نتایج مطالعات صورت گرفته توسط محققان اخترفیزیک آمریکایی حاکی از وجود نشانه هایی از ناآرامی در هسته کهکشان راه شیری است.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، «کلی باکلمان» از محققان دانشگاه واندربیلت به همراه «تامارا باگانوویچ» از موسسه تکنولوژی جورجیا موفق به کشف سرنخ هایی از آتش بازی فلکی در مرکز کهکشان راه شیری در چند میلیون سال قبل شده اند.
این رویداد شامل برخورد خشونت آمیز و ادغام سیاهچاله کهکشانی در مرکز کهکشان راه شیری و (ادغام) یک سیاهچاله متوسط در داخل کهکشان های ماهواره ای کوچک، باعث ایجاد تصاویری شده اند که گذشته خشن کهکشان را نشان می دهند.
یکی از ویژگیهای عجیب مرکز کهکشان، وجود سه خوشه عظیم از ستارگان جوان است که شامل هزاران ستاره جوان و داغ بسیار بزرگتر از خورشید هستند.
این ستارگان بدلیل درخشندگی بسیار زیاد تنها چند میلیون سال عمر می کنند و به همین علت مرکز کهکشان همواره شاهد تشکیل ستارگان نسبتا جدید است.
محققان مدل نظری برای توضیح چنین ویژگی در کهکشان راه شیری ارائه کرده اند که نشان می دهد، در حدود 13 میلیارد سال قبل مسیر گردش یکی از کهکشان های ماهواره ای کوچک بدور کهکشان راه شیری منحرف شده و بسمت مرکز هسته حرکت کرده است که حدود 10 میلیون سال قبل به مرکز کهکشان رسیده است.
سیاهچاله کوچکتر پیش از نابودی کامل بمدت چند میلیون سال بدور سیاهچاله کهکشانی در حال چرخش بوده است؛ با نزدیک و نزدیک تر شدن سیاهچاله تحت تأثیر گاز و گرد و غبار مجاور، خشونت گرانشی کهکشان باعث ایجاد ابرهای مولکولی در هسته فوق العاده متراکم برای تولید ستارگان جوان شد که این نیروی گرانشی قادر به بلعیدن یک هزار ستاره خارج از مرکز کهکشان است.
جمعه ۱۸ اسفند ۱۳۹۱
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، «کلی باکلمان» از محققان دانشگاه واندربیلت به همراه «تامارا باگانوویچ» از موسسه تکنولوژی جورجیا موفق به کشف سرنخ هایی از آتش بازی فلکی در مرکز کهکشان راه شیری در چند میلیون سال قبل شده اند.
این رویداد شامل برخورد خشونت آمیز و ادغام سیاهچاله کهکشانی در مرکز کهکشان راه شیری و (ادغام) یک سیاهچاله متوسط در داخل کهکشان های ماهواره ای کوچک، باعث ایجاد تصاویری شده اند که گذشته خشن کهکشان را نشان می دهند.
یکی از ویژگیهای عجیب مرکز کهکشان، وجود سه خوشه عظیم از ستارگان جوان است که شامل هزاران ستاره جوان و داغ بسیار بزرگتر از خورشید هستند.
این ستارگان بدلیل درخشندگی بسیار زیاد تنها چند میلیون سال عمر می کنند و به همین علت مرکز کهکشان همواره شاهد تشکیل ستارگان نسبتا جدید است.
محققان مدل نظری برای توضیح چنین ویژگی در کهکشان راه شیری ارائه کرده اند که نشان می دهد، در حدود 13 میلیارد سال قبل مسیر گردش یکی از کهکشان های ماهواره ای کوچک بدور کهکشان راه شیری منحرف شده و بسمت مرکز هسته حرکت کرده است که حدود 10 میلیون سال قبل به مرکز کهکشان رسیده است.
سیاهچاله کوچکتر پیش از نابودی کامل بمدت چند میلیون سال بدور سیاهچاله کهکشانی در حال چرخش بوده است؛ با نزدیک و نزدیک تر شدن سیاهچاله تحت تأثیر گاز و گرد و غبار مجاور، خشونت گرانشی کهکشان باعث ایجاد ابرهای مولکولی در هسته فوق العاده متراکم برای تولید ستارگان جوان شد که این نیروی گرانشی قادر به بلعیدن یک هزار ستاره خارج از مرکز کهکشان است.
جمعه ۱۸ اسفند ۱۳۹۱