آمار:
میزان شیوع ـرتریت روماتوئید بین 3./0 تا 2.1 در صد جمعیت است. زنان 3 برابر بیش از مردان مبتلا میشوند. میزان شیوع با سن افزایش می یابد و تفاوت های جنسی( در میزان شیوع) در گروه های سنی بالاتر کاهش می یابد. این بیماری در تمام مناطق جهان رخ میدهد اما به نظر میرسد شیوع بیماری در مناطق شهری بیش از روستائی است. شروع بیماری بیشتر در دهه های چهارم و پنجم زندگی است و 80% کلیه بیماران در سنین 35- 50 سالگی مبتلا به بیماری می شوند. میزان بروز آرتریت روماتوئید در زنان 60-64 ساله در مقایسه با زنان 18-29 ساله بیش از 6 برابر است. مطالعات خانوادگی دلالت بر یک استعداد ژنتیکی این بیماری میکند.
آغاز بیماری:
مشخصا آرتریت رو ماتوئید یک پلی آرتریت مزمن است. در تقریبا دو سوم بیماران بیماری دارای شروع موذی و تدریجی بوده و همراه با خستگی, بی اشتهائی , ضعف عمومی و نشانه های عضلانی- استخوانی مبهم میباشد. تا زمانی که التهاب واضح مفصل خود را نشان میدهد. این مرحله مقدماتی یا پیش در آمد, ممکن است برای هفته ها یا ماهها به طول انجامیده و تشخیص را دشوار سازد. نشانه های اختصاصی معمولا بطور تدریجی در چندین مفصل, بویژه مفاصل دستها, مج دست , زانو و پاها ظاهر میشوند. و این مفاصل را بصورت متقارن درگیر میکنند. در تقریبا 10% افراد شروع بیماری حاد تر بوده و همراه با پیدا یش سریع پلی آرتریت است که غالبا با نشانه های عمومی, شامل تب تورم غدد لنفاوی و بزرگی طحال همراه است. در تقریبا یک سوم بیماران نشانه های بیماری ممکن است در ابتدا محدود به یک یا چند مفصل باشد. اگر چه الگوی در گیری مفصل ممکن است در تعدادی از بیماران, نامتقارن باقی بماند... این الگو در بیشتر موارد متقارن است.
از نظر بالینی
التهاب مفصلی باعث تورم وحساسیت و محدودیت حرکت مفصل می شود. وجود گرمی معمولا در معاینه واضح است.. به ویژه در مفاصل بزرگ مانند زانو ولی قرمزی شایع نیست. درد بطور عمده از کپسول مفصل منشا میگیرد که توسط رشته های فراوان درد تغذیه شده و بطور قابل ملاحظه ای نسبت به کشیدگی یا اتساع حساس است. در ابتدا حرکت مفصل به علت درد محدود میشود. بیمار معمولا مفصل ملتهب را در حالت خم شده نگه میدارد تا حجم مفصل را به حد اکثر و اتساع کپسول را به حد اقل میزان برساند. بعدا تغییر شکل ثابت مفصل ایجاد میشود.
علائم و نشانه های بیماری مفصلی
درد تورم و حساسیت نسبت به لمس ممکن است در ابتدا به میزان اندک در مفاصل, لوکالیزه باشند. درد در مفاصل مبتلا که با حرکت تشدید میشود شایعتریت تظاهر آرتریت رو ماتوئید ثابت شده می باشد. الگوی درد با درگیری مفصل مطابقت دارد و لی با شدت التهاب واضح همواره مطابقت ندارد. خشکی عمومی مفاصل شایع بوده و معمولا بیشترین میزان آن پس از دوره های عدم فعالیت می باشد. خشکی صبحگاهی که بیش از یک ساعت به طول بینجامد یک تابلوی تقریبا ثابت و تغییر ناپذیر آرتریت التهابی بوده و موجب تمایز آن از اختلالات مفصلی غیر التهابی مختلف می شود. اما نکته جالب توجه آن است که وجود خشکی صبحگاهی ممکن است نتواند بطور قابل اعتمادی آرتریت های مزمن التهابی و غیر التهابی را از هم متمایز سازد. زیرا در انواع غیر التهابی نیز خشکی صبح گاهی به فروانی یافت میشود. اکثر بیماران نشانه های عمومی مانند ضعف, خستگی پذیری زودرس , بی اشتهائی و کاهش وزن را تجربه خواهند کرد. اگر چه تب 40 درجه گاهی روی میدهد.. افزایش دمای بدن تا حد بیش از 38 درجه غیر معمول بوده و دال بر وجود یک مشکل اضافه شونده مانند عفونت است.
