[h=3]حضور شخصیت‌ها و قهرمان‌های دنیای انیمیشن در زندگی واقعی برای علاقه‌مندان و کسانی که بخشی از خاطرات کودکی‌شان با این شخصیت‌ها شکل گرفته است اتفاق غیر ممکنی به نظر می‌رسد اما همین اتفاق دور از ذهن، این روزها با اجرای نمایش «رد پای صورتی» و با حضور شخصیت‌هایی چون «پلنگ صورتی»،« «مورچه» و «مورچه خوار»، «بازرس» و «دو دو» و «مرد سفید» بر صحنه تئاتر رخ داده است.
به گزارش سينما خبر، نمایش «ردپای صورتی» به کارگردانی آروند دشت‌آرای این روزها بر صحنه است.
رامین سیاردشتی، کاظم سیاحی و داریوش موفق از بازیگران این نمایش ،از تجربه حضورشان در نمایشی فانتزی، ویژگی‌های نقش‌هایشان و البته چگونگی زنده کردن شخصیت‌های کارتونی بر روی صحنه،سخن گفتند.
آدم‌ها درهر سنی رویا‌هایشان را در انیمیشن پیدا می‌کنند
رامین سیار دشتی که نقش «مورچه خوار» را در نمایش «رد پای صورتی» ایفا می‌کند درباره علاقه‌اش به آثار فانتزی، انیمیشن و حضورش در این اثر نمایشی گفت: از سال‌های پیش کارهای آروند دشت آرای را دنبال می‌کردم و تمایل‌اش را نسبت به نوع و شکلی از تئاتر فانتزی و فیزکال دیده بودم، کارهایی که نوع بازی‌های فیزیکال چشم‌گیر است.
وی ادامه داد: خوشبختانه این نمایش در ادامه همان روندی است که در حدود 12 سال تجربه بازیگری‌ام به صورت ناخودآگاه دنبال کرده بودم، برایم بسیار جالب توجه بود با کسانی کار کنم که همکاری با آنها در ادامه تجربیاتم باشد.
بازیگر نمایش «در انتظار گودو» با بیان اینکه اگر مهارتی در بازیگری به دست آورده است به دلیل تجربه کارهای فیزیکال بوده است، درباره علاقه‌اش به ژانر فانتزی عنوان کرد: از کودکی و نوجوانی شیفته دنیای انیمیشن بودم، حتی همین امروز هم اگر انیمیشن خوبی باشد، نگاه می‌کنم.
سیار دشتی «پلنگ صورتی» را یکی از کاراکتر‌های کارتونی مورد علاقه‌اش دانست و یادآور شد: در اوایل دهه 60 که دوران مدرسه را تازه شروع کرده بودم به یاد دارم که پدرم به دلیل فعالیت‌های سمعی بصری که داشت و به واسطه فعالیت‌اش در لابراتوار عکاسی شرکت مخابرات با مقوله عکس و فیلم آشنایی داشتند و ما هم یک آپارات سوپر هشت در خانه داشتیم و یکی از فانتزی‌های دوران کودکی‌ام این بود که تعدادی از کارتون‌های «پلنگ صورتی» که خیلی محبوب‌ام بود را از طریق این آپارات می‌دیدم.
وی اضافه کرد: به طور کلی دنیای انیمیشن دنیای گسترده و عجیب و غریبی است، همه آدم‌ها در هر سنی یک بخشی از رویاها، فانتزی‌ها و تخیل‌هایشان را در دنیای انیمیشن پیدا می‌کنند.
بازیگر نمایش «عجایب المخلوقات» درباره چالش‌های تبدیل انیمیشن به تئاتر گفت: این مقوله که چطور انیمیشن به شکل تئاتر زنده روی صحنه برود، برایم بسیار عجیب و چالش برانگیز بود، چون وقتی صحبت از تغییر مدیوم پیش می‌آید همیشه با یک چالش‌هایی به وجود می‌آید.
وی ادامه داد: اگر بخواهیم پلی بین انیمیشن و تئاتر بزنیم، از گذشته تا به امروز همیشه شکل مقبول و معمول این پل ارتباطی «تئاتر عروسکی» بوده است، تئاتر عروسکی یکسری قابلیت‌هایی دارد که با دنیای انیمیشن نزدیک می‌شود اما وقتی صحبت از تئاتر صحنه‌ای می‌شود، حساسیت‌ها برای انجام این کار تشدید می‌شود و انجام آن سخت می‌شود. چون اگر در این روند کمی سهل‌انگاری اتفاق بیافتد، نمایش در دامن کاری می‌لغزد که ممکن است مخاطب واضحی نداشته باشد، یعنی باعث می‌شود که هم مخاطب بزرگسال و جدی را از دست بدهد و هم مخاطب کودک نتواند با کار ارتباط برقرار کند.
