متخصصان روماتولوژي اعلام كردند: افراد مبتلا به آرتريت روماتوئيد دو برابر بيشتر از افراد سالم در معرض خطر حمله قلبي يا سكته مغزي قرار دارند.
به گزارش سرويس بهداشت و درمان ايسنا، اين كارشناسان تاكيد كردند كه مبتلايان به اين عارضه بايد درمان با استاتينها و داروهاي فشار خون را آغاز كنند.
در گزارش ارائه شده از سوي يك نيروي ضربت پزشكي به كنگره سالانه ليگ اروپايي مقابله با روماتيسم كه در پاريس برگزار شد، چنين نتيجه گيري شده كه اين خطر قابل مقايسه با خطر ديابت نوع دوم است كه در حال حاضر به عنوان فاكتور خطرزاي ابتلا به بيماريهاي قلبي عروقي شناخته شده است.
دكتر مايكل نورموحامد، مدير اين گروه ضربت در اين باره ميگويد: پروسههاي التهابي كه منجر به بروز آرتريت روماتوئيد ميشوند ظاهرا خطر ابتلا به مشكلات جدي قلبي را افزايش ميدهند.
وي در بيانيهاي اظهار داشت: شواهد رو به افزايشي وجود دارد مبني بر اينكه التهاب ميتواند خط ارتباطي گم شده در اين زمينه باشد.
وي افزود: با توجه به اين نتايج تجويز داروهاي استاتين كاهش دهنده كلسترول و داروهاي ضد فشار خون براي كاهش فشار خون بيماران ميتواند تاثيرات و مزاياي بيشتري براي مبتلايان به آرتريت روماتوئيد داشته باشد.
استاتينها و داروهاي فشار خون هم اكنون بهترين داروهايي هستند كه در دنيا به فروش ميرسند.
آرتريت روماتوئيد، شكل التهابي آرتريت (التهاب مفاصل) است كه باعث درد و آسيب ديدگي در مفاصل ميشود.
آرتريت روماتوئيد به مفاصل حمله ور شده و باعث بروز تورم و درد ميشود كه در نهايت نيز منجر به تغيير شكل بيمارگونه و دفورمه شدن مفاصل ميشود.
اين عارضه گاهي اوقات حتي انجام و كنترل ساده ترين كارها مانند باز كردن در شيشه مربا يا حتي راه رفتن را دشوار ميكند. شيوع اين بيماري در زنان دو تا سه برابر بيشتر از مردان است و به طور كلي بين گروههاي سني 40 تا 60 سال بيشتر بروز ميكند اما در عين حال ميتواند افراد جوانتر و يا سالمتر را نيز مبتلا كند. درمان قطعي براي آرتريت روماتوئيد وجود ندارد اما با راه كارهاي مناسب مانند حفاظت از مفاصل و تغييرات در الگوي زندگي فرد مبتلا ميتواند سالهاي زيادي به يك زندگي ثمربخش ادامه دهد.
علايم و نشانههاي آرتريت روماتوئيد شامل درد مفاصل، تورم مفاصل، قرمزي و پف كردگي دستها، خستگي، تب و كاهش وزن است.
اين عارضه زماني رخ ميدهد كه گلبولهاي سفيد خون كه كار معمول آنها حمله به مهاجمان ناشناس مانند باكتريها و ويروسها است، از جريان خون حركت كرده و وارد غشايي شوند كه مفاصل را احاطه كرده است.
گلبولهاي خوني ظاهرا در جهت ملتهب شدن اين غشا نقش دارند. التهاب ايجاد شده در اين منطقه باعث آزاد شدن پروتئينهايي ميشود كه طي گذشت ماهها و سالها اين پروتئينها ميتواند بر ضخامت غشا مربوطه بيافزايد.
اين پروتئينها هم چنين ميتوانند به غضروفها، استخوانها و تاندونهاي موجود در نزديكي مفاصل آسيب وارد كنند.
به تدريج مفصل شكل و توانايي خود را از دست داده و در نهايت تخريب ميشود. پزشكان هنوز نميدانند كه چه عواملي باعث بروز اين پروژه ميشوند كه منجر به آرتريت روماتوئيد ميشود.
اما در كل تصور ميشود كه مجموعهاي از عوامل همچون ژنها، چگونگي الگوي زندگي مانند استعمال دخانيات و بعضي از فاكتورهاي محيطي مانند ويروسها در بروز اين بيماري نقش داشته باشند.