میزان شیوع ـرتریت روماتوئید بین 3./0 تا 2.1 در صد جمعیت است. زنان 3 برابر بیش از مردان مبتلا میشوند. میزان شیوع با سن افزایش می یابد و تفاوت های جنسی( در میزان شیوع) در گروه های سنی بالاتر کاهش می یابد. این بیماری در تمام مناطق جهان رخ میدهد اما به نظر میرسد شیوع بیماری در مناطق شهری بیش از روستائی است. شروع بیماری بیشتر در دهه های چهارم و پنجم زندگی است و 80% کلیه بیماران در سنین 35- 50 سالگی مبتلا به بیماری می شوند. میزان بروز آرتریت روماتوئید در زنان 60-64 ساله در مقایسه با زنان 18-29 ساله بیش از 6 برابر است. مطالعات خانوادگی دلالت بر یک استعداد ژنتیکی این بیماری میکند.
آغاز بیماری:
مشخصا آرتریت رو ماتوئید یک پلی آرتریت مزمن است. در تقریبا دو سوم بیماران بیماری دارای شروع موذی و تدریجی بوده و همراه با خستگی, بی اشتهائی , ضعف عمومی و نشانه های عضلانی- استخوانی مبهم میباشد. تا زمانی که التهاب واضح مفصل خود را نشان میدهد. این مرحله مقدماتی یا پیش در آمد, ممکن است برای هفته ها یا ماهها به طول انجامیده و تشخیص را دشوار سازد. نشانه های اختصاصی معمولا بطور تدریجی در چندین مفصل, بویژه مفاصل دستها, مج دست , زانو و پاها ظاهر میشوند. و این مفاصل را بصورت متقارن درگیر میکنند. در تقریبا 10% افراد شروع بیماری حاد تر بوده و همراه با پیدا یش سریع پلی آرتریت است که غالبا با نشانه های عمومی, شامل تب تورم غدد لنفاوی و بزرگی طحال همراه است. در تقریبا یک سوم بیماران نشانه های بیماری ممکن است در ابتدا محدود به یک یا چند مفصل باشد. اگر چه الگوی در گیری مفصل ممکن است در تعدادی از بیماران, نامتقارن باقی بماند... این الگو در بیشتر موارد متقارن است.
از نظر بالینی
التهاب مفصلی باعث تورم وحساسیت و محدودیت حرکت مفصل می شود. وجود گرمی معمولا در معاینه واضح است.. به ویژه در مفاصل بزرگ مانند زانو ولی قرمزی شایع نیست. درد بطور عمده از کپسول مفصل منشا میگیرد که توسط رشته های فراوان درد تغذیه شده و بطور قابل ملاحظه ای نسبت به کشیدگی یا اتساع حساس است. در ابتدا حرکت مفصل به علت درد محدود میشود. بیمار معمولا مفصل ملتهب را در حالت خم شده نگه میدارد تا حجم مفصل را به حد اکثر و اتساع کپسول را به حد اقل میزان برساند. بعدا تغییر شکل ثابت مفصل ایجاد میشود.
علائم و نشانه های بیماری مفصلی
درد تورم و حساسیت نسبت به لمس ممکن است در ابتدا به میزان اندک در مفاصل, لوکالیزه باشند. درد در مفاصل مبتلا که با حرکت تشدید میشود شایعتریت تظاهر آرتریت رو ماتوئید ثابت شده می باشد. الگوی درد با درگیری مفصل مطابقت دارد و لی با شدت التهاب واضح همواره مطابقت ندارد. خشکی عمومی مفاصل شایع بوده و معمولا بیشترین میزان آن پس از دوره های عدم فعالیت می باشد. خشکی صبحگاهی که بیش از یک ساعت به طول بینجامد یک تابلوی تقریبا ثابت و تغییر ناپذیر آرتریت التهابی بوده و موجب تمایز آن از اختلالات مفصلی غیر التهابی مختلف می شود. اما نکته جالب توجه آن است که وجود خشکی صبحگاهی ممکن است نتواند بطور قابل اعتمادی آرتریت های مزمن التهابی و غیر التهابی را از هم متمایز سازد. زیرا در انواع غیر التهابی نیز خشکی صبح گاهی به فروانی یافت میشود. اکثر بیماران نشانه های عمومی مانند ضعف, خستگی پذیری زودرس , بی اشتهائی و کاهش وزن را تجربه خواهند کرد. اگر چه تب 40 درجه گاهی روی میدهد.. افزایش دمای بدن تا حد بیش از 38 درجه غیر معمول بوده و دال بر وجود یک مشکل اضافه شونده مانند عفونت است.