سید غلامرسول:
چاه بهار شهركی است و كوچه‌هایش قدیمی است و كمتر در آن ماشین رخنه كرده است و با این احوال در برخی از كوچه‌هایش می توان رنگی از اصلت را یافت همچون كوچه مسجد بلوچ‌ها و نیز محله امامزاده و بقیه را سیاه چادرها و خانه‌های تو در تو و مخروبه نشان میدهد.
در یكی از كوچه‌های قدیمی چاه بهار بنای عظیم چشم‌ها را بخود میكشد و پنداری در این بندر از یاس را یافته باشی با رنگ و بوی قدمت چند ساله. بدیدارش میرویم تا نكات ظریف و اصیلش را بیابیم. بنای سید غلامرسول در حاشیه ضلع شرقی چاه بهار با ارتفاعی و گنبدی بلند قرار گرفته است كه حدود 600 الی 700 سال از قدمتش سپری شده است.
ورودی امامزاده در سمت راست بنا واقع گردیده و پیرامون بنا را صحن حیاط فرا گرفته است، ،در محوطه حیاط مقابل آرامگاه صفه‌ایست با ارتفاع 1 متر كه چهار پله سطح حیاط را بر بالای آن متصل میسازد كه اندودی از كاهگل نمای آن را در بردارد و بر وری صفه مقبره‌ایست. قسمت غربی صفه امامزاده واقع شده است كه دارای یك پیشخوان مسقف با تنیرهای چوبی و حصیری و چند ستون چوبی است كه با 5 پله به سطح حیاط میرسد.
پیشوان چندان قدمتی ندارد و فرم آن نشانگر الحاقی بودن آن بعد از مدت زمانی به امازاده بوده است در ورودی اصلی امازاده در میانه و ضلع غربی پیش خوان است، ملحقات پیش خوان شامل طاقچه‌های كم عمق با تزئین گچ می باشند كه در فرم دالبر پشت سر هم بالای طاقچه‌ها را زینت داده‌اند و سپس نوعی قوس جناغی بر بالای تزئینات گچی تعبیه شده است. بر روی دو دیوار جنبی ورودی می توان آثار تزئینات هندسی ئو از جمله ستاره‌های هشت گونه را یافت كه تا بالا ادامه یافت و در زیر اینها دو جا شمعی كوچك و ظریفی تعبیه شده است. در ورودی آرامگاه اندكی بداخل فرو نشسته و عمقی را شامل شده است كه در عمق سردردی با سقف جناقی زده شده استو بر پیشانی ورودی می توان تزئینات نقاشی الوان با طرحهای نقوش ستاره‌ای و مشبك را ملاحظه نمود.
از ظواهر امر چنین برمیآید كه نمای دور تا دور و داخل آرامگاه دارای نقاشی‌های جالبی بوده است و فرم پلان نیز نشانگر اینست كه در طو.ل عهد صفوی تغییر و تحولی در چهار چوب اولیه بنا انجام شده استو چند لایه گچی ب انقاشی‌های دیواری فضای داخل امامزاده این مسئله را روشن میسازد.
پلان بنا بصورت چهار طاق مربعی است كه به صورت هشت ضلعی و سپس بدایره تبدیل شده است و گنبد بر روی آن قرار گرفته است كه از بیرون در راس نقش ستاره گسترده‌ای نقش یافته‌است. ساقه گنبد استوانه است و طرحی از چند ستاره در داخل هم بر گنبد از درون نقش شده است و حكایت از دو پوشه بودن گنبد می نماید سقف گنبدی از داخل با گچ سفید شده و نقاشی‌ها بر روی گچ‌سفید است. دوره زیر گنبد نیز دارای نواری از تزئینات نواری و هندسی و گیاهی است كه با رنگهای زرد و قرمز و آبی بصورت گل و گیاه و ستاره دیده یم شود. گنبد با قرار داده شدن ترمبه‌های بر روی هشت ضلعی و گوشواره‌هایی كه در فواصل اضلاع و ترمبه‌ها زده شده است پایه گرفته و تزئینات جالب نقاشی و طراحی قرنیس در داخل ترمبه‌ها كه هر كدام دارای طاقی جناقی است جالب توجه است سطح روی گوشواره‌ها را با نقاشی تزئین كرده‌اند كه در كادرهای لوزی شكل، گل‌های ستاره‌ای شكل را طرح كرده‌اند و با رنگهای زرد و قرمز و نارنجی و كرم تظاهر یافته‌اند.