رامین سیاردشتی، کاظم سیاحی و داریوش موفق از بازیگران این نمایش ،از تجربه حضورشان در نمایشی فانتزی، ویژگی‌های نقش‌هایشان و البته چگونگی زنده کردن شخصیت‌های کارتونی بر روی صحنه،سخن گفتند.
آدم‌ها درهر سنی رویا‌هایشان را در انیمیشن پیدا می‌کنند
رامین سیار دشتی که نقش «مورچه خوار» را در نمایش «رد پای صورتی» ایفا می‌کند درباره علاقه‌اش به آثار فانتزی، انیمیشن و حضورش در این اثر نمایشی گفت: از سال‌های پیش کارهای آروند دشت آرای را دنبال می‌کردم و تمایل‌اش را نسبت به نوع و شکلی از تئاتر فانتزی و فیزکال دیده بودم، کارهایی که نوع بازی‌های فیزیکال چشم‌گیر است.
وی ادامه داد: خوشبختانه این نمایش در ادامه همان روندی است که در حدود 12 سال تجربه بازیگری‌ام به صورت ناخودآگاه دنبال کرده بودم، برایم بسیار جالب توجه بود با کسانی کار کنم که همکاری با آنها در ادامه تجربیاتم باشد.
بازیگر نمایش «در انتظار گودو» با بیان اینکه اگر مهارتی در بازیگری به دست آورده است به دلیل تجربه کارهای فیزیکال بوده است، درباره علاقه‌اش به ژانر فانتزی عنوان کرد: از کودکی و نوجوانی شیفته دنیای انیمیشن بودم، حتی همین امروز هم اگر انیمیشن خوبی باشد، نگاه می‌کنم.
سیار دشتی «پلنگ صورتی» را یکی از کاراکتر‌های کارتونی مورد علاقه‌اش دانست و یادآور شد: در اوایل دهه 60 که دوران مدرسه را تازه شروع کرده بودم به یاد دارم که پدرم به دلیل فعالیت‌های سمعی بصری که داشت و به واسطه فعالیت‌اش در لابراتوار عکاسی شرکت مخابرات با مقوله عکس و فیلم آشنایی داشتند و ما هم یک آپارات سوپر هشت در خانه داشتیم و یکی از فانتزی‌های دوران کودکی‌ام این بود که تعدادی از کارتون‌های «پلنگ صورتی» که خیلی محبوب‌ام بود را از طریق این آپارات می‌دیدم.
وی اضافه کرد: به طور کلی دنیای انیمیشن دنیای گسترده و عجیب و غریبی است، همه آدم‌ها در هر سنی یک بخشی از رویاها، فانتزی‌ها و تخیل‌هایشان را در دنیای انیمیشن پیدا می‌کنند.
بازیگر نمایش «عجایب المخلوقات» درباره چالش‌های تبدیل انیمیشن به تئاتر گفت: این مقوله که چطور انیمیشن به شکل تئاتر زنده روی صحنه برود، برایم بسیار عجیب و چالش برانگیز بود، چون وقتی صحبت از تغییر مدیوم پیش می‌آید همیشه با یک چالش‌هایی به وجود می‌آید.
وی ادامه داد: اگر بخواهیم پلی بین انیمیشن و تئاتر بزنیم، از گذشته تا به امروز همیشه شکل مقبول و معمول این پل ارتباطی «تئاتر عروسکی» بوده است، تئاتر عروسکی یکسری قابلیت‌هایی دارد که با دنیای انیمیشن نزدیک می‌شود اما وقتی صحبت از تئاتر صحنه‌ای می‌شود، حساسیت‌ها برای انجام این کار تشدید می‌شود و انجام آن سخت می‌شود. چون اگر در این روند کمی سهل‌انگاری اتفاق بیافتد، نمایش در دامن کاری می‌لغزد که ممکن است مخاطب واضحی نداشته باشد، یعنی باعث می‌شود که هم مخاطب بزرگسال و جدی را از دست بدهد و هم مخاطب کودک نتواند با کار ارتباط برقرار کند.