمانی رقم زد. زنان از شوهران ، فرزندان از والدین ، برادران و خواهران از یکدیگر برای سال ها جدا شده و بسیاری از آن ها تا آخر عمر موفق به دیدار دوباره یکدیگر نشدند. گروهی از آن ها آنقدر زنده نماندند که فروریختن دیوار برلین را شاهد باشند و امکان دیدار دوباره خانواده های خود را پیدا کنند.
طول دیواری که به دور برلین غربی کشیده شده بود، ۱۵۵ کیلومتر بود که ۴۵ کیلومتر آن از وسط شهر می گذشت. با احداث این دیوار شهر برلین غربی به صورت یک شهر محصور در خاک آلمان شرقی در آمد. گذرگاه های دو طرف در ۱۹۲ مسیر قطع شد. ۹۷ مورد خیابان های شهری برلین در جهت شرقی - غربی و ۹۵ مورد مسیرهای بیرون شهری بین برلین غربی و سایر مناطق آلمان شرقی بسته شد.
سرانجام دیواری که قارۀ اروپا را دو قسمت کرده بود، روز ۹ نوامبر ۱۹۸۹ فرو ريخت. با سقوط دیوار برلین مهمترین انقلاب قرن بیستم بدون ریخته شدن یک قطره خون به ثمر رسید.