چاه بهار شهركی است و كوچه‌هایش قدیمی است و كمتر در آن ماشین رخنه كرده است و با این احوال در برخی از كوچه‌هایش می توان رنگی از اصلت را یافت همچون كوچه مسجد بلوچ‌ها و نیز محله امامزاده و بقیه را سیاه چادرها و خانه‌های تو در تو و مخروبه نشان میدهد.
در یكی از كوچه‌های قدیمی چاه بهار بنای عظیم چشم‌ها را بخود میكشد و پنداری در این بندر از یاس را یافته باشی با رنگ و بوی قدمت چند ساله. بدیدارش میرویم تا نكات ظریف و اصیلش را بیابیم. بنای سید غلامرسول در حاشیه ضلع شرقی چاه بهار با ارتفاعی و گنبدی بلند قرار گرفته است كه حدود 600 الی 700 سال از قدمتش سپری شده است.
ورودی امامزاده در سمت راست بنا واقع گردیده و پیرامون بنا را صحن حیاط فرا گرفته است، ،در محوطه حیاط مقابل آرامگاه صفه‌ایست با ارتفاع 1 متر كه چهار پله سطح حیاط را بر بالای آن متصل میسازد كه اندودی از كاهگل نمای آن را در بردارد و بر وری صفه مقبره‌ایست. قسمت غربی صفه امامزاده واقع شده است كه دارای یك پیشخوان مسقف با تنیرهای چوبی و حصیری و چند ستون چوبی است كه با 5 پله به سطح حیاط میرسد.
پیشوان چندان قدمتی ندارد و فرم آن نشانگر الحاقی بودن آن بعد از مدت زمانی به امازاده بوده است در ورودی اصلی امازاده در میانه و ضلع غربی پیش خوان است، ملحقات پیش خوان شامل طاقچه‌های كم عمق با تزئین گچ می باشند كه در فرم دالبر پشت سر هم بالای طاقچه‌ها را زینت داده‌اند و سپس نوعی قوس جناغی بر بالای تزئینات گچی تعبیه شده است. بر روی دو دیوار جنبی ورودی می توان آثار تزئینات هندسی ئو از جمله ستاره‌های هشت گونه را یافت كه تا بالا ادامه یافت و در زیر اینها دو جا شمعی كوچك و ظریفی تعبیه شده است. در ورودی آرامگاه اندكی بداخل فرو نشسته و عمقی را شامل شده است كه در عمق سردردی با سقف جناقی زده شده استو بر پیشانی ورودی می توان تزئینات نقاشی الوان با طرحهای نقوش ستاره‌ای و مشبك را ملاحظه نمود.
از ظواهر امر چنین برمیآید كه نمای دور تا دور و داخل آرامگاه دارای نقاشی‌های جالبی بوده است و فرم پلان نیز نشانگر اینست كه در طو.ل عهد صفوی تغییر و تحولی در چهار چوب اولیه بنا انجام شده استو چند لایه گچی ب انقاشی‌های دیواری فضای داخل امامزاده این مسئله را روشن میسازد.
پلان بنا بصورت چهار طاق مربعی است كه به صورت هشت ضلعی و سپس بدایره تبدیل شده است و گنبد بر روی آن قرار گرفته است كه از بیرون در راس نقش ستاره گسترده‌ای نقش یافته‌است. ساقه گنبد استوانه است و طرحی از چند ستاره در داخل هم بر گنبد از درون نقش شده است و حكایت از دو پوشه بودن گنبد می نماید سقف گنبدی از داخل با گچ سفید شده و نقاشی‌ها بر روی گچ‌سفید است. دوره زیر گنبد نیز دارای نواری از تزئینات نواری و هندسی و گیاهی است كه با رنگهای زرد و قرمز و آبی بصورت گل و گیاه و ستاره دیده یم شود. گنبد با قرار داده شدن ترمبه‌های بر روی هشت ضلعی و گوشواره‌هایی كه در فواصل اضلاع و ترمبه‌ها زده شده است پایه گرفته و تزئینات جالب نقاشی و طراحی قرنیس در داخل ترمبه‌ها كه هر كدام دارای طاقی جناقی است جالب توجه است سطح روی گوشواره‌ها را با نقاشی تزئین كرده‌اند كه در كادرهای لوزی شكل، گل‌های ستاره‌ای شكل را طرح كرده‌اند و با رنگهای زرد و قرمز و نارنجی و كرم تظاهر یافته‌اند.