همانطور كه گفته شد درمان قطعي براي اين بيماري وجود ندارد و تقريبا تمام شيوههاي درماني در جهت كاهش التهاب در مفاصل به كار ميروند تا درد را تسكين داده و روند آسيب ديدگي مفصل را كندتر كنند
به گزارش سرويس بهداشت و درمان ايسنا، اين كارشناسان تاكيد كردند كه مبتلايان به اين عارضه بايد درمان با استاتينها و داروهاي فشار خون را آغاز كنند.
در گزارش ارائه شده از سوي يك نيروي ضربت پزشكي به كنگره سالانه ليگ اروپايي مقابله با روماتيسم كه در پاريس برگزار شد، چنين نتيجه گيري شده كه اين خطر قابل مقايسه با خطر ديابت نوع دوم است كه در حال حاضر به عنوان فاكتور خطرزاي ابتلا به بيماريهاي قلبي عروقي شناخته شده است.
دكتر مايكل نورموحامد، مدير اين گروه ضربت در اين باره ميگويد: پروسههاي التهابي كه منجر به بروز آرتريت روماتوئيد ميشوند ظاهرا خطر ابتلا به مشكلات جدي قلبي را افزايش ميدهند.
وي در بيانيهاي اظهار داشت: شواهد رو به افزايشي وجود دارد مبني بر اينكه التهاب ميتواند خط ارتباطي گم شده در اين زمينه باشد.
وي افزود: با توجه به اين نتايج تجويز داروهاي استاتين كاهش دهنده كلسترول و داروهاي ضد فشار خون براي كاهش فشار خون بيماران ميتواند تاثيرات و مزاياي بيشتري براي مبتلايان به آرتريت روماتوئيد داشته باشد.
استاتينها و داروهاي فشار خون هم اكنون بهترين داروهايي هستند كه در دنيا به فروش ميرسند.
آرتريت روماتوئيد، شكل التهابي آرتريت (التهاب مفاصل) است كه باعث درد و آسيب ديدگي در مفاصل ميشود.
آرتريت روماتوئيد به مفاصل حمله ور شده و باعث بروز تورم و درد ميشود كه در نهايت نيز منجر به تغيير شكل بيمارگونه و دفورمه شدن مفاصل ميشود.
اين عارضه گاهي اوقات حتي انجام و كنترل ساده ترين كارها مانند باز كردن در شيشه مربا يا حتي راه رفتن را دشوار ميكند. شيوع اين بيماري در زنان دو تا سه برابر بيشتر از مردان است و به طور كلي بين گروههاي سني 40 تا 60 سال بيشتر بروز ميكند اما در عين حال ميتواند افراد جوانتر و يا سالمتر را نيز مبتلا كند. درمان قطعي براي آرتريت روماتوئيد وجود ندارد اما با راه كارهاي مناسب مانند حفاظت از مفاصل و تغييرات در الگوي زندگي فرد مبتلا ميتواند سالهاي زيادي به يك زندگي ثمربخش ادامه دهد.
علايم و نشانههاي آرتريت روماتوئيد شامل درد مفاصل، تورم مفاصل، قرمزي و پف كردگي دستها، خستگي، تب و كاهش وزن است.
اين عارضه زماني رخ ميدهد كه گلبولهاي سفيد خون كه كار معمول آنها حمله به مهاجمان ناشناس مانند باكتريها و ويروسها است، از جريان خون حركت كرده و وارد غشايي شوند كه مفاصل را احاطه كرده است.
گلبولهاي خوني ظاهرا در جهت ملتهب شدن اين غشا نقش دارند. التهاب ايجاد شده در اين منطقه باعث آزاد شدن پروتئينهايي ميشود كه طي گذشت ماهها و سالها اين پروتئينها ميتواند بر ضخامت غشا مربوطه بيافزايد.
اين پروتئينها هم چنين ميتوانند به غضروفها، استخوانها و تاندونهاي موجود در نزديكي مفاصل آسيب وارد كنند.
به تدريج مفصل شكل و توانايي خود را از دست داده و در نهايت تخريب ميشود. پزشكان هنوز نميدانند كه چه عواملي باعث بروز اين پروژه ميشوند كه منجر به آرتريت روماتوئيد ميشود.
اما در كل تصور ميشود كه مجموعهاي از عوامل همچون ژنها، چگونگي الگوي زندگي مانند استعمال دخانيات و بعضي از فاكتورهاي محيطي مانند ويروسها در بروز اين بيماري نقش داشته باشند.
همانطور كه گفته شد درمان قطعي براي اين بيماري وجود ندارد و تقريبا تمام شيوههاي درماني در جهت كاهش التهاب در مفاصل به كار ميروند تا درد را تسكين داده و روند آسيب ديدگي مفصل را كندتر كنند