آبیدر
آبیدَر (کردی: Awiyer) نام کوهی است مشرف به شهر سنندج در غرب ایران با ارتفاعی حدود ۲۵۵۰ متر.
کوه آبیدر به عنوان یکی از تفرجگاه‌های اصلی مردم شهر سنندج به شمار می‌رود. برخی از مکانهای گردشگری مشهور آن عبارت‌اند از کانی شفا، ماماتکه، گویزه کویر، خضر زنده (خیرزنه)، تاقه‌دار، امیریه، هفت آسیاب، بان شلانه، کچک(سنگ) قرآن، کانی کچک و قله آبیدر که پناهگاهی هم برای کوهنوردان در آنجا ساخته شده است. آن چه مورد محبوبیت این کوه شده‌است، نزدیکی آن به شهر سنندج، بلند بودن آن نسبت به تپه‌های اطراف و از همه مهم‌تر، وجود چشمه‌های زیر زمینی فراوان آن می‌باشد. در واقع واژه آبیدر (آب‌به‌در) به معنی جایی است که از آن آب فراوان تراوش می‌کند. نزدیکی این کوه به شهر تا آن حد است که در دامنهٔ آن احداث مسکن صورت گرفته و هم اکنون نیز در جریان است. افراد بسیاری (به ویژه در تعطیلات) به این تفرجگاه می‌روند و از منظره شهر سنندج دیدن می‌کنند.
آبیدر در زبان کردی با لهجه سورانی اردلانی (سنندجی) ئاویه ر (awiar) نامیده می شود. در واقع آبیدر از دو کوه به نامهای آبیدر بزرگ و آبیدر کوچک تشکیل یافته است. ارتفاع آبیدر بزرگ همانطور که قبلا هم گفته شد، 2550 متر از سطح دریا است درحالیکه ارتفاع آبیدر کوچک در حدود 2250 متر از سطح دریا می‌باشد. در بالای قله تخت آبیدر کوچک یک جان‌پناه برای استفاده کوهنوردان احداث شده‌است و در حال حاضر مشغول به ساخت تله‌کابین در مسیر بین پارک کودک و قله آن می‌باشند.
مسجد و زیارتگاه هاجره خاتون
این امامزاده در خیابان صلاح الدین ایوبی، در محله قدیمی سرتپوله شهر سنندج واقع است. این امامزاده به صورت مجموعه شامل سه حیاط با فضاهای مجاور، مقبره، مسجد و آرامگاه مشایخ و بزرگان سنندج است. مقابر مشایخ با گچ بری‌های زیبا و نقوش گل و گیاه، کار استادان و هنرمندان بزرگ تزیین شده است. در این مجموعه در کنار مسجد، حجره هایی بریا آموزش علوم دینی به طلاب ساخته شده است. بر اساس روایات موجود، این امامزاده شریفه، خواهر امام رضا (ع) است که در سفر آن بزرگوار به خراسان در کردستان فوت نمود و در این مکان به خاک سپرده شد.
آبیدَر (کردی: Awiyer) نام کوهی است مشرف به شهر سنندج در غرب ایران با ارتفاعی حدود ۲۵۵۰ متر.
کوه آبیدر به عنوان یکی از تفرجگاه‌های اصلی مردم شهر سنندج به شمار می‌رود. برخی از مکانهای گردشگری مشهور آن عبارت‌اند از کانی شفا، ماماتکه، گویزه کویر، خضر زنده (خیرزنه)، تاقه‌دار، امیریه، هفت آسیاب، بان شلانه، کچک(سنگ) قرآن، کانی کچک و قله آبیدر که پناهگاهی هم برای کوهنوردان در آنجا ساخته شده است. آن چه مورد محبوبیت این کوه شده‌است، نزدیکی آن به شهر سنندج، بلند بودن آن نسبت به تپه‌های اطراف و از همه مهم‌تر، وجود چشمه‌های زیر زمینی فراوان آن می‌باشد. در واقع واژه آبیدر (آب‌به‌در) به معنی جایی است که از آن آب فراوان تراوش می‌کند. نزدیکی این کوه به شهر تا آن حد است که در دامنهٔ آن احداث مسکن صورت گرفته و هم اکنون نیز در جریان است. افراد بسیاری (به ویژه در تعطیلات) به این تفرجگاه می‌روند و از منظره شهر سنندج دیدن می‌کنند.
آبیدر در زبان کردی با لهجه سورانی اردلانی (سنندجی) ئاویه ر (awiar) نامیده می شود. در واقع آبیدر از دو کوه به نامهای آبیدر بزرگ و آبیدر کوچک تشکیل یافته است. ارتفاع آبیدر بزرگ همانطور که قبلا هم گفته شد، 2550 متر از سطح دریا است درحالیکه ارتفاع آبیدر کوچک در حدود 2250 متر از سطح دریا می‌باشد. در بالای قله تخت آبیدر کوچک یک جان‌پناه برای استفاده کوهنوردان احداث شده‌است و در حال حاضر مشغول به ساخت تله‌کابین در مسیر بین پارک کودک و قله آن می‌باشند.
مسجد و زیارتگاه هاجره خاتون
این امامزاده در خیابان صلاح الدین ایوبی، در محله قدیمی سرتپوله شهر سنندج واقع است. این امامزاده به صورت مجموعه شامل سه حیاط با فضاهای مجاور، مقبره، مسجد و آرامگاه مشایخ و بزرگان سنندج است. مقابر مشایخ با گچ بری‌های زیبا و نقوش گل و گیاه، کار استادان و هنرمندان بزرگ تزیین شده است. در این مجموعه در کنار مسجد، حجره هایی بریا آموزش علوم دینی به طلاب ساخته شده است. بر اساس روایات موجود، این امامزاده شریفه، خواهر امام رضا (ع) است که در سفر آن بزرگوار به خراسان در کردستان فوت نمود و در این مکان به خاک سپرده شد.